| Cult van Mac

De Chinezen vieren op 4 april Tomb Sweeping Day, een ceremonie die hen aanmoedigt om hun voorouders te gedenken door voedsel op hun graf leggen en papieren replica's van dagelijkse benodigdheden, zoals kleding, geld, auto's en huizen. Dit jaar zijn er een paar nieuwe items aan dat lijstje met benodigdheden toegevoegd: de iPad en de iPhone.

LogMeIn heeft vandaag een nieuwe functie uitgerold voor zijn Pro-abonnees, waardoor ze nu high-definition kunnen streamen video van hun Mac naar andere apparaten die toegang hebben tot LogMeIn, inclusief de iPhone, iPad en iPod touch via de gratis iOS-app. De functie is zeker een welkome aanvulling voor degenen die net de nieuwe iPad hebben geadopteerd met zijn Retina-display en supersnelle 4G-connectiviteit.

Het instellen van een toegangscode voor uw iOS-apparaat is een van de eerste stappen die u kunt nemen om uw gegevens veilig te houden. Het voorkomt toegang tot uw apparaat en blokkeert onbevoegde gebruikers de toegang tot uw persoonlijke gegevens, foto's, contacten, berichten en al het andere dat u erin hebt opgeslagen.

Dat wachtwoordslot is echter nutteloos als het wordt geconfronteerd met een stukje software genaamd XRY van het Zweedse beveiligingsbedrijf Micros Systemation. Met XRY kunnen uw persoonlijke gegevens, oproeplogboeken, GPS-locatiegegevens, contacten en zelfs toetsaanslagen allemaal in minder dan tien minuten worden geëxtraheerd en gedecodeerd.

Er is een theorie dat apps de nieuwe hitsingles zijn. Je kunt geen geld meer verdienen met het uitbrengen van een nummer, dus je kunt net zo goed proberen geld te verdienen met iets waar mensen nog steeds voor willen betalen, zoals apps.

En misschien hoeft u ze ook niet eens in rekening te brengen voor de app. Je kunt de app gratis weggeven en aanvullen met extra's die geld kosten. Het zal zeker een paar betalende klanten aantrekken, toch? Rechts?

Laten we eerlijk zijn, de enige reden waarom ik niet vier keer per dag verdwaal, zelfs niet in de stad waar ik woon, is omdat er op mijn iPhone kaarten staan. Geen enkele andere navigatie-app die ik heb geprobeerd, raakt die goede plek van eenvoud en behulpzaamheid. Ik gebruik zelfs Maps om lokale zakelijke telefoonnummers te vinden. Het is zo handig.

De opname van openbaarvervoerroutes is ongetwijfeld even nuttig geweest voor mensen die in meer stedelijke gebieden wonen met goede bus- en treinsystemen. Als jij een van die gelukkige mensen bent, is hier een tip speciaal voor jou.

Eenvoudig beschreven, de Apogee Jam ($ 99) is een klein gadget waarmee je je gitaar op je Mac, iPhone of iPad kunt aansluiten. Maar in deze combinatie van instrument en iDevice ontgrendelt de Jam een ​​wondere wereld van muzikale mogelijkheden die ronduit magisch is.

Gisteren behandelden we een rapport waarin werd gevraagd of de meeste mensen echt de mogelijkheid willen hebben om hun eigen technologie mee te nemen naar kantoor. dat rapport liet zien dat ondanks de mediahype en de brede interesse die CIO's en IT-leiders tonen in BYOD programma's, is het misschien maar één op de vijf werknemers die smeekt om het recht om hun persoonlijke iPad of iPhone mee naar kantoor te nemen.

Als dat het geval is, waarom staan ​​zoveel gebruikers dan aarzelend of zelfs vijandig tegenover het BYOD-model?

De kosten van het niet naleven van HIPAA (de Health Insurance Portability and Accountability Act van 1996), waaronder het zelf melden van datalekken, kan hoog zijn. Blue Cross Blue Shield of Tennessee heeft onlangs een schikking getroffen met het ministerie van Volksgezondheid en Human Services voor $ 1,5 miljoen voor een recente inbreuk (bovenop een prijskaartje van $ 17 miljoen voor het onderzoek en de sanering) acties). HHS lijkt een show te maken van spraakmakende handhaving als een manier om betere naleving door kleinere organisaties aan te moedigen, waaronder ziekenhuizen en individuele medische praktijken.

Dit roept de vraag op of het gebruik van de iPad in de zorg de kans op privacyschendingen vergroot. Zo ja, zal een machtsvertoon van HHS het enthousiasme voor de iPad in de zorg temperen?

BYOD is op dit moment zeker een van de grootste technologische modewoorden. Het concept van gebruikers die hun eigen iPad, iPhone of zelfs hun eigen MacBook leveren, kan IT-problemen met zich meebrengen, maar het kan ook voordelen opleveren. Gebruikers die de apparaten en apps kiezen die ze het meest comfortabel en productief vinden, is er één. Bedrijven die niet zelf voor mobiele apparaten hoeven te betalen of van plan zijn ze te ondersteunen, is een andere.

Een van de basisveronderstellingen bij het overwegen, testen en implementeren van een BYOD-programma is dat de het vermogen om persoonlijke tools op de werkplek te brengen is iets dat gebruikers uiteindelijk willen en waarvan ze denken dat het zal verbeteren hun werk. De rest van de discussie, inclusief praktische zaken zoals apparaat- of gegevensbeheer en het bereik van: apparaten die moeten worden ondersteund, is gebaseerd op deze kernaanname dat BYOD wenselijk is van de kant van gebruikers.

Maar wat als dat niet echt het geval is? Volgens een rapport op basis van onderzoek in Australië en Nieuw-Zeeland is dat misschien niet het geval en is het misschien meer een vorm van groepsdruk die de BYOD-revolutie aandrijft dan druk van gebruikers.