Niemand anders dan echte, oprechte fietskoeriers had de autoriteit om een Timbuk2-boodschappentas te hanteren. Als je een ijzersterke koffer was die op een fiets leefde, had je waarschijnlijk het recht verdiend; hoewel je misschien nog steeds het doelwit bent van een verwaterde afkeer van boodschappers.
Dat was de doordringende sfeer 15 jaar geleden toen ik mijn eerste Timbuk2-tas kocht, een Bolo (toen had elke maat een naam; de Bolo was de grote versie). Vergis je niet, dit waren Boodschappentassen: eenvoudige, omvangrijke, vrijwel onverwoestbare zwarte gaten, in staat om een buitensporige hoeveelheid onhandig gedimensioneerde deliverables op te slikken, speciaal gestabiliseerd voor exclusief gebruik op de fiets. De enige schoorvoetende knipoog naar beleefdheid waren een paar zakken die aan de buitenkant van de tas waren genaaid en een optioneel gewatteerde schouderband.
En op een paar kleine veranderingen na, is dat zo gebleven. Zoals de coelacanth, de Klassieke Messenger is een levend fossiel gebleven, onveranderd, terwijl andere Timbuk2-soorten dat wel zijn
geëvolueerd en ontwikkelde eromheen. Tot nu.De veranderingen zijn subtiel en op papier ziet de Classic Messenger 2014 eruit alsof hij in wezen Classic Messenger blijft - een goede zaak. De tas krijgt een benodigde laptop-/documenthoes, twee binnenvakken voor waterflessen en een handgreep aan de bovenkant; alles is onopvallend, waardoor de nieuwe functies zo onopvallend mogelijk moeten blijven. De tas krijgt ook een nieuwe, meer verfijnde gesp en kleine hoekvleugels onder de hoofdflap, wat een lange weg zou moeten gaan om het interieur droger te houden in een stortbui. De grootste verrassing is dat het exterieur van de Classic Messenger terugkeert naar zijn roots, met Cordura, een van de twee originele exterieurs materialen (de originele messenger was ook verkrijgbaar in gewaxt canvas, dat niet terugkomt) ter vervanging van de meer recente Ballistic nylon. Timbuk2 zegt dat dit de tas zowel lichter als waterbestendiger zal maken.
Mijn licentie om met een Timbuk2 te rijden was dat ik min of meer op mijn fiets leefde (en bilspieren had ontwikkeld die minstens zo hard waren als de consistentie van pottenbakkersklei). Aan de andere kant was de legendarische, onverschrokken leider van Cult of Mac, Leander Kahney, een van die echte, oprechte fietskoeriers - en hij zal een van de nieuwe Classic Messengers op zijn rug binden om de evolutie te testen resultaat. Let op zijn beoordeling.
Bron: Timboek2
