In deel 6 van zijn memoires, Macworld oprichter David Bunnell herinnert zich de eerste covershoot van het tijdschrift met Steve Jobs, die plotseling van gedachten verandert.
'Maak hier een foto van,' zei Steve terwijl hij zijn middelvinger opstak. Vol ongeloof staarden we.
Half december belde ik Steve om te vragen of hij wilde poseren voor de cover van Macworld. Hij stemde toe, maar alleen als we een "echt geweldige" fotograaf inhuurden en zelfs dan kon hij ons maar een paar momenten van zijn kostbare tijd geven.
Ik probeerde Annie Liebovitz te bereiken, maar behalve dat ze belachelijk duur was, was ze volgeboekt. Dus met de hulp van Andrew vond ik een fantastische jonge fotograaf, Will Mosgrove, die in het nabijgelegen Marin woonde. Hij was opgewonden en stemde er meteen mee in om het schot te doen.
Toen de afgesproken tijd aanbrak, installeerde Will zich voorzichtig in een vergaderruimte bij Apple. Er stonden drie Macs op een tafelblad, elk met een ander schermbeeld.
Zoals voorzien, zou Steve achter de tafel staan, zijn handen uitgestrekt, leunend op de twee machines aan de buitenkant. Andrew diende als stand-in om Steve's positie in te nemen totdat de verlichting en alle andere elementen precies goed waren.
Steve werd pas ingeschakeld als alles perfect was. Het enige wat we nodig hadden was hem 10 minuten in positie te laten staan en dan kon hij gaan, precies zoals hij had gevraagd. Natuurlijk moet je bij Steve Jobs anticiperen op het onverwachte.
Steve kwam binnen, gekleed in een prachtig pak met krijtstreep en dubbele rij knopen, een wit overhemd en een rode stropdas. Er was meteen een probleem: Steve hield niet van de afbeeldingen die we hadden gekozen voor de Mac-schermen.
Zich ervan bewust dat hij elk moment zou kunnen vluchten, werkten Andrew en ik koortsachtig om ze te repareren - precies op te zetten wat Steve zei dat hij wilde. Ondertussen staarde hij naar Mosgrove en zei: "Ben jij zo'n soort fotografen die tientallen foto's maakt in de hoop dat een van hen in orde komt?"
Will keek hem alleen maar aan en haalde zijn schouders op.
'Maak hier een foto van,' zei Steve terwijl hij zijn middelvinger opstak. Vol ongeloof staarden we. Iemand moet zijn Mercedes weer hebben ingetoetst, herinner ik me dat ik dacht.
Hoe gek het ook was, de 'computergoden' waren die dag bij ons. Op de een of andere manier hebben we onze Steve Jobs-foto gekregen en het is een klassieker, maar als ik geen behendige denker was, zou het nooit zijn verschenen. Een paar weken na de fotoshoot belde Steve om te zeggen: "Goh, David, ik ben van gedachten veranderd, ik wil niet op de cover van Macworld.”
"Te laat", loog ik, "de omslag ligt al bij de drukker en we kunnen hem niet veranderen."
In werkelijkheid lagen er een paar pagina's bij de printer, maar niet de omslag, en we hadden het kunnen veranderen als we het echt hadden gewild, wat we natuurlijk niet hebben gedaan.
En zoals je zelf kunt zien, was het precies goed voor die tijd.
Deel 1: Steve ontmoeten
Deel 2: De Macintosh voor het eerst zien
Deel 3: We ontmoetten de ECHTE Steve Jobs
Deel 4: Steve Jobs zegt dat we "naar de balie moeten gaan"
Deel 5: Steve komt met een heel rare advertentie
Deel 6: Steve poseert voor de eerste cover van Macworld
Deel 7: Andrew Fluegelman dringt er bij Apple op aan de introductie uit te stellen
Deel 8: Pat McGovern ontmoet Steve, de deal is rond.
Deel 9: Steve is geweldig!
Deel 10: Steve Duimt zijn Neus bij de Apple II
Deel 11: De Macintosh spreekt voor zichzelf (letterlijk)...
Deel 12: De dikke Mac redt de dag
Deel 13: Steve neemt Tina mee naar het Macworld Dinner Party
Deel 14: Ella Fitzgerald zingt gelukkige verjaardag voor Steve
Deel 15: Steve's NeXT Big Thing
Volg mij op Twitter @davbunnell