Αυτή η ανάρτηση επρόκειτο να είναι μέρος του νέου μου βιβλίου, Tim Cook: Η ιδιοφυΐα που πήρε την Apple στο επόμενο επίπεδο, αλλά κόπηκε για μήκος ή συνέχεια. Την επόμενη εβδομάδα περίπου, θα δημοσιεύσουμε αρκετές ακόμη ενότητες που έχουν κοπεί, εστιάζοντας κυρίως στις κατασκευαστικές εργασίες της Apple.
Αυτό είναι το Μέρος 2 μιας ενότητας δύο μερών σχετικά με τις ατυχίες της Apple στην κατασκευή. Το μέρος Ι είναι εδώ.
Ο Steve Jobs μετέφερε το όνειρό του για τον απόλυτο έλεγχο της παραγωγής στη NeXT, την εταιρεία που ίδρυσε ο Jobs μετά την εκκίνηση από την Apple το 1985. Learnedταν εδώ που πήρε ένα σκληρό μάθημα για την κατασκευή: ότι μερικές φορές είναι περισσότερο πρόβλημα από όσο αξίζει. Or, ίσως πιο ευγενικά, ότι οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες δεν σημαίνουν τίποτα εάν δεν έχετε ένα προϊόν που οι άνθρωποι θέλουν να αγοράσουν.
Αυτή η ανάρτηση περιέχει συνδέσμους συνεργατών. Cult of Mac ενδέχεται να κερδίσετε μια προμήθεια όταν χρησιμοποιείτε τους συνδέσμους μας για να αγοράσετε αντικείμενα.
Φωτογραφία: Apple Maps
Όπως ο Randall E. Ο Στρος έγραψε Ο Στιβ Τζομπς και το NeXT Big Thing, η κατασκευή των εσωτερικών υπολογιστών NeXT ήταν η «πιο ακριβή και εύκολα η πιο ανόητη δέσμευση που ανέλαβε ο Τζομπς και από τον οποίο δεν θα απομακρυνόταν».
Κατά τη διάρκεια της πολυετούς περιόδου κατά την οποία η NeXT κατείχε και διοικούσε το δικό της εργοστάσιο, αποδείχθηκε ότι ήταν μια τεράστια διαρροή τόσο για την προσοχή όσο και για τα μετρητά.
Το αυτοματοποιημένο εργοστάσιο του Fremont του Steve Jobs στο NeXT
Η απόφαση για την παραγωγή εσωτερικών υπολογιστών NeXT δεν ήταν κάτι που στόχευε αρχικά ο Jobs. Στην αρχή της διάρκειας ζωής του NeXT, κατά τη φάση του σχεδιασμού, πρότεινε ρεαλιστικά ότι η εταιρεία θα υπεργολαβικά αναθέστε το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του και, στη συνέχεια, πραγματοποιήστε την τελική συναρμολόγηση και δοκιμή μόνος του στο δικό του Palo Γραφείο Alto. (Αυτό θα ήταν δυνατό λόγω του σχετικά μικρού αριθμού υπολογιστών που η NeXT σχεδίαζε να κατασκευάσει, σε σύγκριση, για παράδειγμα, με το iPhone σήμερα.)
Μέχρι το 1986, όμως, η τελειομανία του Τζομπς είχε κυριαρχήσει. Wantedθελε τώρα η NeXT να μην κατασκευάζει μόνο τους δικούς της υπολογιστές, αλλά να το κάνει με τον πιο προηγμένο αυτοματισμό που ήταν διαθέσιμος εκείνη την εποχή.
Επιπλέον, ο Τζομπς ήθελε αυτή η κατασκευή να πραγματοποιηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθιστώντας τα μηχανήματα μια αμερικανική παραγωγή σχεδιασμένη και κατασκευασμένη σε αμερικανικό έδαφος.
"Το πιο προσεγμένο πράγμα που μου αρέσει στο NeXT είναι ότι δεν κατασκευάζεται στην Οσάκα", είπε.
Αυτό διαφοροποίησε αυτό που έκανε η NeXT από τους υπολογιστές που κατασκευάστηκαν από αντιπάλους όπως η HP και η IBM, οι οποίοι ήταν ήδη εξωτερική ανάθεση πολλών από την παραγωγή τους σε μέρη όπως η Ταϊβάν, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία (αλλά όχι ακόμη ηπειρωτική χώρα Κίνα.)
