De nieuwe Macs die Apple maandag onthulde, brengen welkome upgrades naar Intel's nieuwste Kaby Lake-processors. Als u echter de nieuwste Apple-computers voor virtual reality wilt gebruiken, moet u een externe grafische kaart toevoegen in een dure Thunderbolt 3-behuizing.
Het is nog een ander probleem dat is "opgelost" door Thunderbolt-connectiviteit, maar de alles-in-één USB-C-connector die Apple ons door de strot duwt, is niet het antwoord op alles.
Dit bericht bevat gelieerde links. Cult van Mac kan een commissie verdienen wanneer u onze links gebruikt om artikelen te kopen.
Thunderbolt 3: Geweldig, maar niet voor elk gebruik
Thunderbolt 3 is zeker een wonderbaarlijk veelzijdige connectiviteitsstandaard. Een enkele kabel kan vier keer de gegevens van USB 3.1 overbrengen met 40 Gbps, twee keer de videobandbreedte en tot 100 watt vermogen.
Het is zo snel dat het een 4K-film met een lange speelduur in slechts 30 seconden kan overbrengen. Het kan twee superscherpe 4K-schermen aansturen op 60 Hz. Thunderbolt 3 kan ook in serie worden geschakeld, zodat maximaal zes apparaten één poort kunnen delen. Het kan een desktop grafische kaart op uw notebook aansluiten.
Het is verreweg de beste connectiviteitsstandaard die er is.
Pro's hebben flexibiliteit nodig, geen Thunderbolt-oplossing
Apple vertrouwt op Thunderbolt om onze Macs krachtiger te maken voor zaken als virtual reality - en als je het over notebooks hebt, is het een ideale manier om de klus te klaren. Maar als het op desktops aankomt, zijn upgrades via Thunderbolt een gebrekkige oplossing voor een fundamenteel probleem.
Wanneer creatieve professionals, videoproducenten en andere krachtige gebruikers duizenden dollars uitgeven aan een desktop, hebben ze flexibiliteit nodig. Ze moeten in staat zijn om meer opslagruimte toe te voegen als dat nodig is, en extra RAM als nieuwere applicaties dat vereisen.
Pro's hebben ook betrouwbaarheid nodig. Ze moeten in staat zijn om afzonderlijke componenten tegen een betaalbare prijs te vervangen wanneer ze defect raken garantie, niet nog eens $ 5.000 uitgeven aan een gloednieuwe desktop omdat de grafische chip is gesoldeerd aan de moederbord.
Er was een tijd dat de Mac Pro aan deze eisen voldeed. Het was een echte desktopcomputer en de componenten waren vervangbaar en upgradebaar. Het was bijna net zo flexibel als een Windows-pc, met de mogelijkheid om de CPU, RAM, opslag en zelfs videokaarten met gemak te upgraden.
Het probleem met de huidige Mac Pro
Foto: Ste Smith/Cult of Mac
De huidige Mac Pro biedt dit niet. Met cruciale componenten die op de printplaat zijn gesoldeerd, is het vermogen dat u krijgt op de dag dat u de machine koopt, het vermogen waarmee u zult leven zolang u het houdt. En als er iets misgaat buiten de garantie, veel geluk om het goedkoop te laten repareren.
We zijn dit gewend van notebooks, maar niet van desktop-pc's. Vooral niet als die desktop-pc's duizenden dollars kosten.
Apple heeft al toegegeven het heeft een fout gemaakt met de meest recente Mac Pro. Door power users niet de mogelijkheid te geven om hun machines te upgraden, moesten velen overstappen naar Windows. Sommigen hebben zelfs Hackintosh-machines in elkaar geknutseld - op maat gemaakte pc's met macOS.
De aankomende "badass" iMac Pro lost dit probleem ook niet op. Net als bij elke andere iMac zullen de cruciale componenten permanent op hun plaats worden gezet. Het is misschien mogelijk om de opslag te upgraden, maar veel succes ermee; de enige manier om in een iMac te komen, is door het scherm te verwijderen.
Gelukkig ziet de iMac Pro er waanzinnig krachtig uit, dus je hoeft een tijdje geen onderdelen te upgraden. Maar het begint bij maar liefst $ 4.999 - de meesten zullen meer uitgeven dan dat - en er is geen manier om het later te versnellen.
Thunderbolt-oplossing is prijzig
Bepaalde "upgrades" werken goed via Thunderbolt, zoals het toevoegen van extra opslagruimte (de gemakkelijkste en meest betaalbare). Je kunt ook een nieuwe speciale videokaart toevoegen - zoals ik eerder al zei - maar dat gaat je geld kosten.
Om de hoogwaardige GTX 1080 Ti-kaart van NVIDIA aan een Mac toe te voegen, moet je eerst de kaart zelf aanschaffen. Je kunt er momenteel een kopen voor $ 669,99 op Amazon. Je hebt dan een Thunderbolt-behuizing nodig, zoals de Razer Core, die $ 499,99 kost. Dat is in totaal bijna $ 1.200.
Om dezelfde kaart toe te voegen aan een traditionele desktop (een Windows-pc), hoeft u slechts $ 669,99 te betalen voor de GPU zelf. En natuurlijk zou de pc in bijna alle gevallen een stuk goedkoper zijn geweest om te kopen of te bouwen.
Bovendien is het gemakkelijker om het meeste uit die dure grafische kaart op een pc te halen. Als je merkt dat je processor of RAM een knelpunt wordt dat die GTX 1080 Ti terughoudt, kun je ze gewoon upgraden als je het geld hebt. Die optie krijg je niet met een Mac.
Voor degenen die de draagbaarheid van een MacBook Pro nodig hebben, maar hun game in hun vrije tijd willen spelen, zijn Thunderbolt-upgrades geweldig. Ze maken notebooks krachtiger dan ooit tevoren.
Maar als je $ 5.000 uitgeeft aan een stevige desktop omdat je altijd stroom nodig hebt, dan zou je de flexibiliteit moeten krijgen om het gemakkelijk zelf bij te werken wanneer het niet langer krachtig genoeg is. Je moet niet pas drie jaar later met een verouderde machine blijven zitten.
Apple omarmt VR en AR, maar bereid je voor op betalen
Wat dit probleem nu nog frustrerender maakt, is dat Apple eindelijk virtual en augmented reality omarmt. Het bedrijf kondigde maandag nieuwe technologieën aan tijdens de keynote van de Worldwide Developers Conference, zoals Metal 2 en ARKit, die de Mac eindelijk geweldig zullen maken voor gaming. Ook al Valve's SteamVR-platform staat nu op macOS.
Maar gamers kopen geen computers die ze niet kunnen upgraden. Ik heb mijn Mac gedumpt voor een op maat gemaakte Windows-pc omdat ik een high-end game-ervaring wilde en de mogelijkheid om mijn componenten te wisselen - niet mijn hele desktop - omdat nieuwe games meer kracht vereisten.
Misschien zal de modulaire Mac Pro van de volgende generatie van Apple dit allemaal veranderen. Misschien keert het terug naar zijn roots met een traditioneel desktopontwerp dat upgrades en reparaties supereenvoudig maakt. Maar ik koester niet al te veel hoop.
