Η τηλεόραση και ο κινηματογράφος έχουν αποτύχει ως επί το πλείστον στην παρουσίαση μιας ιστορίας του Steve Jobs που κερδίζει την έγκριση των γνώσεων των θαυμαστών της Apple.
Τώρα είναι η σειρά της όπερας να κάνει κάτι συναρπαστικό.
Όπερα της Σάντα Φε θα ανεβάσει την πρεμιέρα του Η (R) εξέλιξη του Steve Jobs τον Ιούλιο του 2017. Ένα καστ έχει ήδη επιλεγεί και οι τραγουδιστές πρόκειται να ξεκινήσουν τη φάση του εργαστηρίου για να μάθουν τη μουσική του συνθέτη Mason Bates και το λιμπρέτο που έγραψε ο Mark Campbell.
Ο Τζομπς είναι ο πατέρας της προσωπικής πληροφορικής, μια πολιτιστική εικόνα που έκανε την τεχνολογία δροσερή και τώρα ένα είδος θεότητας από το θάνατό του από καρκίνο το 2011. Καλλιτέχνες όλων των μέσων - γλυπτά, ζωγράφοι, συγγραφείς και κινηματογραφιστές - έχουν δημιουργήσει παθιασμένα έργα για να συμβολίσουν τον αντίκτυπό του στον κόσμο, αλλά αρκετοί έχουν εντυπωσιάσει τους θαυμαστές, τους ιστορικούς και τους ανθρώπους που γνώριζαν καλύτερα Θέσεις εργασίας.
Πιο πρόσφατα, η ταινία Aaron Sorkin,
Ο Steve Jobs, απέσπασε πολλά βραβεία, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό από τους λάτρεις του Τζομπς και ήταν μια πτώση στο ταμείο μετά την κυκλοφορία του πέρυσι.Γνωρίστε τον λιμπρετίστη
Έτσι, εάν η όπερα πρόκειται να κάνει μια ρωγμή στην ιστορία του Jobs, αυτό το τρομακτικό έργο μπορεί να βρίσκεται στα σωστά χέρια με τον λιμπρετίστη Μαρκ Κάμπελ.
Το λιμπρέτο είναι το κείμενο ή η ιστορία που παρουσιάζεται και ο Κάμπελ θεωρείται "ένας από τους πιο απαιτητικούς λιμπρετίστες στον κόσμο", σύμφωνα με Νέα της Όπερας. Το πιο πρόσφατο έργο του, μια προσαρμογή του Η ΛΑΜΨΗ για την Όπερα της Μινεσότα κέρδισε διθυραμβικές κριτικές και το ημερολόγιό του απαριθμεί πέντε πρεμιέρες, μεταξύ των οποίων (Επανάσταση, για το 2017.
Οι καλόπιστοι του Κάμπελ περιλαμβάνουν επίσης τη συγγραφή του λιμπρέτο για την όπερα Σιωπηλή νύχτα, η οποία κέρδισε μια τιμή Pulitzer στη μουσική το 2012. Εάν η όπερα και η τεχνολογία φαίνεται να είναι ένα περίεργο μείγμα, υπάρχει επιτυχημένη προτεραιότητα με την όπερα του 2005, Δρ Atomic, για τη δημιουργία της ατομικής βόμβας.
«Kindμουν διστακτικός στην αρχή για το θέμα», είπε ο Κάμπελ Cult of Mac. «Ο Steve Jobs είναι τόσο δημοφιλής και μέρος του κόσμου μας, και η δημιουργία μιας όπερας είναι γεμάτη από ναρκοπέδια. Αλλά είδα έναν τρόπο στην ιστορία που θα μπορούσε να λειτουργήσει σε όπερα. Δεν με ενδιέφερε να δημιουργήσω μια ιστορία που τον έκανε μεγάλο ήρωα, ούτε ήθελα μια όπερα που τον κακοποίησε με οποιονδήποτε τρόπο. Δημιούργησα ένα λιμπρέτο που ζωγραφίζει ένα ισορροπημένο πορτρέτο του ».
Βαρύτονος Edward Parks, η φωνή του οποίου περιγράφηκε από Οι Νιου Γιορκ Ταιμς ως «στιβαρός» και «γήινος», θα παίξει τον Τζομπς. Νόημα Γκάρετ Σόρενσον θα υποδυθεί τον φίλο και επιχειρηματικό συνεργάτη Steve Wozniak, αλλά δύο βασικούς ανθρώπους που ξεχώρισαν Η έρευνα του Campbell και ήταν κρίσιμη για τον εξανθρωπισμό των Jobs ήταν η σύζυγός του, Laurene Powell Jobs (μεζοσοπράνο Σάσα Κουκ) και τον ιερέα ζεν Kobun Chino Otogawa, πνευματικό σύμβουλο του Jobs (μπάσο Wei Wu).