Σαν αγορά σπορ αυτοκινήτου
Χρόνια αργότερα, όταν επέστρεψε στην Apple, ο Jobs σταμάτησε να μιλά για την κατασκευή προϊόντων της Apple. Το σλόγκαν «Σχεδιασμένο από την Apple στην Καλιφόρνια» δεν κάνει καμία αναφορά για το πού κατασκευάζονται τα προϊόντα, γιατί, σε κανέναν, δεν αρέσει να σκεφτούμε τα εργοστάσια sweatshop στην Κίνα που αντλούν το iPhone μετά το iPhone, με τις γραμμές παραγωγής να λειτουργούν με χαμηλόμισθο εργάτες.
Η μόνη φορά που οι άνθρωποι έψαξαν μέσα στα εργοστάσια που χτίζουν συσκευές Apple ήταν όταν η Apple επέτρεπε να κυκλοφορήσουν μερικές ελεγχόμενες φωτογραφίες για να αντιμετωπιστεί αυτή η αρνητική αφήγηση. Ωστόσο, όταν ήρθε το θέμα NeXT, ο Jobs ονειρεύτηκε ότι το εργοστάσιο θα ήταν μια μέρα μέρος της εμπειρίας των πελατών.
Αν όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο, φανταζόταν ότι οι αφοσιωμένοι πελάτες θα μπορούσαν να πετάξουν στο εργοστάσιο NeXT για να επιλέξουν το δικό τους μοντέλο, ζεστό από τη γραμμή συναρμολόγησης. «Αν πρόκειται να αγοράσετε ένα υπέροχο σπορ αυτοκίνητο, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε;» Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Jobs το είπε στους υπαλλήλους του. «Πετάς στην Ευρώπη, πας στο εργοστάσιο και το αγοράζεις εκεί».
Δεν εξοικονομούνται έξοδα
Οι θέσεις εργασίας εγκαταστάθηκαν σε ένα εργοστάσιο κατασκευής 40.000 ποδιών στο Fremont της Καλιφόρνια, ως προορισμός για το εργοστάσιο της NeXT, απέναντι από τον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, όπου η Tesla έχει εργοστάσιο σήμερα.
Ταν κοντά στο αυτοματοποιημένο εργοστάσιο που είχε δημιουργήσει ο Jobs λίγα χρόνια νωρίτερα να χτίσουν Macintoshes.
Εκείνη την εποχή, οι Jobs και Susan Barnes, Chief Financial Officer της NeXT, φέρονται να αστειεύονται μεταξύ τους ότι θα σπάστε το πρόβλημα της κατασκευής του εργοστασίου της NeXT επειδή είχαν μάθει ήδη όλα τα λάθη από τα αυτοματοποιημένα της Apple εργοστάσιο.
Όπως ήταν τυπικό με το NeXT, το αυτοματοποιημένο εργοστάσιό του δεν γλίτωσε κανένα κόστος. Βοήθησε την πρωτοπόρο στην τεχνολογία «επιλογή και τοποθέτηση», η οποία σήμερα χρησιμοποιείται σε εργοστάσια σε όλο τον κόσμο. Τα ρομπότ που χρησιμοποιούνται για αυτό θα δημιουργήσουν τις πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων για όλους τους υπολογιστές NeXT.
Ρομπότ με συντονισμό χρώματος
Όπως και με το εργοστάσιο Macintosh, ο Jobs επέμεινε ότι όλα τα ρομπότ και οι μηχανές της γραμμής συναρμολόγησης έπρεπε να ξαναβαφτούν για να τους δώσει μια ομοιόμορφη εμφάνιση. Το εργοστάσιο ήταν γκρι, λευκό και μαύρο.
Μέρος αυτού πιθανότατα σχετίζεται με το σχέδιό του να ανοίξει το εργοστάσιο στο κοινό, αλλά πιθανότατα σχετίζεται και με τις ίδιες τελειομανείς τάσεις που σήμαιναν ότι το εσωτερικό των υπολογιστών του φαίνεται τόσο όμορφο όσο το εξω απο.
Περισσότερο από τα χρώματα, ο Jobs επέμεινε επίσης στην ακριβή απόχρωση κάθε χρώματος.
«Κατά την εκκίνηση [φάση], ένα μηχάνημα ενός προμηθευτή έφτασε στις εγκαταστάσεις με γυαλιστερή στιλπνή υφή και όχι γκρι επίπεδη, όπως καθορίζεται. «Πάρτε το πίσω και ξαναβάψτε», ήταν η παραγγελία.
Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση του προμηθευτή με ανησυχία για την ακεραιότητα του χρώματος. Η αρχική του απάντηση, «Δεν μπορείτε να μου πείτε ότι ο πρόεδρος της εταιρείας νοιάζεται για τις αποχρώσεις του γκρι που είναι οι μηχανές του!» Σύντομα έσβησε. Το μηχάνημα επέστρεψε στο εργοστάσιο, τρίφτηκε και ξαναβάφτηκε ».
Μια παρόμοια ιστορία εξιστορήθηκε από Newsweek:
«Ο Jobs απαίτησε όλα τα ρομπότ στο εργοστάσιο NeXT να βαφτούν σε συντονισμένες αποχρώσεις του γκρι και του μαύρου. Δύο από τους κορυφαίους μηχανικούς παραγωγής του δούλεψαν ένα Σαββατοκύριακο για να βάψουν τη γραμμή συναρμολόγησης, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία τέσσερις φορές μέχρι να τελειώσουν σωστά ».
Αλλά ο Jobs προχώρησε ακόμη περισσότερο από αυτό - διέταξε να ανασχεδιαστούν έτσι ώστε η διάταξη του πίνακα κυκλώματος να μετακινήσει τις σανίδες από δεξιά προς τα αριστερά και όχι από τα συμβατικά αριστερά προς τα δεξιά.
Αυτό συνέβη επειδή, πιστεύοντας στο όνειρό του να ανοίξει το εργοστάσιο NeXT στο κοινό, ο Jobs πίστευε ότι θα ήταν πιο αισθητικά ευχάριστο για τους πελάτες που στέκονται σε ένα κοντινό μπαλκόνι, παρακολουθώντας τη διαδικασία παραγωγής ξεδιπλώνονται.
Όταν αυτό δεν συνέβη, έγινε μια άλλη τεράστια δαπάνη NeXT που δεν απέδωσε κανένα θετικό αποτέλεσμα.
Χωρίς ράφια παλτό
Εκτός από την επανασύνθεση και τη βαφή των κατασκευαστικών ρομπότ, οι άλλες προσπάθειες του Τζομπς να κάνουν το εργοστάσιο NeXT έναν πιθανό προορισμό για τους επισκέπτες συμπεριλαμβάνεται η εγκατάσταση μιας προσαρμοσμένης σκάλας, τοίχων σε στιλ λευκής τέχνης και $ 20.000 η κάθε μαύρη δερμάτινη καρέκλα για αίθουσα. (Ωστόσο, δεν περιλάμβανε μια σχάρα για τους υπαλλήλους, αφού ο Jobs φοβόταν ότι αυτό θα καταστρέψει τη μινιμαλιστική αισθητική.)
Οι θέσεις εργασίας δεν αποκάλυψαν έναν ακριβή αριθμό για το κόστος κατασκευής του εργοστασίου, αλλά φέρεται να ήταν "σημαντικά μικρότερο" από το κόστος εκκίνησης των 20 εκατομμυρίων δολαρίων του εργοστασίου του Macintosh. Παρ 'όλα αυτά, ήταν τελευταίας τεχνολογίας με κάθε δυνατό τρόπο, χρησιμοποιώντας ρομπότ εξοπλισμένα με την τελευταία τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης για να πραγματοποιήσουν πράγματα όπως η αναγνώριση εικόνας των σανίδων.
Ο Τζομπς δακρύζει
Η NeXT έδειξε την τεχνολογία σε μια ταινία μικρού μήκους, που κόστισε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, με τίτλο "The Machine That Builds Machines".
Απεικόνιζε τα κατασκευαστικά ρομπότ να χειρίζονται τις σανίδες, συμπεριλαμβανομένης της εμβάπτισης τους σε ένα λουτρό λιωμένου συγκολλητικού. Wasταν ρυθμισμένη στα ύψη μουσικής. σχεδόν τόσο σπινθηροβόλο ένα κομμάτι τεχνολογικής προπαγάνδας όσο το εμβληματικό διαφημιστικό σούπερ μπόλ της Apple για το 1984 για το πρωτότυπο Macintosh. «Ο πίνακας εμφανίζεται έτοιμος να τροφοδοτήσει τον πιο εξελιγμένο, πιο εξελιγμένο, πιο αποδοτικά παραγόμενο σταθμό εργασίας όλων των εποχών. Επόμενο."
