Film biograficzny na dużym ekranie Oferty pracy otwarto tego lata z mieszanymi recenzjami, głównie z powodu braku dokładności filmu w przedstawianiu wydarzeń z życia Steve'a Jobsa i historii Apple. Nie jest to pierwszy film o Jobsie i na pewno nie ostatni, ponieważ filmowcy starają się opowiedzieć celuloidową wersję życia merkurialnego współzałożyciela Apple.
Wielu starszych użytkowników Apple skomentowało dokładność filmu, ale wymagało to lokalnego programu telewizyjnego w Mountain View w Kalifornii o nazwie Jan chce odpowiedzi żeby Steve Wozniak, Daniel Kottke i Andy Hertzfeld razem oddzielili fakty od fikcji. Gospodarz John Vink ma długą historię w firmie z Cupertino; był inżynierem w Apple od 1996 do 2012 roku, a obecnie kieruje inżynierią komputerów Macintosh dla Laboratorium Nest.
Dwugodzinna dyskusja przeszła przez film scena po scenie, usiana zabawnymi przekomarzaniami i zaskakującymi wspomnieniami z panelu. Dan Kottke, który pracował również jako konsultant scenariuszowy przy filmie, zauważył, że „przy tworzeniu tego filmu był to ogromny wybór od czego zacząć i gdzie go zakończyć… Myślałem, że film wykonał całkiem niezłą robotę, zdobywając emocjonalne notatki Prawidłowy."
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym, dlaczego nikt nigdy nie został zwolniony z powodu kerningu, musiał zapytać, czym jest Macintosh i dlaczego warto oglądać film telewizyjny Piraci z Doliny Krzemowej.
Fakt kontra fikcja
Ogólny konsensus był taki, że wydarzenia, daty, fakty i fikcje były czasami łączone, aby opowiedzieć lepszą historię. Wiele scen było częściowo poprawnych, ale kluczowe szczegóły zostały zmienione. Niektóre z przedstawionych wydarzeń były kompletną fikcją, a chronologia nie zawsze była właściwa.
Jednym z przykładów jest historia Apple I i Homebrew Computer Club. w Oferty pracy W filmie młody Steve Jobs natyka się na nowe dzieło Wozniaka – komputer z klawiaturą i ekranem – i zahipnotyzowany wpatruje się w monitor telewizora. Następnie sprzedaje pomysł rewolucji komputerowej niechętnemu Wozowi i przekonuje swojego nieśmiałego towarzysza, by wprowadził swój system do Homebrew Computer Club.
Woz mówił obszernie o tym, co naprawdę się wydarzyło:
„Steve i ja poszliśmy do domu przyjaciela, kapitana Cruncha, Johna Drapera ze starej sławy phreakingu z niebieskiego telefonu”, wspomina Wozniak. „Usiadł przy terminalu, dalekopisie, i zaczął pisać. Potem zaczął grać w szachy z komputerem w Bostonie”. Woz i Jobs byli oszołomieni.
„Hej!” powiedział Woz. Pomyślałem: „to jest jak Pong. Muszę mieć tę umiejętność.”
Woz dostał trochę żetonów, drogą klawiaturę (60 dolarów – tylko wielkie litery) i podłączył to do swojego telewizora. „To nie był komputer, to był terminal”, powiedział Woz, „Ale był to bardzo krótki krok, zanim terminal otrzymał mały dodatek, który uczynił go komputerem”.
Wkrótce Woz wprowadził te dodatki i gdy Jobs był na studiach, zaczął chodzić do klubu komputerowego HomeBrew. Co dwa tygodnie Woźniak wciągał telewizor do samochodu, ustawiał wszystko na stole w holu i zaczynał program na poważnie. Wkrótce zaczęły się gromadzić tłumy, a on zaczął popisywać się swoim dziełem.
Szum rósł, więc Woz przypomniał sobie, że pewnego razu Jobs wrócił do domu: „Wyciągnąłem jego do klubu i pokazałem mu wszystkich ludzi wokół mnie. I wpadł na pomysł, że moglibyśmy je sprzedać. Oddałbym je za darmo”. Klub komputerowy HomeBrew był już pełen ludzi, którzy chcieli zmienić świat, a Woz chciał pomóc.
„To zupełne przeciwieństwo filmu” – wtrącił gospodarz programu John Vink. „W filmie Steve Jobs próbował przekonać cię [Woz], abyś przyszedł do HomeBrew, a ty powiedziałeś„ Nie, nie chcę iść ”.
„O nie”, odpowiedział Woźniak, „byłem tam od pierwszego dnia”.
Co to jest Macintosh?
Rozwój Lisy i Macintosha był przełomowym wydarzeniem dla przyszłości Apple. Grupa zgodziła się, że scena, w której zespół Lisy został przeżuty za brak wielu czcionek w edytorze tekstu, była kompletną fikcją. Nikt nie został zwolniony z powodu braku krojów pisma lub kerningu, ale zauważyli, że inny inżynier w Apple został zwolniony w tym samym czasie za to, że nie chciał podejmować wysiłku budowy myszy dla system.
Wiele scen celuloidowych przedstawiało fragmenty wydarzeń dokładnie, z dramatycznym efektem dodanym dla polotu. Jeden klips w zestawie zwiastun filmu przedstawia Jobsa przygotowującego młodego Andy'ego Hertzfelda dla zespołu Macintosh. Kiedy Hertzfeld prosi o więcej czasu na kontynuowanie pracy nad swoim projektem Apple II, Jobs szarpie komputer z biurka i mówi „Pracujesz teraz w zespole Macintosha”. Następnie krótkie cięcie do pracownika Apple, Billa Fernandeza, który pyta „Co to jest Macintosh?”
