De Mac verdrinkt niet bepaald in geweldige Twitter-clients, en vooral niet in die met meerdere accounts. (EventBox een beetje rockt als een aggregatietool voor sociale netwerken, maar het ondersteunt slechts één Twitter-account.) Vreemd genoeg heeft de App Store een hele reeks van dergelijke apps, waarvan Tweetie de beste is.
Af en toe vinden verkleinde versies van apps hun weg van de desktop naar mobiel, maar Tweetie heeft de tegenovergestelde reis gemaakt, beginnend op de iPhone en een paar uur geleden op de desktop aangekomen.
De eerste indruk is dat de concurrentie zojuist in één klap grotendeels is uitgewist (of op zijn minst een ernstig geknepen neus heeft gekregen). De gebruikersinterface van Tweetie is meestal prachtig, de app is volkomen stabiel en hij is ook erg bruikbaar. Er zijn enkele problemen met betrekking tot de interface: het onvermogen om te scrollen via pagina omhoog/omlaag (hoewel Space/Command+Space doet hetzelfde werk), te grote pictogrammen aan de linkerkant, de te kleine 'nieuwe tweet'-knop en het volledige ontbreken van een verversing knop. Er zijn momenteel ook geen opgeslagen zoekopdrachten. Ondanks deze tekortkomingen (die voor mij meer probleempjes zijn dan dealbreakers), is het nog steeds naar mijn mening is beter dan Blogo en Twitterific, en zal waarschijnlijk een vaste plek krijgen in mijn Applicaties map.
Bekijk de app zelf via de onbeperkte, door advertenties ondersteunde demo, verkrijgbaar bij aten. Je kunt je tot 4 mei ook registreren voor $ 14,95, waarna de prijs met vijf dollar stijgt.
Cult van Mac Twitter-feeds
Voor degenen die Cult of Mac en zijn bijdragers op Twitter willen volgen, bekijk de volgende feeds:
– Cultus van Mac-updates: @cultofmac
– Leander: @lkahney
– Ik (Craig): @craiggrannell en @iphonetiny (voor beoordelingen van mini-iPhone-apps)
– Lonneke: @lonnielazar
– Piet: @morepete
Wat het is: Een sneltoetsmanager waarmee u systeembrede snelkoppelingen kunt definiëren voor het starten van toepassingen, het openen van mappen en het uitvoeren van andere Mac-acties.
Waarom het goed is: Voor veel Mac-gebruikers komt er een moment dat het opbergen van regelmatig gebruikte apps en documenten in het Dock niet langer voldoende is. Met Spark kun je sneltoetsen definiëren om toegang te krijgen tot deze dingen, wat betekent dat je je handen niet van het toetsenbord hoeft te halen om een nieuwe app te starten. Door een persoonlijk systeem te definiëren (zoals Control+Option+letter voor apps/Control+Shift+letter voor mappen), kunt u: stel bepaalde modifiers in om op bepaalde soorten items toe te passen, door een sleutelletter uit de naam van een item toe te voegen als een mentale trekker. Geavanceerde acties stellen je in staat om verder te gaan (de trigger in een schakelaar veranderen, een app starten en verbergen andere, enzovoort), en er zijn ook snelkoppelingen beschikbaar voor iTunes-besturingselementen (zoals het beoordelen van nummers) en systeem functies.
In gebruik is de Spark stabiel, de set-up is eenvoudig en flexibel, en na een week gebruik worden de sneltoetsen die je definieert een tweede natuur en worden ze in je spiergeheugen gebrand. Nieuwe Macs voelen zelfs naakt aan zonder Spark.
Waar te krijgen: Spark vereist Mac OS X 10.4.11 of hoger en is gratis. Het is verkrijgbaar vanaf Schaduwlab- en stop ze alsjeblieft een paar dollar als donatie als je Spark regelmatig gebruikt.
Wat het is: Een snel arcade-puzzelspel gebaseerd op het concept van 'mengbare' planeten. Planeten met verschillende kleuren verschijnen, en met multi-touch-bediening kun je ze uit elkaar halen of samenvoegen, om hun afmetingen te matchen met 'squeesars', die ervoor zorgen dat een ingebrachte planeet in een zucht van verdwijnt sterrenstof. Verdere complicatie wordt toegevoegd door zeldzame bezoeken van vortexen en verschillende bonusitems.
Waarom het goed is: Met meer drie-op-een-rij-spellen en op woorden gebaseerde puzzelklonen in de App Store dan waar je een stokje voor kunt schudden, komt Eliss als een verademing. Het concept is niet met een hamer op de iPhone geslagen, in plaats daarvan is de game duidelijk ontworpen voor het apparaat van Apple. De multi-touch-bedieningselementen zijn een openbaring - waarschijnlijk het beste voorbeeld dat we hebben gezien (hint: speel met je apparaat plat op een tafel en wees bereid om 'reserve'-vingers te gebruiken om planeten op hun plaats te houden terwijl ze anderen manipuleren) - en de delicate audio en levendige retro-graphics dragen bij aan de mix.
