Steve Jobs, ölmeden birkaç gün önce, Tim Cook'u birlikte film izlemek için evine çağırdı.
Seçtiği film, Titanları Hatırla, Denzel Washington'ın oynadığı bir futbol draması. Güney'de geçiyor ve medeni haklar döneminde ırksal olarak karışık bir ekibi entegre etme mücadeleleriyle ilgili. Cook, Jobs'un film seçimine şaşırdı - Jobs spora çok az ilgi duyuyordu - ama daha sonra bunun hakkında konuştuklarını söyledi.
Yakın zamanda Apple CEO'luğundan istifa eden ve yerine Cook'u atayan Jobs, ölmeden birkaç gün önce halefi ile bu filmi neden izlemek istesin ki? Bazı önemli bilgileri aktarmaya mı çalışıyordu?
Dün gece filmi tekrar izledim ve oldukça iyi bir fikrim var.
Cook'un film hikayesi anlatılıyor a Hızlı Şirket alıntı ile ilgili Steve Jobs Olmak, yeni bir kitap ayın sonunda geliyor.
Ne yazık ki Cook, Jobs'un neden filmi izlemesini istediğini veya sonrasında ne tartıştıklarını açıklamıyor. Sadece Jobs'un seçimine gerçekten şaşırdığından bahseder:
Cook, “Ölmeden önceki Cuma onunla bir film izledim” diye hatırlıyor. "Biz izledik
Titanları Hatırla [bir mazlum hakkında duygusal bir futbol hikayesi]. O filmi izlemek istemesine çok şaşırdım. 'Emin misin?' dedim. Steve sporla hiç ilgilenmiyordu. Ve izledik ve birkaç şey hakkında konuştuk ve onun oldukça mutlu olduğunu düşünerek ayrıldım. Ve sonra o hafta sonu birdenbire her şey cehenneme döndü.”
Bu anekdotu okuduktan sonra, ne hakkında konuşabileceklerini merak ettim. Yüksek sanat olmayan ama ustaca yapılmış filmi yeniden izlemekten keyif aldım. Her öngörülebilir düğmeye basar ve her duyguyu manipüle eder. Gerçek bir hikayeye dayandığı iddia ediliyor, ancak gerçekler, temiz ve düzenli bir Hollywood hikayesi yaratmak için açıkça yeniden düzenlendi. Biraz çatışma var, ama gerçek acı yok. Bununla birlikte, oyuncular harika ve kalbi doğru yerde.
Steve Jobs'un kariyeri ile paralellikler
En azından benim için Jobs'un bundan neden hoşlandığı çabucak oldukça açıktı.
Filmde, Washington tarafından canlandırılan yeni bir koç, yeni entegre edilmiş bir lisede gönülsüzce bir futbol takımının başına getirilir. O, okulun ilk siyahi koçu ve kendini bir anda hem siyahların hem de beyazların sorumluluğunun başında buluyor - ve beyaz oyuncular tahmin edilebileceği gibi düşmanca davranıyor. İşleri yapma şekline karşı çok fazla direnç var ve başarısız olursa anında kovulacak. Bu, yüksek baskılı bir durumda yüksek telli bir irade eylemidir - bir açılış seslendirmesinin açıkladığı gibi, futbol Virginia'da Noel'den daha büyüktür.
Dört yıl önce, 1996'da Apple'a döndüğünde Jobs'un başına gelen de tam olarak buydu. Titanları Hatırla serbest bırakıldı. Şirket başarısız ve iç kargaşa içindeydi. İşler, hem ürünleri hem de personeli azaltarak şirketi modernize etti. Kuruluş şemasını yeniledi ve ürün yelpazesini aşağı yukarı rafa kaldırdı ve baştan başladı. Ancak Apple'ın iflasına sadece altı ay kalmıştı ve o, şirketi halka açık bir şekilde tersine çeviremeyeceğinden korkuyordu.
