Twitter'da Walter Isaacson'ın Steve Jobs biyografisinin en iyi kısımlarının çoğunun zaten sızdırıldığına dair çok sayıda şikayet var. Jobs'un hayatıyla ilgili çeşitli blog yazılarını, haberleri ve tweet'leri okuduktan sonra, asıl kitapta okunacak bir şey kaldı mı?
Evet var. çok var. Steve'in hikayesinin genel olarak iyi bilinmesine rağmen, Isaacson, Jobs'un hayatından en çok bilinen hikayelere bile bir ton yeni ayrıntı ekledi. Sorun şu ki, çoğu Jobs'un insanlara kötü davranmasıyla ilgili.
Walter Isaacson'ın kitabı, açıkça büyük bir adamın korkusuz bir biyografisidir. Ama eğlenceli bir okuma değil. Aslında, bazen sınırda bir sosyopatla bir odaya kapatılmaya çok benzer. Isaacson'ın biyografisine güç vermek, Steve Jobs'un dünyayı nasıl değiştirdiği konusunda size benzersiz bir fikir verecektir, ancak bu mutlaka rahatlatıcı bir şey değildir.
Steve Jobs'un hayatı, neredeyse efsanevi bir yay ile harika bir hikayeydi ve Isaacson bunu iyi yakalıyor. 600 sayfadan fazla olmasına rağmen kitap, ayrıntılara büyük bir dikkat göstererek hızlı bir şekilde ilerliyor.
Meslekten olmayan okuyucu için, Jobs'un hayatına mükemmel bir genel bakış. Büyük olayların hiçbirini göz ardı etmez ve onları basitleştirmez. Isaacson anlayışlı ve özgün. İlk Macintosh'un yaratılması gibi, hakkında ayrıntılı olarak yazılmış olan konular, Jobs'tan veya Bill Gates gibi içeriden gelenlerden gelen yeni yorumlar sayesinde tazelendi.
Ayrıca bazıları çok komik olan milyonlarca yeni anekdot var. Jobs, efsanevi tasarımcı Paul Rand'a NeXT için bir logo ve kendisi için bir kartvizit tasarlaması için 100.000 dolar ödedi. Logoyu “harika” ilan etti. Ancak dönemin “P” deki yeri konusunda Rand ile kavga etti. Steven P. Kartvizitteki işler. Onun beğenisine göre çok sağdaydı.
Ama zor ve yorucu bir kitap. Jobs dünya çapında bir pislikti. Etrafındaki herkese hakaret eden bencil, bencil bir adamdı. Birkaç saat sonra, öfke nöbetleri, tiradlar ve aşağılamalar kataloğu zayıflar. Jobs'un başarılarına büyük hayranlık duyabilirsiniz, ancak sosisin nasıl yapıldığını ayrıntılı olarak duymak zor olabilir.
Yine de Jobs'ın istismarcı olabileceğini anlamak ve bunlara aşina olmak, büyük sorunu çözmenin anahtarıdır. Jobs'un hayatının bulmacası: Sınırda bir sosyopat nasıl bu kadar yaratıcı, başarılı ve sadık?
Çoğu insan, başkalarına karşı iyi davranmak, arkadaşlığa veya duygulara şirketin çıkarlarından daha fazla değer vermek için sosyalleşir. Jobs bu öncelikleri başlarına çevirdi. Neden bu kadar kötü olduğu sorulduğunda, şirketi daha iyi hale getirdiğini söyledi. BusinessWeek'e verdiği demeçte, "Sorumluluğumun bir kısmı kalitenin bir kıstası olmak" dedi. "Bazı insanlar mükemmelliğin beklendiği bir ortama alışkın değildir."
