Wanneer lust in stof verandert: editie van iOS-gamecontroller

Als gamer wil ik een controller met knoppen. Ik verlang naar deze nieuwe productcategorie zoals ik elke nieuwe gadget doe waarvan ik denk dat die mijn game-ervaring zal verbeteren. Ik denk dat als je games met welke frequentie dan ook speelt, je ze ook wilt.

Helaas denk ik ook dat de meeste mobiele gamers het prima doen met aanraakinterfaces, bedankt u heel erg, en dat deze wellustige apparaten snel hun weg naar de prullenbak zullen vinden voor de meesten die kopen hen. Niet omdat de controllers, waaronder een die aan de zijkanten van je iPad mini wordt vastgemaakt als de liefdevolle omhelzing van een buitenaardse face-hugger, niet goed zijn. Integendeel, dit zijn solide gaming-randapparatuur van hoge kwaliteit die bepaalde soorten console-achtige games (platformgames, open-world sandbox-games, first-person shooters) veel gemakkelijker zullen maken om te spelen.

Sinds de ontwikkelaars van touchscreen-games de gameplay echter hebben geoptimaliseerd voor bediening zonder knoppen eerste iPhone in 2007, fysieke controles zijn steeds minder nodig voor veel van de games van vandaag (en morgen).

Dat zal deze mooie controllers verminderen van onmisbare producten die overal met je meegaan naar een nicheproduct alleen voor de hardcore en retrogaming-menigten die er gewoon van houden om vroeg te zijn adoptant. Weet je, mensen zoals ik.

Apple introduceerde in juni vorig jaar gestandaardiseerde gamecontroller-code in zijn iOS 7-besturingssysteem. Dit moedigde makers van randapparatuur aan om dezelfde lay-out te gebruiken - met een paar standaardvariaties - in elk apparaat dat ze gefabriceerd, waardoor ontwikkelaars zich kunnen concentreren op het maken van geweldige games in plaats van zich zorgen te maken over een eigenzinnige controller lay-outs. Er zijn momenteel slechts een handvol van deze controllers beschikbaar (van makers zoals Logitech, Moga en SteelSeries), en ze zijn allemaal duurder dan hun consolebroeders.

De nieuwste ontwikkelingen in iOS 8 voor gaming, inclusief coderingskader Metaal en nieuwe talen zoals Swift, zullen de huidige blijven voeden gouden tijdperk van iOS-gaming, en dat omvat fysieke gamecontrollers die kerngamers een ervaring bieden die meer lijkt op degene die ze thuis op de bank kunnen krijgen.

Elke controller die ik vorige week zag bij de Elektronische amusementsexpo - net als de full-size console-achtige controller van SteelSeries, de Stratus XL (dat betekent extra groot!) - heeft zijn eigen vorm en functie. Razer's Junglecat verandert je iPhone in een PSP Go, compleet met een uitschuifbaar paneel dat alle gaming verbergt knoppen, en de Wikipad GameVice verandert je iPad mini in een premium game-machine met verwijderbare zijkant panelen.

Van de drie gamecontrollers die ik dit jaar op de E3 zag, was de meest unieke de Wikipad GameVice, bovenaan afgebeeld. Dit is een fascinerend stuk kit, gebaseerd op het eigen Android-spelapparaat van het bedrijf, de Wikipad. Deze nieuwe versie met iOS-smaak maakt de plaatsing van de Lightning-poort aan de zijkant van de iPad mogelijk wanneer deze wordt vastgehouden in een op gaming gerichte landschapsoriëntatie, waardoor het een reanimatie-paddle-gevoel krijgt.

De twee helften van de witte plastic knoppen schuiven aan de linker- en rechterkant van je iPad mini, met een grijze rubberen band aan de achterkant om alles bij elkaar te houden. Eenmaal gemonteerd, zorgt de GameVice ervoor dat je iPad eruitziet als een draagbaar game-apparaat met een groot scherm waar iedereen jaloers op zal zijn als je hem op weg naar je werk in de trein haalt.

De GameVice heeft dubbele analoge sticks, plus een richtingspad en vier gezichtsknoppen (aangeduid met A, B, X en Y), zoals een Xbox- of Nintendo-gamecontroller. Er zijn ook een paar schouderknoppen op de bovenhoeken, een functie die de meeste consoleachtige controllers hebben sinds het Super Nintendo Entertainment System maakte ze populair in de jaren 90, en een linker en rechter trigger-knop, gemeenschappelijk voor moderne controllers in de console-ruimte.

Het eindresultaat is een prachtig game-apparaat dat gemakkelijk van je iPad kan worden gehaald en in een rugzak kan worden opgeborgen of tas voor gemakkelijke draagbaarheid, maar dat geeft je ook een full-size gaming-besturingsapparaat voor langere speeltijden.

Dit verandert je iPhone in een gelikt klein draagbaar spelapparaat, zoals de Sony XPeria of PSP Go.
De Razer Junglecat verandert je iPhone in een gelikt, klein draagbaar spelapparaat, vergelijkbaar met de Sony XPeria of PSP Go. Foto: Rob LeFebvre/Cult of Mac

De Razer Junglecat mobiel gameapparaat biedt dezelfde bedieningselementen, minus de analoge sticks en de triggerknoppen, in een slim verborgen uitschuifbare lade die is geïntegreerd in een verrassend dunne iPhone-hoes.