ΕΝΑ Newsweek άρθρο από τον Οκτώβριο του 1988, την εποχή που ξεκίνησε η NeXT, περιέγραψε την αντίδραση του Τζομπς σε αυτό κατά τη διάρκεια μιας πρόβας το βασικό: «Αργότερα, ένα βίντεο δείχνει την αυτοματοποιημένη μονάδα συναρμολόγησης που έχει κατασκευάσει ο Τζομπς για την κατασκευή του NeXT μηχανές. Περπατώντας πίσω για να καθίσει με μια χούφτα υπαλλήλους, ο Τζομπς παρακολουθεί τα χέρια ρομπότ να εγκαθιστούν τα τσιπ τελευταίας τεχνολογίας που θα τροφοδοτούν τον υπολογιστή. Για ένα δευτερόλεπτο μοιάζει σχεδόν δακρυσμένος. «Είναι όμορφο», λέει απαλά. »
Το απόλυτο εργοστάσιο υπολογιστών
Τύχη περιέγραψε το αυτοματοποιημένο εργοστάσιο NeXT ως "το απόλυτο εργοστάσιο υπολογιστών".
Μεταφέροντας το εργοστάσιο της NeXT ως εργοστάσιο επιστημονικής φαντασίας από το μέλλον, ο τίτλος του άρθρου καυχιόταν για αυτό »,« Steve Ο Jobs δημιούργησε ένα εργοστάσιο NeXT με σχεδόν τα πάντα: λέιζερ, ρομπότ, ταχύτητα και εντυπωσιακά λίγα ελαττώματα ».
«Καλώς ήλθατε στον Επόμενο κόσμο. Εδώ ένα ρομπότ που μοιάζει με μια φουτουριστική ραπτομηχανή τοποθετεί μικροσκοπικούς πυκνωτές και ολοκληρωμένα κυκλώματα, ταχείας πυρκαγιάς, σε μια τυπωμένη πλακέτα κυκλώματος υπολογιστή. Μηδενικό λέιζερ για κάθε ηλεκτρική σύνδεση. Δύο βραχίονες ρομπότ κινούνται διαδοχικά, το ένα επιλέγει μέρη από έναν κάδο και το άλλο τα τοποθετεί επιδέξια στον πίνακα. Μετά από 20 λεπτά ο πίνακας φτάνει στο τέλος της γραμμής συναρμολόγησης, όπου - τελικά - ένα πραγματικό άτομο μπαίνει για να το ελέγξει. Τα ρομπότ υπερτερούν των ατόμων από 13 έως πέντε σε αυτήν τη γραμμή, κάτι που αποδεικνύει τον εγκέφαλο για τη γήρανση του νέου σταθμού εργασίας του παιδιού Steve Jobs ».
Το άρθρο τελείωσε με ένα απόσπασμα από τον Steve Jobs: «Είμαι τόσο περήφανος για το εργοστάσιο όσο και για τον υπολογιστή».
Δεδομένου ότι ο υπολογιστής NeXT ήταν, τότε, η πιο καθαρή απόσταξη της πίστης του Steve Jobs για το τι ο υπολογιστής θα πρέπει να είναι - χωρίς παρεμβολή στην πλακέτα της Apple για να προκαλέσει συμβιβασμό - αυτό δεν είναι ένα σχόλιο που έκανε αβασάνιστα.
Οι καλοί λόγοι της Jobs
Το NeXT δεν δημοσίευσε στοιχεία εξόδου για το εργοστάσιο. Ωστόσο, η AME εκτίμησε ότι θα ήταν δυνατό για τη γραμμή παραγωγής να αναμειγνύονται 207.364 ολοκληρωμένοι πίνακες ετησίως, με χώρο να διατίθεται για μια δεύτερη γραμμή που θα μπορούσε να διπλασιάσει την παραγωγή.
Η NeXT δεν έφτασε ποτέ στην πώληση αυτού του αριθμού υπολογιστών.
Για να είμαι δίκαιος με τον Τζομπς, η επιμονή του να χτίσει ένα αυτοματοποιημένο εργοστάσιο δεν αφορούσε μόνο την εικόνα. Wasταν επίσης για δύο άλλα bugbears του.
