Bryan Wallszegt:
Ik denk niet dat #2 noodzakelijkerwijs volgt. Misschien zou Apple meer telefoons verkopen, maar het is helemaal niet duidelijk dat ze meer geld zouden verdienen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het in de VS in ieder geval erg verwarrend zou zijn geweest over welke markten welke functies van de iPhone ondersteunden. Als het een grap was geworden, zoals de handschriftherkenning van Newton deed, had Apple misschien veel minder verkocht dan ze zijn.
Het is niet zo dat Apple geld verliest op al die telefoons die ze verkopen, hoe dan ook ...
Ianzegt:
Interessant, ik heb een iPhone en geloof me dat EDGE allesbehalve inbelsnelheid is. Het is voldoende voor mij om e-mail te lezen en te beantwoorden en op het web te surfen terwijl ik in een shuttlebus van het vliegveld naar huis zit. Ja, sneller zou beter zijn, maar dat geldt voor alles.
Ik deel ook niet de mening dat Apple iets anders had kunnen doen dan een relatie aangaan met een Amerikaans gsm-bedrijf. Ik zie niet in waarom deze benadering anti-consument is, ik voel me niet in het nadeel bij het gebruik van mijn iPhone: de dekking, service en de telefoon zelf waren onberispelijk.
Gregzegt:
Ik vraag me nog steeds af waarom Apple niet op de Chinese markt is gekomen. Misschien moeten ze de Aziatische cultuur beter begrijpen.
Ik woon in Shanghai, en hier (dvd's terzijde) zijn het meestal buitenlanders zoals ik die 'nep'-producten kopen. De sluiting van vorig jaar van een grote markt die gespecialiseerd was in de verkoop van gekopieerde merknamen veroorzaakte veel meer angst in de buitenlandse gemeenschap dan in de lokale. Chinezen met het geld zullen er vrijwel altijd voor kiezen om het 'echte' product te kopen voor 'gezicht' (trots, respect). Het is erg belangrijk voor Chinezen om de attributen van succes te hebben, en het hebben van de nieuwste gadget is daar een heel belangrijk onderdeel van.
Ik weet zeker dat sommige locals nog steeds "nep" of onofficiële producten zouden kopen, maar meestal alleen omdat ze de "echte" niet kunnen betalen. Zodra ze de echte kunnen betalen, zouden ze er meteen een kopen. Ze zijn erg merkbewust - het merk is in veel opzichten veel krachtiger dan in het westen, waar mensen een beetje cynischer over hen beginnen te worden. hier is het allemaal nog relatief nieuw, en het bezitten van bepaalde merken (vooral buitenlandse) projecteert het 'juiste' imago als je jong bent.
Zelfs met de momenteel te hoge prijs van de iPhone, zouden veel lokale bewoners er graag een bezitten. Jonge mensen kunnen niet verwachten dat ze een auto hebben, dus het bezit van een echt flitsende mobiele telefoon is het enige dat met je spaargeld te maken heeft.
Gregzegt:
Als vervolg hierop vertelde mijn vrouw me gisteravond een buitengewoon verhaal over haar collega's Chinese leraren. Ze verdienen misschien $ 4-5,000 Chinese dollars per maand, wat een redelijk salaris is, maar met het huisvestingsproces in Shanghai is wat ze zijn, het is geen goudmijn (en om een huis te kopen heb je minimaal 30% storting). Mijn vrouw vertelde me dat een van haar collega's klaagde dat ze geen geld op de bank had, en ze vroeg waarom: "Nou, ik heb in de vakantie een [merknaam] gekocht voor $ 9000."
Ik weet niet zeker hoe typisch dit gedrag is, maar zelfs als het maar een klein percentage van de bevolking treft, is het veel geld voor merknamen.