Wiadomości, analizy i opinie Apple oraz ogólne wiadomości techniczne

W weekend firma Apple zadebiutowała z najnowszą reklamą iPada Air 2, zatytułowaną „Zmiana”. Podobnie jak w przypadku wszystkich reklam w Kampania Apple „Twój wiersz” W przypadku iPada Air pierwszej generacji optymistyczny „Zmiana” demonstruje elastyczność iPada Air 2, ponieważ jest on używany przez entuzjastów motocykli, nauczycieli i artystów do wykonywania różnych zadań.

Reklama pokazuje również smukłość najsmuklejszego tabletu firmy Apple, dzięki sprytnemu efektowi „letterboxingu” która stopniowo zamyka się w trakcie reklamy — ostatecznie okazuje się być grubością iPada Powietrze 2. W ten sposób reklama jest przypomina ołówkowe reklamy Apple dla iPada Air, w którym ekstremalna smukłość tabletu przyrównana jest do codziennego użytku domowego.

Sprawdźcie reklamę po skoku.

Niedawno zdecydowałem, że nadszedł czas, aby kupić porządny komputer stacjonarny. Potrzebowałem go głównie do pracy, ale chciałem, aby był wystarczająco wydajny, aby grać w najnowsze gry w rozdzielczości 1080p bez martwienia się o zacinanie się lub straszną liczbę klatek na sekundę.

Nowa linia komputerów Mac nie oferowała idealnego dopasowania — iMac Retina 5K był zbyt drogi, a nowy Mac mini po prostu nie był wystarczająco mocny — więc postawiłem sobie cel: zbudować maszynę do gier z dedykowaną kartą graficzną, zdolną do obsługi OS X, za mniej więcej cenę Maca mini.

Ustawiłem budżet na 650 USD dla mojej kompilacji. To o 150 USD więcej niż model podstawowy Mac mini, ale o 50 USD mniej niż model ze średniej półki. W tym artykule przeprowadzę Cię przez komponenty, które kupiłem, dlaczego je wybrałem i jak je wszystkie złożyłem. W przyszłym tygodniu pokażę, jak zainstalowałem OS X, aby zmienić moje urządzenie do gier DIY w Hackintosha.

W tym tygodniu: rozgrzej telewizję — Woz otrzyma techniczno-taki reality show; ujawniamy nasze ulubione nowe aplikacje na iPhone'a i Maca; odpowiadamy na niektóre absurdalne pytania słuchaczy w zupełnie nowym Poznaj swojego kultystę; i wreszcie Steve Jobs zaprzecza próbie uścisku dłoni Leandera Kahneya nie raz, ale DWUKROTNIE. Leander opowiada historię. Umieramy ze śmiechu.

Cicho śmiej się z najlepszych historii Apple każdego tygodnia! Przesyłaj strumieniowo lub pobieraj nowe i poprzednie odcinki The CultCast teraz na Macu lub iDevice zasubskrybując na iTunes lub naciśnij przycisk odtwarzania poniżej i pozwól, aby zaczęły się chichoty.

Nasze podziękowania dla Wysięgnik 2 za wsparcie tego odcinka. Czy kiedykolwiek musiałeś zwiększyć głośność komputera Mac głośniej, niż mógł? Boom 2 może zwiększyć słabą głośność komputera Mac do prawych poziomów, z którymi prawdopodobnie nie poradzą sobie twoje uszy. Wypróbuj to za darmo przez 7 dni i zaoszczędź 20% na każdej licencji z kodem CultCast przy kasie.

Kiedy byłem dzieckiem, chciałem być perkusistą. Kiedy w szkole podstawowej przyszedł czas na przypisywanie instrumentów, zacząłem ćwiczyć na bębnie.

Nauczyciel muzyki nigdy nie pozwolił mi przejść na prawdziwy bęben, ponieważ wiedział, że to, co usłyszy na gumowej podkładce, będzie katastrofą na prostym werblu. Ale początkujący perkusista z Japonii opanował pad — to znaczy iPada. Jego szybko poruszające się palce przyniosły mu tytuł „najbardziej chory perkusista w metalu w tej chwili” na Digg.

Przyszły statek kosmiczny NASA może sprawić, że krytyk skeuomorficznego designu będzie się kulił.

Orion, który poleciał pomyślnie na bezzałogowym teście Piątek i jest postrzegany jako krytyczny pierwszy krok w kierunku lotu załogi na Marsa, jest sterowany przez zaawansowane komputerowe panele kontrolne.

Ale zamiast nowoczesnego interfejsu cyfrowego NASA zaprojektowała elementy sterujące tak, aby wyglądały jak coś z misji Gemini z lat 60-tych. Ekrany komputerów Oriona są pełne wirtualnych przełączników i dźwigni, które mogłyby umieścić Jurij Gagarin z łatwością.

To trochę tak, jak Apple umieszcza wirtualne pokrętło na iPhonie.

Protestujący napływali w piątek do sklepu Apple Store w Nowym Jorku, aby zainscenizować „śmierć” i zwrócić uwagę na mężczyznę, który zginął z rąk funkcjonariusza policji.

Pokojowa inwazja na Apple Store miała miejsce w trzecią noc protestów po tym, jak wielka ława przysięgłych nie oskarżyła gliniarza, który zabił Eric Garner, 43-letni czarnoskóry mężczyzna zatrzymany na ulicy za sprzedaż papierosów. Garner, który cierpiał na astmę, zmarł po tym, jak funkcjonariusz Daniel Pantaleo zastosował pozorny dławik.

Co ma wspólnego powyższy boczek? Niesamowity Spider-Man 2? Oba zostały stworzone za pomocą oprogramowania do animacji 3D o nazwie Houdini firmy Side Effects Software z Toronto.

Najnowsza wersja pojawi się w przyszłym miesiącu i, jak widać na poniższym oszałamiającym filmie, zrewolucjonizuje świat animacji 3D w filmach, telewizji i grach wideo.

Obejrzyj poniższy film i postaraj się nie lizać ekranu, gdy pojawi się bekon.

Pozew zbiorowy o wartości 350 milionów dolarów przeciwko Apple może nawet nie mieć prawowity powód już więcej, ale proces trwał do dziś w Oakland, a jednym z kluczowych świadków był nikt inny jak sam Steve Jobs.

Zmarły dyrektor generalny Apple pojawił się dziś w sądzie na monitorze telewizyjnym w nieopublikowanym filmie ze oskarżenia, który został nagrany sześć miesięcy przed jego śmiercią w 2011 roku. Raporty CNET że w filmie Steve Jobs zachował to samo stanowisko co wcześniej Eddy Cue i Phil Schiller tydzień, że Apple nie próbował blokować konkurentów i szkodzić klientom, usuwając niektóre utwory z iPody. Po prostu chronił iTunes przed hakerami i starał się nie naruszać umów z wytwórniami płytowymi.

Zachowanie i odpowiedzi Jobsa podobno sugerowały, że nie traktuje sprawy antymonopolowej bardzo poważnie i że Apple nie postrzega żadnych konkurentów jako uzasadnione zagrożenie.

Jedyne, czego brakowało w piątkowym locie testowym Oriona, to czarno-biała transmisja na żywo i głos Waltera Cronkite'a, który przywołał moment rozbicia się kapsuły na Pacyfiku.

Orion może być przyszłością podróży w głębokim kosmosie, z ambitnymi misjami planowanymi na asteroidę w następnej dekadzie i w końcu Mars, ale wydarzenie miało nostalgiczny charakter, jak salon z lat 60. lub 70. ze wszystkimi oczami skierowanymi na czarno-białe telewizor.