Advies: het regelen van uw iPhone-apps is tijdverspilling

Toen iTunes 9 uitkwam, waren veel mensen (inclusief mezelf) waren verheugd een nieuwe functie te zien waarmee u de apps op de schermen van uw iPhone opnieuw kunt rangschikken met uw desktopcomputer.

Hoera, we juichten. Nooit meer vervelend slepen van kleine kronkelende pictogrammen van het ene scherm naar het andere. Nu kunnen we onze apps plaatsen waar we ze willen hebben, en hoeven we ons er nooit meer zorgen over te maken.

Mis.

Het blijkt dat het gebruik van deze functie in iTunes 9 een complete verspilling van tijd is, dankzij de manier waarop het iPhone OS werkt. Dit is waarom.

Het maakt niet uit hoe vaak je apps herschikt, je zult nog steeds te maken krijgen met één enkele regel die de manier bepaalt waarop nieuwe apps zijn geïnstalleerd: wanneer u een nieuwe app installeert, wordt deze in de eerste beschikbare lege sleuf op het eerste scherm geplaatst met een lege sleuven.

Dus als scherm 1 en 2 vol zijn en er is een slot op scherm 3, dan gaat de volgende nieuwe app daarheen.

OK, prima: je verplaatst elke nieuwe app naar het scherm waar je hem wilt hebben. Een voorbeeld: je download een nieuw spel. Als je al je games op scherm 2 hebt staan, zet je ze daar - behalve, oh wacht, dat scherm is vol. Je zult het dus ergens anders moeten neerzetten. Misschien kan het op scherm 3 blijven, waar je je fotografie-apps hebt. Of u kunt het naar scherm 5 verplaatsen, waar een spatie staat aan het einde van uw geo-/locatie-apps. Of je zou een nieuw scherm met games kunnen maken, maar daarvoor moet je terug naar je Mac, in iTunes pluggen en de dans herschikken. Misschien is het de moeite waard om te doen; misschien niet.

Ik besteedde tijd aan het zorgvuldig ordenen van mijn apps in genre-specifieke schermen zoals deze, en ontdekte binnen enkele dagen dat het installeren van nieuwe apps het effect verpestte. Wat ik me realiseerde was dat als je eenmaal begonnen bent met het ordenen van je apps, je gebonden bent aan constant onderhouden die regeling.

Ik had het gevoel dat ik mijn apps bijna net zo veel bewerkte als dat ik ze gebruikte; en eerlijk gezegd, het leven is te kort.

Dus, regeling verdoemd. Ik omarm de Apple Way en laat apps gewoon gaan waar ze willen. Wat ik niet kan vinden door met mijn vingers te vegen, zal ik vinden met de ingebouwde Spotlight-zoekfunctie.

Dat gezegd hebbende, ik heb geluk. Ik ben niet in de positie waarin ik meer apps heb dan mijn telefoon ruimte heeft om weer te geven, in tegenstelling tot mijn collega Craig Grannell. Het aantal en de verscheidenheid aan iPhones die mock-ups en suggesties blootleggen die tegenwoordig de ronde doen, suggereert dat dit deel van iPhone OS nog werk nodig heeft; Ik heb het gevoel dat Apple zich hiervan terdege bewust is en eraan werkt.