Φωτογραφία: Η Όπερα της Σάντα Φε
Φωτογραφία: Clinton Brandhagen
Φωτογραφία: Wei Wu
Κύκλος της ζωής
Η όπερα θα ξεκινήσει με έναν 10χρονο Steve Jobs να λαμβάνει έναν πάγκο εργασίας από τον πατέρα του, τον Paul, ο οποίος τον ενθαρρύνει να το χρησιμοποιήσει για να διαχωρίσει τα πράγματα για να δει πώς λειτουργούν. Η ιστορία πηδά προς τα εμπρός στην κεντρική παρουσίαση του Τζομπς το 2007, όταν παρουσίασε τη «μία συσκευή που κάνει τα πάντα» (το iPhone). Ο Κάμπελ λέει ότι η ιστορία θα κινείται πέρα δώθε μέσα από τα διάφορα επιδραστικά γεγονότα της ζωής του, τη σχέση του, την άνοδο και πέφτουν και ανεβαίνουν ξανά ως μεγιστάνας της τεχνολογίας και ο γάμος του με τη Laurene η οποία, λέει ο Campbell, έδειξε στον Jobs τη δύναμη της ανθρώπινης σύνδεσης.
Ο Τζομπς ήταν γνωστό ότι έκανε ό, τι καλύτερο μπορούσε σε μεγάλους περιπάτους και ο Κάμπελ χρησιμοποιεί το περπάτημα ως έναν τρόπο για τον Τζομπς να συνδεθεί με το πνεύμα του Οτογκάβα και επίσης να συμβολίσει την επανάσταση και την εξέλιξη.
Η όπερα δεν χρησιμοποιεί καμία από τις συσκευές της Apple. Δεν είναι στηρίγματα ούτε απεικονίζονται. Δεν αναφέρονται με το όνομά τους. Ο Κάμπελ υπόσχεται ότι αυτή η μη συμπερίληψη δεν θα αποσπά την προσοχή στην ιστορία.
"Διατυπώνω τα πράγματα αρκετά απλά", λέει ο Κάμπελ. «Ο λόγος που δεν είναι μια ευθεία, γραμμική αφήγηση είναι ότι η (εμπρός και πίσω) κάνει την ιστορία πιο συναρπαστική και διασκεδαστική για παρακολούθηση. Τα πράγματα πρέπει να είναι πιο δραματικά για να τραγουδηθούν. Πάντα λέω στην όπερα, τα πράγματα δεν μπορούν να συμβούν απλά, αυτά χρειάζομαι να συμβεί."
Τόσο καινοτόμο όσο το θέμα
(Επανάσταση θα έχει τα μουσικά στοιχεία της κλασικής όπερας, όπως άριες και σύνολα, αλλά ο συνθέτης Μπέιτς, λέει ο Κάμπελ, αποτυπώνει το φρενήρη πνεύμα της Silicon Valley με ηλεκτρονική μουσική. Ο Μπέιτς είναι γνωστός στους μουσικούς κύκλους για την επέκταση των ορχηστρών ώστε να περιλαμβάνει ηλεκτρονικά. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία για μουσική σύνθεση, μεταξύ των οποίων μια υποτροφία Guggenheim.
Ο Campbell λέει συνθέτης Μέισον Μπέιτς έγραψε εκτεταμένες μελωδίες για τις «μεγάλες στιγμές» της όπερας. Υπάρχει μια άρια και μια χορωδία κατά την κυκλοφορία του προϊόντος το 2007 (βασισμένο στο πρώτο iPhone), ένα ντουέτο μεταξύ Jobs και Woz καθώς φάρσαραν το Βατικανό με μια συσκευή κλήσης blue-box και ο Wu, που παίζει τον Otogawa, τραγουδά μια παραβολή για έναν βάτραχο για να ενθαρρύνει τον Jobs να κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός.
Ο Jobs τραγουδάει μια άρια όταν συνειδητοποιεί ότι οι υπολογιστές μπορούν να εξανθρωπιστούν και ότι, όπως τα μουσικά όργανα, μπορούν να είναι κάτι που παίζει ο χρήστης παρά κάτι που μας παίζει.
Ο μακροχρόνιος σύντροφος του Jobs, Chrisann Brennan και ο Woz τραγουδούν μαζί στο οποίο θρηνούν ότι ο Steve χάνει την ανθρωπιά του. Ο τελευταίος σύντροφος και σύζυγος, η Laurene, αργότερα τραγουδά μια άρια που τιμωρεί τον Jobs για τον τρόπο που αντιμετώπιζε τον Chrisann και άλλους ανθρώπους. Τελειώνει επίσης την παράσταση με μια άρια για την κληρονομιά του Τζομπς.
«Πολλοί φίλοι μου με κοιτούν και με ρωτούν« Γιατί το κάνεις αυτό; Wasταν ένα τέρας στο χώρο εργασίας », λέει ο Κάμπελ. "Λέω" Φτάσε στην τσέπη σου τώρα. Τι κρατάς; Αυτός είναι ο λόγος. »Απλώς δεν μπορείτε να αρνηθείτε την επιρροή του στον κόσμο μας σήμερα.
«Το κοινό πεινάει για νέες όπερες. Πρόκειται για ένα σύγχρονο άτομο που έχει επηρεάσει κάθε γωνιά της ζωής μας ».
Ο Campbell σκόπιμα δεν είδε την ταινία του Sorkin στο Jobs. Στην πραγματικότητα, είχε τελειώσει το λιμπρέτο του πολύ πριν βγει η ταινία.
Η δουλειά του Κάμπελ δεν έχει τελειώσει. Θα παρακολουθήσει τα εργαστήρια και τις πρόβες και θα αλλάξει τους στίχους καθώς οι ερμηνευτές μαθαίνουν τη μουσική.