Το πρώτο από αυτά ήταν το απόρρητο. Ο έλεγχος των μέσων παραγωγής της NeXT σήμαινε ότι ο Jobs θα μπορούσε να προστατευτεί από διαρροές. Αυτό δεν θα ήταν απόλυτη εγγύηση, αλλά θα το έκανε ευκολότερο από την εξωτερική ανάθεση σε άλλο κατασκευαστή.
Το δεύτερο ήταν ο ποιοτικός έλεγχος. Η θεωρία (όχι απαραίτητα σωστή, όπως συζητήθηκε αργότερα) ήταν ότι ο αυξημένος αυτοματισμός θα μείωνε τα λάθη. Σύμφωνα με τον Kevin Canty, διαχειριστή υλικών: «Κάθε φορά που χειρίζεστε έναν πίνακα, διατρέχετε τον κίνδυνο να εισαγάγετε ένα ελάττωμα. Το πλεονέκτημα του αυτοματισμού είναι ότι αφαιρεί την καθημερινή εργασία από την κατασκευή ενός πίνακα. Με ένα πρόγραμμα όπως η ρομποτική ή η αυτοματοποίηση, έχετε την επαναληψιμότητα δωρεάν. "
Γεμάτο διδακτορικά
Επειδή το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας ήταν αυτοματοποιημένο, το εργοστάσιο NeXT ήταν πολύ μακριά από το τυπικό εργοστάσιο πυριτίου Οι κατασκευαστές της κοιλάδας χρησιμοποίησαν (στην οποία επέστρεψε η Apple χρόνια αργότερα, με την ανάθεση συμβάσεων στην Foxconn, την TSMC και την σαν.)
Αντί για εργάτες με μπλε κολάρο, το εργοστάσιο στελεχώθηκε από μικρότερο αριθμό μηχανικών με προχωρημένους τίτλους σπουδών. Η εταιρεία είπε κάποια στιγμή ότι το 70 τοις εκατό των εργαζομένων στο εργοστάσιό της είχαν διδακτορικό.
Σε άλλα εργοστάσια, πρότεινε ο NeXT, μόλις το 70 τοις εκατό των εργαζομένων στο εργοστάσιο είχαν περάσει τα απολυτήρια λυκείου τους. Η πρόσληψη αυτών των εργαζομένων υψηλού επιπέδου διδακτορικών στο εργοστάσιο ήταν ένας τρόπος με τον οποίο ο Τζομπς εξήγησε τις δαπάνες. Έπρεπε να είσαι πρόθυμος να σπρώξεις «την άκρη του φακέλου», είπε.
“Άθικτο από ανθρώπινα χέρια”
Με το εργοστάσιό του, ο Τζομπς εμφανίστηκε ως ένα είδος πραγματικής φιγούρας Willy Wonka. Στο βιβλίο του Roald Dahl του 1964, Charlie and the Chocolate Factory, ο Wonka επιμένει ότι η σοκολάτα του πρέπει να μείνει «ανέγγιχτη από ανθρώπινα χέρια» μέχρι να φτάσει μαζί με τον πελάτη. Οι θέσεις εργασίας χρησιμοποιούσαν συχνά την ίδια επιλογή λέξεων.
«Ο πίνακας έχει την πιο επιθετική χρήση τεχνολογίας επιφανειακής τοποθέτησης», είπε στην εισαγωγή του NeXT. «Και είναι χτισμένο εντελώς ανέγγιχτο από ανθρώπινα χέρια». (Χρόνια αργότερα στην Apple, ο Jobs ήθελε να γιορτάσει το ένα εκατομμυριοστό iMac αγοράζοντας ντύνοντας τον Willy Wonka με μοβ κοστούμι και καπέλο και δείχνοντας τον εκατομμυριοστό πελάτη που αγοράζει iMac γύρω από την Apple πανεπιστημιούπολη.)
Ο Randy Heffner, ο αντιπρόεδρος του κατασκευαστή Steve Jobs προσλήφθηκε από τη Hewlett-Packard για να εργαστεί στο NeXT, το αυτοματοποιημένο εργοστάσιο της εταιρείας και η συνολική στρατηγική παραγωγής, «είναι μια συνειδητή προσπάθεια να καταστεί η παραγωγή ανταγωνιστική, με αποτελεσματική διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του αποθέματος, του κεφαλαίου και Ανθρωποι."