Sommige critici beweren dat Eliss te hard is, maar doorzettingsvermogen is de sleutel. Eliss brengt hulde aan arcadespellen van weleer, niet alleen in zijn uiterlijk, maar ook in het aanbieden van een echte uitdaging en verschillende benaderingen om de 20 levels te voltooien.
Waar te krijgen: Eliss is beschikbaar in de App Store, en is op het moment van schrijven $ 3,99. Meer informatie, samen met een gameplay-video, is te vinden op de Eliss-website.
Wat het is: Een PDF-manager, denk aan iPhoto voor PDF, maar met superieure tagging en geen zwak voor het rommelen met bestandslocaties.
Waarom het goed is: Naast het feit dat het absurd snel is (onze kopie was klaar om te rocken op een Mac met enkele duizenden PDF's na ongeveer twee seconden), maakt Yep automatisch een tag trefwoorden op basis van documentlocaties en kopieert, in tegenstelling tot iLife-apps, geen documenten naar zijn eigen database, maar laat ze gewoon staan waar u ze ook hebt opgeslagen hen. Door de gebruiker gedefinieerde tags en slimme verzamelingen stellen u in staat om snel virtuele dynamische groepen PDF's te maken op basis van uw eigen criteria, en aangezien metadata naar elk bestand wordt geschreven, kunnen zoekopdrachten worden uitgevoerd in Schijnwerper. Met de zijbalk 'Locaties volgen' kunt u op een Finder-achtige manier navigeren, maar filtert de hoofdweergave om voorbeelden van PDF's in de huidige map weer te geven en geneste. De beknopte handleiding is ook prima en zou je op weg moeten helpen als je de interface een beetje verbijsterend vindt om mee te beginnen.
Waar te krijgen: Ja is verkrijgbaar vanaf Ironische software, kost $ 34 en vereist Mac OS X 10.4.10 of hoger.
Wat zij zijn: Hulpprogramma's voor iPhone. Weightbot is een gewichtstracker waarmee u uw gewicht kunt invoeren (in Amerikaanse, Britse of SI-eenheden), waarna het uw BMI onthult en ook uw gewicht in de loop van de tijd bijhoudt, waarbij het automatisch in een grafiek wordt weergegeven. Convertbot is een conversietool voor zaken als snelheid, valuta en lengte.
Waarom ze goed zijn: Geen van deze apps is uniek in zijn vakgebied, maar wat Tapbots hebben gedaan, is het maken van hulpprogramma's die het alledaagse een beetje leuk maken. Geschikte mechanische geluidseffecten peperen de apps als taken worden uitgevoerd, en de interfaces zijn mooi en voelbaar. Door een uniek pad te volgen met betrekking tot de gebruikersinterface, zijn deze apps ook bruikbaarder dan de meeste. Weightbot is een lichtend voorbeeld van een interface die geschikt is voor de iPhone: hij is perfect intuïtief en maakt goed gebruik van het touchscreen en de versnellingsmeter (draai bijvoorbeeld je iPhone zijwaarts om grafieken te zien). Beide apps zijn ook stabiel en betaalbaar.
Waar ze te krijgen: Beide apps zijn verkrijgbaar in de App Store (Gewichtsbot, Convertbot). Op het moment van schrijven kost Weightbot $ 1,99 en Convertbot $ 0,99.
Wat het is: Een menu-extra die in één oogopslag statistieken biedt met betrekking tot CPU-gebruik, geheugen, stations, uw netwerk, schijftemperaturen, ventilatoren, Bluetooth en datum en tijd. Statistieken worden weergegeven in de menubalk en het menu van elk item biedt meer informatie.
Waarom het goed is: Het is snel en stabiel, plus, in tegenstelling tot veel vergelijkbare applicaties op de Mac, is het gratis. De installatie is absurd eenvoudig, gedaan via een paneel Systeemvoorkeuren (hoewel, iStat-menujongens, het een leuk idee zou zijn om configuraties rechtstreeks vanuit elk menu te openen). De kroon op het werk is de module Datum & Tijd. Hiermee kunt u de tijd en datum tegelijkertijd in de menubalk weergeven, en het menu van het item biedt een eenvoudige kalender en optionele wereldklok. Alle drie deze dingen zijn beschikbaar als individuele shareware via andere bedrijven, maar hier zijn ze allemaal geïntegreerd, goed geïmplementeerd en gratis.
Waar te krijgen: iStat-menu's zijn beschikbaar via de iSlayer-website, en zelfs als u alleen de Datum & Tijd-module gebruikt, is het de moeite van het bekijken waard. Merk op dat als u de app zeer regelmatig gebruikt, a kleine donatie zal iSlayer helpen bij het werken aan toekomstige versies.
