imajoebobmówi:
Niepoprawne porównanie. iPod był produktem z segmentu niszowego, który wywołał sensację. 99% ludzi nawet nie znało terminu MP3, nieważne, co to było w 2001 roku. Śmiem twierdzić, że to OS X stworzył rynek iPoda. Bez tego Apple nie sprzedałby miliona nowych komputerów Mac, zwłaszcza notebooków. Byli to pierwsi nabywcy iPodów, a pamięć podręczna ekskluzywności i indukowane przez Apple poczucie wyższości sprawiły, że inni też tego chcieli. Szczerze mówiąc, uwielbiałam to, kiedy byłam „fajna”, ponieważ byłam jedną z niewielu w Londynie z białymi słuchawkami dousznymi!
iPhone poszedł po ugruntowanym, dojrzałym rynku z zupełnie nową kombinacją technologii. Podobnie jak Prius z samochodami, iPhone był nie tylko najlepszym produktem, ale tak daleko wyprzedzał wszystko inne, że był postrzegany jako zupełnie nowa pułapka na myszy, a nie tylko lepsza. Podstawowe poszczególne części nie różnią się zbytnio od innych smartfonów; ale to synergia Apple (patrz ponownie OS X) robi różnicę. I chociaż 1 milion to dużo telefonów, biorąc pod uwagę udział w rynku, nie jest to aż tak spektakularne.
Jedną z rzeczy, która poprawi te liczby, jest wiedza, ilu z tych kupujących to „nowi” nabywcy smartfonów. Jest wielu właścicieli Treo i Blackberry. Część z nich wydaje pieniądze jak pijany marynarz, a teraz ma iPhone'a. Ale o wiele więcej zainwestowało setki dolarów w swoje telefony i nie zamierza ich zastąpić przynajmniej przez kolejny rok lub dwa. Dlatego nowi nabywcy są tak ważni, zwłaszcza ilu kupujących NIE miało wcześniej telefonu.
Ludzie, którzy kupili 200 dolarów na odtwarzaczu Rio MP3 w 2000 roku, nie wyrzucali go i nie kupowali iPoda. Czekali, żeby z niego wyrosnąć lub umrzeć na nich. Ludzie, którzy kupili Hondę Insight, nie od razu zamienili ją na Priusa. Więc dopóki nie dowiemy się dwóch rzeczy o tej sprzedaży, ile osób zmieniło smartfony i ile osób poszło w klasę (lub kupiło swój pierwszy telefon), to są to całkiem nic nieznaczące liczby.
Z wyjątkiem czystej sprzedaży Apple.