Ο Χέφνερ είπε ότι εντάχθηκε στο NeXT επειδή, όταν ήρθε η στιγμή της κατασκευής, «το πήραν. Κατάλαβαν γιατί η παραγωγή είναι σημαντική ».
Και συνέχισε: «Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι ότι θέλω να κάνω βιομηχανία παγκόσμιας κλάσης. Θέλω να φτιάξω υπολογιστές υψηλής ποιότητας με χαμηλότερο κόστος από το φορτίο συν τεσσάρων τοις εκατό εισαγωγικούς δασμούς που πληρώνουν οι Ιάπωνες ή οι Κορεάτες ή οι Ταϊβανέζοι. Αν μπορώ να το κάνω αυτό, εάν τα συνολικά μου έξοδα - εργασία, ενοίκιο, μισθός, γενικά έξοδα, απόσβεση, παλαιοί πακέτα, είναι λιγότερα από αυτόν τον αριθμό - θα νικήσουμε [ανταγωνιστές] στην αγορά ».
Ο Χέφνερ απαρίθμησε τις προόδους του αυτοματοποιημένου εργοστασίου της NeXT ως υψηλής ποιότητας, με ποσοστό απόρριψης μικρότερο έως 4-6 μέρη ανά εκατομμύριο. σύντομοι χρόνοι κύκλου μικρότερης της μίας ώρας, και νομικές απαιτήσεις εργασίας. Τουλάχιστον θεωρητικά, η ελπίδα ήταν ότι αυτά θα επέτρεπαν στο NeXT να παράγει εξαιρετικούς υπολογιστές με μεγάλη ταχύτητα και μεγάλη ευελιξία.
Η ταχύτητα και η ευελιξία, θα ήλπιζε, θα οδηγούσαν σε μια νέα ταχύτητα στην παραγωγή σε χρόνο: «Σε λιγότερο χρόνο από ό, τι χρειάζεται για να οδηγήσετε Fremont, το εργοστάσιο μπορεί να δημιουργήσει εργαλεία, να εκπαιδεύσει ρομπότ, να βελτιστοποιήσει τον σχεδιασμό, να το συγκρίνει με το τιμολόγιο υλικού και να παράγει ένα εντελώς νέο σανίδα."
Σύμφωνα με τον Kevin Canty, διαχειριστή υλικών: «Το Time-to-market είναι το παν. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Πρέπει να έχεις το σωστό προϊόν, τη σωστή αίσθηση της αγοράς, να είσαι ελαφρύς και να συνεργάζεσαι με τους πελάτες για να προβλέψεις και να ξεπεράσεις τις προσδοκίες τους και να γυρίσεις τα προϊόντα σε δεκάρα ».
Με τον χρόνο κατασκευής να μειώνεται, ο Canty είπε ότι ο επόμενος στόχος του ήταν να κάνει το ίδιο στον χρόνο επεξεργασίας. Wantedθελε να συντομεύσει τον κύκλο της παραγγελίας πωλήσεων από δέκα σε τέσσερις ημέρες, από τη στιγμή που ένας πελάτης έστειλε την παραγγελία του ή της μέχρι την παραλαβή της αποστολής. (Θα μπορούσατε να συγκρίνετε αυτό το όνειρο της δεκαετίας του 1990 με την πραγματικότητα της Apple σήμερα, η οποία είναι συνήθως εξαιρετική στο να συνδυάζει την προσφορά και τη ζήτηση και να μεταφέρει γρήγορα προϊόντα στους πελάτες. Η άλλη εταιρεία τεχνολογίας που βρίσκεται σε καλό δρόμο για να γίνει η πρώτη επιχείρηση 1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στην ιστορία, η Amazon, έχει επίσης φέρει επανάσταση στην αλυσίδα διανομής.)
Τι πήγε στραβά?
Υπήρξαν αρκετές λανθασμένες εκτιμήσεις Οι θέσεις εργασίας έγιναν επιμένοντας στο αυτοματοποιημένο εργοστάσιο. Για όλο τον καλό τύπο που έλαβε, τόσο επειδή ήταν μπροστά από την εποχή του όσο και πραγματοποιήθηκε επίσης σε αμερικανικό έδαφος, υπήρχαν μειονεκτήματα.