Wat het is: Een vereenvoudigd luchtverkeersleidingsspel. Je sleept paden voor vliegtuigen om ze naar aangewezen landingszones te leiden. Het aantal vliegtuigen op het scherm neemt snel toe, waardoor het moeilijker wordt om een botsing te voorkomen. Eén botsing en het spel eindigt.
Waarom het goed is: Het is een origineel concept, perfect geschikt voor het touchscreen van de iPhone, en uiterst aantrekkelijk. In het begin lijkt het erop dat het spel een makkie zal zijn, maar de moeilijkheidsgraad is steil en na slechts 20 landingen zul je het scherm vol vliegtuigen vinden om mee om te gaan. De game heeft ook een geweldig gevoel voor humor in zijn presentatie (inclusief twee vliegtuigen 'muzak'), en, voor die momenten waarop het allemaal een beetje veel wordt, een handige pauzeknop. Net als Tetris is het een eenvoudig spel waar je regelmatig naar terugkeert.
Waar te krijgen: Flight Control's beschikbaar in de App Store, en is op het moment van schrijven te koop voor $ 0,99. Meer informatie over het spel is te vinden op de Flight Control-website.
Phonesuit's MiLi Power Pack zal je - in stijl - bevrijden van de tirannie dat je je iPhone elke nacht moet opladen, of bijvoorbeeld elke vijf uur van serieus gebruik.
De gewone iPhone-gebruiker heeft waarschijnlijk geen MiLi Power Pack nodig, wat voor $ 80 niet onbelangrijk is investering in extra vermogen, vooral als men de gewoonte heeft om het apparaat 's nachts op te laden op een dagelijks.
Krachtige gebruikers, die de iPhone als hun primaire telefoon hebben gebruikt, of die er veel tijd mee besteden om op het web te surfen, halen Google maps op, sturen veel van e-mail, serieuze gamen, het gebruiken als een constante muziekspeler, of veel foto's maken en bewerken - die gebruikers zullen het geweldig vinden om een MiLi Power Pack aan te hebben hand.
Lees verder om erachter te komen waarom.
Tot mijn eeuwige schande vereist mijn werk dat ik Windows op het werk gebruik. De laatste tijd was dat buitengewoon interessant, want ik heb net een nieuwe machine op kantoor gekregen en hij is op dezelfde manier gespecificeerd als mijn geliefde 2,4 Ghz Unibody MacBook. Dat betekent dat ik eigenlijk een vrij duidelijk beeld krijg van de relatieve prestaties van Windows XP v. Mac OS X (wat, je had Vista verwacht). Eerlijk gezegd, voor de meeste taken is het een wasbeurt. Ik doe niet veel zwaar grafisch werk op beide platforms, en surfen op het web is een soort van surfen op het web. Ik gebruik meestal Chrome (snelste Windows-browser) op het werk en Camino (snelste Mac-browser thuis).
Vandaag was echter heel interessant, want ik heb het uitgeprobeerd Safari 4 voor Windows voordat ik ermee aan de slag ging voor Mac. En ik was enorm teleurgesteld. Het werkte niet sneller dan Chrome (misschien een beetje langzamer), en het gaf ten minste 50 procent van de sites verkeerd weer die ik bezocht - het kon geen miniatuurafbeeldingen vinden, en het negeerde CSS-bladen op verschillende plaatsen. Binnen ongeveer een uur na het begin van het gebruik, heb ik het verwijderd en ben ik teruggegaan naar Chrome. De bèta is ongeveer net zo bèta als alles met de naam die ik ooit heb gezien. Bij het uitvoeren van de Acid 3-test crashte de browser.
Het installeren van Safari 4 op Mac was echter zo ver verwijderd als ik me kan voorstellen. Animaties waren vloeiend uit de thumbnail Top Sites-pagina. De browser doorstond de Acid 3-test bij de eerste poging - en bij elke volgende poging. Twitter laadde alsof het een app op mijn harde schijf was. Een zwaar door Javascript aangedreven prikbord dat ik bezoek, verscheen sneller dan alles wat ik het heb gezien sinds ik halverwege de jaren 90 op tekstgebaseerde USENET was. Het voldeed aan de hype, en het was eigenlijk een waardige mededinger voor Camino als de beste browser op het platform (hoewel ik niet snel overstap; ).
Ik ben een beetje een verlies van dit alles. Aan de ene kant ben ik heel blij dat ik een razendsnelle nieuwe webbrowser voor mijn Mac heb. Aan de andere kant kan ik niet geloven dat Apple zulke verschrikkelijke software voor Windows zou leveren. Hoe ga je iemand bekeren als je product inferieur is aan de status-quo?