De Junglecat is een heerlijk uniek klein iPhone-hoesje. Zoals de onlangs uitgebrachte Logitech Powershell, de Junglecat wil je iPhone altijd in de wieg leggen. In tegenstelling tot de Powershell is de Junglecat niet omvangrijk (maar mist hij ook een batterijpakket om je speeltijd onderweg te vergroten).

Het gebrek aan ondersteuning voor analoge sticks en batterijvermogen is iets waarvan ik hoop dat Razer dit aanpakt in een toekomstige hardwarevernieuwing.

Toch, toen ik dit mooie kleine apparaat oppakte, dat in wit of zwart wordt geleverd om bij je iPhone te passen, wilde ik er meteen een. Het is niet irritant omvangrijker dan mijn eigen iPhone-portemonnee-hoesje, en het verbergt die veelbetekenende spelknoppen (nerd-waarschuwing) achter de iPhone zelf. Terwijl ik het in mijn handen hield, dacht ik aan mijn favoriete (maar totaal mislukte) draagbare spelapparaat van weleer, de PSP Go, evenals Sony's eveneens gedoemde gaming-apparaat de Xperia Spelen.

Aangezien de markt weigerde de Xperia en de Go op te nemen, lijkt het mij dat de Junglecat een lange, moeilijke weg moet afleggen om geaccepteerd te worden door de massa's iPhone-bezitters. Dat is echt jammer, want dit is een geweldige kleine stealth-controller.

Dit is een echte gamecontroller ter grootte van een console. Foto: Rob LeFebvre/Cult of Mac
De Stratus XL is een gamecontroller op consoleformaat. Foto: Rob LeFebvre/Cult of Mac

Als de Junglecat een F-117 Nighthawk is, is de Stratus XL een B-52 bommenwerper. Deze controller op ware grootte is de tweede poging van SteelSeries om een ​​iOS-gamingapparaat met Bluetooth-verbinding te maken, en het heeft de meest traditionele vormfactor van alle drie de apparaten die ik mocht bekijken.

De XL is gebaseerd op de kleinere draagbare controller van het bedrijf, de Stratus, waarvan we vonden dat het een geweldig klein gadget was met veel potentieel, als een beetje te klein.

De controller die ik vorige week op de E3 in handen kreeg, was een prototype, dus het team kon me geen game-actie laten zien, maar de bouw van het apparaat voelde fantastisch. De twee analoge sticks bevinden zich in het midden van de controller, zoals de PlayStation-achtige controllers die je misschien thuis hebt. Ik geef de voorkeur aan deze lay-out, hoewel anderen misschien klagen dat de sticks niet zijn verschoven zoals een Xbox-controller. Het gewicht van de controller was precies goed en voelde evenwichtig in mijn handen. Het moet worden gevoed door twee AA-batterijen (zodat u zich geen zorgen hoeft te maken over het voortdurend opladen) en verbinding maken via Bluetooth voor langdurig iOS-gaming.

Hoe dan ook, de Stratus XL komt net zo dicht in de buurt van een consolecontroller op volledige grootte als alles wat ik persoonlijk heb gezien, en ik moet (opnieuw) zeggen dat ik er een wil. Om een ​​ruimteverkenningsschietspel te kunnen spelen zoals: Galaxy in brand 2 met een dikke controller in mijn handen is te mooi om te laten liggen.

Maar hier is het ding.

Al deze controllers zijn lustwaardig voor mij. Ik ben een gamer. Ik hou van randapparatuur. Ik vind het niks om een ​​rugzak vol spullen en extra rommel mee te slepen op zakenreizen gewoon zodat ik goede controle heb over de verscheidenheid aan games die ik speel op veel verschillende gaming- en iOS-apparaten.

Maar de meeste mensen? Waarschijnlijk niet. De meest gespeelde game die ik op mobiele apparaten zag tijdens mijn Metro-reizen heen en weer naar de E3-beursvloer was niet Grand Theft Auto of Leo's fortuin, beide games die baat zouden kunnen hebben bij een fysieke controller. De game die ik het meest heb gezien was Candy Crush. Dit is de typische iOS-gamerervaring.

Razer, Wikipad en SteelSeries gaan nogal wat van deze iOS-gamecontrollers verkopen aan het kernpubliek waarvoor ze ze hebben gemaakt, en misschien is dat genoeg. Maar als eigenaar van een doos vol Wii-afstandsbedieningen en oudere iOS-gamingcontrollers die achterin stof liggen te vergaren mijn kast, ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat zelfs de gamewereld deze apparaten als essentieel gaat omarmen uitrusting.

Ik hoop echter dat ze dat doen, want jongens zijn deze dingen leuk om te gebruiken.

Laatste blogbericht

| Cult van Mac
September 12, 2021

Microsoft zegt dat het zijn nieuwe oorlog tegen Macs wintSurface Studio is een Windows alles-in-één die de iMac eindelijk zijn geld geeft.Foto: Mic...

| Cult of Mac
September 12, 2021

Niemand wil een kleine Windows-tablet, beweert 's werelds grootste pc-makerDe hoop van Microsoft om langzaam de Amerikaanse tabletmarkt over te nem...

Is Apple nu een saai bedrijf?
September 10, 2021

Laten we eerlijk zijn over wat we deze week echt van Apple willen. We willen allemaal weten of Apple ons nog steeds omver kan blazen, of dat ze nu ...