E-mailem zapytałem panel, czy tak się rzeczy naprawdę wydarzyły, czy po prostu dobry teatr?
Wszyscy trzej zgodzili się, że projekt Maca nie był w tamtym czasie tajemnicą wśród inżynierów i kierownictwa Apple.
Nikt nigdy nie zapytałby „Co to jest Macintosh?” Ta linia została po prostu rzucona, aby uzyskać dramatyczny efekt, a Fernandez faktycznie pracował w tym czasie w Japonii. Ale Hertzfeld potwierdził, że stracił komputer podczas przejścia.
„[Jobs] podszedł do mojego biurka i powiedział „teraz pracujesz na Macu””, powiedział Hertzfeld. „Właśnie uruchomiłem ten nowy system operacyjny dla Apple II, DOS 4.0… i chciałem, aby był wystarczająco dobry, aby ktoś inny mógł go przejąć. Steve powiedział: „Żartujesz? Apple II jest przestarzały, Apple II będzie martwy, musisz popracować na Macu!”
Hertzfeld błagał o więcej czasu, ale ostatecznie bezskutecznie. „Potem odłączył mój komputer i zabrał go. Więc nie miałem wyboru, musiałem iść za nim!”
Mac zawiódł strasznie
Niektóre z najbardziej ożywionych dyskusji dotyczyły odejścia Jobsa z Apple w 1985 roku i początkowej porażki projektu Macintosh. Uważali, że film nie przedstawia dokładnie, dlaczego Jobs został usunięty z zespołu Mac.
Woz: „Prawdziwa sytuacja była taka, że Mac strasznie zawiódł. Całkowicie. Wybudowaliśmy fabrykę, aby zbudować ich 50 000 i sprzedawaliśmy 500 miesięcznie. Steve odwołał projekty, ponieważ mogły sprzedać tylko 2000 miesięcznie”.
„Myślę, że naprawdę ciężko przeżywał, że nie udało mu się stworzyć trzeciego komputera, który próbował stworzyć, i jego wizji naprawdę nie rozumiesz, że musisz budować rynek, to wymaga czasu, nie zamierzasz sprzedać 50 000 dziennie jeden. A tymczasem musieliśmy ratować firmę”.
Jobs chciał zrezygnować z Apple II lub przełożyć go na korzyść Macintosha, ale ważne było kontynuowanie sprzedaży i marketingu starszego systemu przez kilka kolejnych lat. Generował większość przychodów. To była główna decyzja biznesowa.
Hertzfeld wtrącił się: „Opowiadam tę historię trochę inaczej. Mac sprzedał początkowo wiele jednostek, ze względu na jego nowość, ze względu na jego pozytywne cechy. W czerwcu 1984 sprzedała ponad 60 000 sztuk. Więc podnieśli prognozę, ponieważ Święta Bożego Narodzenia były wielkim czasem i myśleli, że sprzedają 80 000 sztuk”.
Ale sprzedaż gwałtownie spadła po powrocie do szkoły na początku jesieni i pod koniec roku sprzedaż spadła do około 1000 miesięcznie.
„Kiedy komputery Mac nie sprzedawały, głównym błędem, jaki popełnili, była próba skoncentrowania ich na rynku biurowym” – wspomina Hertzfeld. To był czas Reklama lemingów, katastrofalna kontynuacja szalenie udanego spotu z 1984 roku. „Cała sprawa z Macintosh Office nigdy nie została tak naprawdę rozwinięta. Mac potrzebował dysku twardego, co było naprawdę największym pojedynczym błędem projektowym, jaki popełniliśmy”.
Kottke: „A tymczasem Lisa miała twardy dysk”.
Woz: „Cierpliwość, cierpliwość, cierpliwość. Nie wystawiaj maszyny, która nie jest wystarczająco dobra w cenie, którą sprzedajesz w tym roku. Pracuj nad nią, pracuj nad nią, pracuj nad nią i wypuść ją, gdy jest wystarczająco dobrą maszyną, aby sprzedać po cenie, którą oferujesz”.
Steve Jobs i Apple wyraźnie nauczyli się tej lekcji w okresie post-NEXT.
Woz: „Lisa była właściwą maszyną, z odpowiednią ilością pamięci RAM, ale był to zły rok do wyceny. W końcu odzyskaliśmy Lisę, kiedy otrzymaliśmy OS X, właściwie to lubię mówić.
Podsumowując rzeczy
Panel generalnie pomyślał, że film telewizyjny Piraci z Doliny Krzemowej był lepszym przedstawieniem wydarzeń tego okresu. W sprawie Oferty pracy, „nie było poczucia suspensu w tym filmie” – powiedział Woźniak. Nie pokazywał procesu myślowego Steve'a, sposobu, w jaki rozumował i kłócił się z ludźmi.
Hertzfeld zauważył, że oba filmy miały dobrą grę aktorską, ale Piraci miał lepszy scenariusz. Czuł, że Oferty pracy często czułem się jak lista incydentów do prania, a nie coś, co miałoby głębsze znaczenie.
Kottke powiedział, że producenci filmu stanęli przed wieloma decyzjami dotyczącymi tego, co wprowadzić, a co pominąć, na przykład szczegóły dotyczące Pixara i NeXT. Powiedział, że filmowcy bardzo się starali, aby wszystko naprawić.
Ale jednym z najbardziej zaskakujących wspomnień Kottkego może być szybki żart do Woza: „Czy nie kochałeś Apple III? Ponieważ wszyscy myśleliśmy, że to było świetne!”
Aby uzyskać więcej fascynujących szczegółów, możesz obejrzeć cały dwugodzinny odcinek Jan chce odpowiedzi na Youtube. Źródło: Jan chce odpowiedzi
Zdjęcie: Zdjęcia: Jeff Lee