Filmde Washington, ekibi yaz kampına götüren otobüslerin ayrımını kaldırarak otoritesini hızla ortaya koyuyor. Bu, onun ilk otorite eylemi ve işleri yapmanın yerleşik yolunu yıkmasının başlangıcıdır. Takımın her şeyi - blok yapma, mücadele etme, koşma ve pas verme - yapma şeklini hızla değiştiriyor ve takımı yeni bir şeyler yapmanın yollarını amansızca eğitiyor.
Aynı şekilde Apple'da Jobs otoritesini ilan etmek (insanları asansörlerde kovmak!) ve insanları ve ürünleri yeniden düzenlemek için işe koyulmak zorunda kaldı. Tasarımdan mühendisliğe, pazarlama ve satışa kadar her şeyi sarstı.
Washington, oyuncuları çok zorlayan ve gevşekliğe tahammülü olmayan sert bir adam. Mükemmelden başka bir şey istemiyor. “Oyunun her alanında mükemmel olacağız” diyor, “Mükemmellik. Hadi işe gidelim."
Bunun açıklamaya ihtiyacı yok - bu klasik İşler.
Filmde, Washington çalışkan ama aynı zamanda analitik. Diğer ekipleri inceler ve dikkatli planlar yapar, ancak bunu basit tutar. Sınırlı sayıda oyun kitabı vardır. Benzer şekilde Jobs, Apple'ı yalnızca dört üründen oluşan basitleştirilmiş bir matris etrafında hizaladı. Bu çok riskli bir stratejiydi çünkü herhangi bir ürün başarısız olursa tüm şirketi çökertebilirdi.
O sessiz koç hakkında
Film aynı zamanda sessiz, arkadaş canlısı stili Washington'unkiyle tezat oluşturan başka bir antrenörü de tanıtıyor. Washington'ın bağırıp bağırdığı yerde, diğer koç sessiz ve makul. İki koçu Jobs ve Cook olarak görmek biraz fazla olabilir - biri küstah, diğeri değil - ama belki de değil. Filmde, başlangıçta birbirlerine güvensizdirler, ancak sonunda zıt tarzları onlara iyi hizmet eder. Son sahnede (spoiler uyarısı!), sessiz koç Washington'a şampiyonluk maçını kazanan zor, beklenmedik bir oyun yapmasını tavsiye ediyor.
Jobs, Cook'u ikinci koçta görmüş olabilir. Filmin bir noktasında, sessiz koç Washington'u tüm takımın önünde oyuncuları alenen aşağıladığı için azarlar. Tanıdık geliyor mu?
Washington bunun kendi iyiliği için olduğuna karşı çıkıyor; karakter inşa etmek için gereklidir. Ekip üyeleri gerçek hayatta - özellikle siyah çocuklar - yumuşak başlı olmayacak ve kibar olmak ters tepebilir. “Onları sakatlıyorsunuz” diyor. "Onları ömür boyu sakat bırakıyorsun."
Genel olarak, film ekip çalışması ve liderlik hakkındadır. Disiplinli bir organizasyon yaratmakla ilgili. Oyunları incelemek, plan yapmak ve uygulamakla ilgili. Bireyleri bir takım olarak çalışmaya, önyargılarını ve düşmanlıklarını yenmeye zorlamakla ilgilidir. Liderlik yoluyla, Kötü Haber Ayıları Yenilmez Titanlara dönüşürler.
Jobs'un şirketler ve onları bu kadar başarılı yapan şeyler hakkındaki duygularını yansıtır. Bir noktada, şirketlerin birçok insanı aynı yönde hareket ettirmenin, birlikte bir şeyler başarmanın en iyi yollarından biri olduğunu söyledi.
Filmin sonunda, sessiz koçlar takım için bir ödül - Şeref Salonunda bir yer - feda eder.
Washington ona, "Kitabımda Hall of Fame'sin," diyor.
Sessiz koç doğru olanı yaptı ve en yüksek onuru kazandı: takım arkadaşlarının saygısını. Belki de Jobs'ın Cook'a mesajı buydu.