Bir mükemmellik ortamı yaratmak, kitabın ana temalarından biridir. Jobs, dünyanın A Players veya bozolardan oluştuğuna ve A Players'ın bir şirketi harika yaptığına kesinlikle inanıyordu. Vasat olanı ayıklamak için çok zaman harcadı, böylece sadece A Oyuncular kaldı. Bir kuruluş büyüdüğünde, Apple'ın son 15 yılda patlayarak yaptığı gibi, B ve C Oyuncularıyla dolup taşma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Jobs, birkaçının içeri girmesine izin vermenin bir barajda çatlak açmak gibi olacağını düşündü. Yakında her yer berbat personelle dolup taşacaktı.
Bu konuda acımasızdı. Bir noktada, Macintosh'un başarısız öncüsü olan Lisa'da çalışan personelin çoğunu işten çıkarmaya karar verdi:
Başarısız oldunuz, dedi, doğrudan Lisa ekibine bakarak. "Sen bir B takımısın. B oyuncuları. Burada çok fazla insan B veya C oyuncusu, bu yüzden bugün bazılarınızı vadideki kardeş şirketlerimizde çalışma fırsatına sahip olmanız için serbest bırakıyoruz.”
Jobs, Apple'dan ayrıldıktan sonra, kendi yarattığı evrensel bir uzaktan kumanda üzerinde çalışması için şirketin dış tasarım firmasını işe alan eski arkadaşı Steve Wozniak'a bile karşı acımasızdı. Jobs bunu yasakladı ama Isaacson onu savunuyor:
Jobs'un eylemi oldukça önemsizdi, ancak kısmen, diğerlerinin anlamadığı şekillerde, bir ürünün görünümünün ve stilinin onu markalaştırmaya yaradığını anlamasından da kaynaklanıyordu. Üzerinde Wozniak'ın adını taşıyan ve tasarım dilini Apple'ın ürünleri olarak kullanan bir cihaz, Apple'ın ürettiği bir şeyle karıştırılabilir. Jobs gazeteye verdiği demeçte, "Kişisel değil," diyerek Wozniak'ın kumandasının Apple tarafından yapılmış bir şeye benzemediğinden emin olmak istediğini açıkladı. “Tasarım dilimizin diğer ürünlerde kullanıldığını görmek istemiyoruz. Woz'un kendi kaynaklarını bulması gerekiyor. Apple'ın kaynaklarından yararlanamaz; ona özel davranamayız."
Isaacson, Jobs'un kurbanlarının dünyayı değiştirmeye yönelik bir kampanyanın gerekli kayıpları olduğu sonucuna varıyor. Muhtemelen haklıdır. Çok az insan Jobs kadar büyük veya etkili bir kariyere sahip olmuştur ve bu kariyerde yer alacak kadar ayrıcalıklı olanlar için ödenmesi gereken bedel buydu.
Kendinden önceki pek çok kişi gibi, Isaacson da Jobs'un son sözü söylemesine izin veriyor. Kitap, Jobs tarafından yazılmış, kendi hayatını ve kariyerini değerlendiren uzun bir açıklama ile sona eriyor. Son pasaj onun motivasyonları ile ilgilidir.
“Kendisini insan deneyimi ve bilgi havuzuna geri koyan bir şey yaratmak harika, kendinden geçmiş bir duygu.” dedi Jobs. “Birçoğumuz türümüze bir şeyler katmak ve akışa bir şeyler eklemek istiyoruz…. Beni harekete geçiren bu oldu."
Azimli Steve öyleydi, ancak çok yönlü insanların dünyamızı değiştirmesi çoğu zaman değildir. Apple'ın Farklı Düşün kampanyasında Jobs'un kendisinin de söylediği gibi, çılgın olanlar bunlar. Jobs'ın delirdiği yolları ayrıntılı olarak okumak zor, rahatsız edici, hatta çok üzücü olabilir, ancak Isaacson'ın biyografisini okuduktan sonra, Steve'in evrenimizi başka bir şekilde nasıl çökertebileceğini hayal etmek zor. Steve Jobs harika bir adamdı; o sadece harika bir insan değildi.