Το μεγάλο ήταν απλώς τα οικονομικά του να έχεις ένα αυτοματοποιημένο εργοστάσιο. Αυτό σήμαινε ότι η εταιρεία έπρεπε να παράγει έναν ορισμένο αριθμό προϊόντων για να είναι οικονομικά βιώσιμο. Ρίξτε κάτω από αυτό, και έγινε μια άλλη εξάντληση πόρων.
Το NeXT δεν έφτασε ποτέ σε αυτό το σημείο. Μέχρι το τέλος του 1988, παρήγαγε μόλις 400 υπολογιστές NeXT το μήνα για να καλύψει τη ζήτηση. Ο επικεφαλής της κατασκευής Randy Heffner επεσήμανε ότι το εργοστάσιο ήταν ικανό να παράγει 10.000 μονάδες ανά μήνα, αλλά ο Τζομπς και οι συνεργάτες του δεν ήθελαν να αυξήσουν τον αριθμό των κατασκευαστών φοβούμενοι ότι θα μείνουν με σωρούς απούλητων στοκ. Λίγα χρόνια μετά από αυτό, ο αριθμός αυτός μειώθηκε σε ποσοστό εκτέλεσης μικρότερο από 100 μονάδες το μήνα.
Με απλά λόγια, ποτέ δεν υπήρξε καμία ανάγκη για το NeXT να έχει ένα αυτοματοποιημένο εργοστάσιο. Οι θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να είχαν δίκιο ότι το μέλλον της παραγωγής αμέσως θα εμπεριείχε μια μεγάλη δόση αυτοματισμού, αλλά δεν είχε κανένα απολύτως οικονομικό νόημα να έχει ένα εργοστάσιο στελεχωμένο με τα πιο πρόσφατα ρομπότ για τόσο χαμηλό όγκο επιχείρηση. Το πρόβλημα με το NeXT κατέληξε σε ένα πράγμα: κανείς (σχετικά μιλώντας) δεν αγόραζε τους υπολογιστές.
Όλα φτηνά
Τελικά, το εργοστάσιο συνέχισε μέχρι τον Φεβρουάριο του 1993, όταν ο Τζομπς αποφάσισε να το κλείσει και εγκατέλειψε την επιμονή του να ελέγχει από άκρο σε άκρο την παραγωγή της NeXT.
Συνέπεσε με την έξοδο του NeXT από το παιχνίδι υλικού εντελώς. διακοπή της παραγωγής υπολογιστών και μετατροπή της NeXT σε εταιρεία που παρήγαγε μόνο λογισμικό. Πολλά από τα περιεχόμενα του εργοστασίου του Fremont ξεπουλήθηκαν. Όπως γράφει ο Alan Deutschman Η Δεύτερη Παρουσία του Στιβ Τζομπς:
«Ένα σωρό σωτήρες και έμποροι μεταχειρισμένων επίπλων πήγαν στο εργοστάσιο NeXT για δημοπρασία όσων είχαν απομείνει. Υποβάλλουν προσφορές για εκατοντάδες παρτίδες που είχαν τοποθετηθεί στο άγονο τσιμεντένιο δάπεδο. Αγόρασαν τα πάντα φθηνά - τις καρέκλες, τους κάδους απορριμμάτων, τα χαρτοκοπτικά, όλους τους πλεονασματικούς υπολογιστές NeXT και εκτυπωτές λέιζερ και υπερμεγέθη οθόνες. Θύμιζε περίεργα τη διάσημη σκηνή του Citizen Kane όταν τα πολλά υπάρχοντα του ηττημένου μεγιστάνα μεταφέρονται και στη συνέχεια είτε αποστέλλονται είτε καίγονται σε μια μεγάλη φωτιά. Το όνειρο του Στιβ είχε ρευστοποιηθεί. Ταν στο ναδίρ ».
Το τέλος του αυτοματοποιημένου εργοστασίου NeXT στο Fremont φαίνεται να έχει τερματίσει ουσιαστικά την επιμονή του Jobs να διευθύνει τις δικές του παραγωγικές εγκαταστάσεις. Ενώ η Apple συνέχισε για αυτό λίγο μετά την επιστροφή της στην εταιρεία αργότερα στη δεκαετία του 1990, ήταν πολύ πιο πρόθυμος να εγκαταλείψει αυτήν την δαπανηρή άσκηση. Με την προϋπόθεση ότι θα μπορούσε να βρει τον κατάλληλο σύντροφο, δηλαδή.
Ο Luke Dormehl και η Killian Bell συνέβαλαν σε αυτήν την ανάρτηση.
