Steve Jobs, Apple'ı kurduğunda vizyonu teknolojiyi demokratikleştirmekti.
O zamanlar bilgisayarlar hükümetler ve zengin şirketler içindi. Jobs herkesin kendi bilgisayarına sahip olmasını istiyordu - 70'lerde çılgın bir fikirdi. Orijinal Macintosh'un sloganı “geri kalanımız için bilgisayar” idi.
Sonraki 30 yıl boyunca Jobs bu misyonu gerçekleştirmek için çok çalıştı. Apple hiçbir zaman en ucuz bilgisayarları yapmamış olsa da, genel olarak eğilim Mac'ten iPhone'a kadar daha ucuz ve daha erişilebilir olmuştur. Çoğu insan için Apple ürünleri büyük ölçüde uygun fiyatlıdır.
Bu nedenle altın Apple Watch Edition — ki bu başlar 10.000 $ - beni rahatsız ediyor. Geri kalanımız için bir saat değil. Bunun için bir saat biz hariç herkes. Yüzde bir için bir saat.
Hem Jobs hem de Apple'ın tasarım şefi Jony Ive mütevazı bir geçmişe sahip. Jobs'un babası mavi yakalı bir makinistti ve Ive'nin babası alt-orta sınıf bir eğitimciydi. İkisi de devlet okullarına gittiler ve kendilerini ön ayaklarından tuttular.
Ama yaşlandıkça ve zenginleştikçe, yeni zenginlerin zevklerine dalmaya başladılar. Jobs özel bir jetle uçtu ve
kendine lüks bir yat yaptı. San Francisco'nun Milyarderler Sırasında bir konak satın aldım. Ayrıca özel uçuyor - Jobs'ın eski jetinde. Eskiden kendini işe götürürdü ama şimdi bir şoförü var.Her ikisi de kot pantolonları ve tişörtleriyle sıradan bir görüntü yansıtsalar da, uzun süredir zengin ve ünlülerin yaşam tarzını yaşıyorlar.
Bunun beni bir sınıf savaşçısı gibi gösterdiğini biliyorum - ve evet, kesinlikle bir çizgim var - ama genç Steve Jobs'un para konusundaki bakış açısı beni daha çok etkiledi. Zenginlik ve mülkle ilişkisi karmaşıktı ve sürekli gelişiyordu, ancak ilk milyoner olarak basıldığında, paranın yozlaştırıcı gücünün keskin bir şekilde farkındaydı. Biyografisini yazan Walter Isaacson'a söylediği gibi:
"Apple'da çok para kazanan ve farklı yaşamaları gerektiğini hisseden insanları izledim. Bazıları bir Rolls-Royce ve her biri bir ev yöneticisi ve ardından ev yöneticilerini yönetecek biri olan çeşitli evler satın aldı. Eşleri estetik yaptırdı ve bu tuhaf insanlara dönüştü. Yaşamak istediğim bu değildi. Bu delilik. Bu paranın hayatımı mahvetmesine izin vermeyeceğime dair kendime söz verdim.”
Jobs'un özel hayatında yaptığı her şey büyük ölçüde onun işiydi, ancak şirketi çoğunlukla idealist köklerine sadık kaldı. Apple'ın herkes için "herkese uyan tek beden" ürün geliştirme anlayışı, Andy Warhol'un şu alıntısında güzel bir şekilde özetlenmiştir:
"Bu ülke hakkında harika olan şey, Amerika'nın en zengin tüketicilerin en fakirlerle aynı şeyleri satın alma geleneğini başlatması. TV seyrediyor ve Coca-Cola izliyor olabilirsiniz ve Başkan'ın kola içtiğini biliyorsunuz, Liz Taylor kola içiyor ve sadece düşünün, siz de kola içebilirsiniz. Kola koladır ve hiçbir miktar para size köşedeki serserinin içtiğinden daha iyi bir kola sağlayamaz. Tüm Kolalar aynıdır ve tüm Kolalar iyidir. Liz Taylor biliyor, Başkan biliyor, serseri biliyor ve siz de biliyorsunuz.”
Apple çoğunlukla bu modele sadık kaldı. Jobs 1997'de Apple'a döndüğünde, Ive ile ilk işbirliği iMac oldu - o zamanlar hızla gelişen İnternet'i kitlelere ulaştırmak için tasarlanmış renkli, kıvrımlı bir bilgisayar. Daha demokratik olamazdı: kolay, eğlenceli ve plastik. Farklı renklerde elde edebilirsiniz, ancak altın bir tane yapma fikri çılgınca olurdu. Apple'ın ürünleri hiçbir zaman en ucuz olmadı, ancak çoğu insanın ulaşabileceği bir yerdeydi ve öyle. Sahip olduğunuz iPhone veya iPad, başkanın sahip olduğu iPhone veya iPad ile tamamen aynıdır.
Altın Apple Watch Edition, bu değerden 180 derecelik bir U dönüşüdür. İşe yarıyor kesinlikle giriş seviyesi alüminyum Spor saat ile aynı; sadece çok daha pahalı olduğu gerçeğiyle ayırt edilir.
Geçmişte, Apple ürünlerine daha fazla para harcayabilirdiniz, ancak ekstra nakit, daha fazla işlevsellik satın alırdı. Daha fazla RAM veya daha büyük bir sabit disk elde edersiniz. Aslında, kandırılmış Mac Profesyonelleri 15.000 dolardan fazlaya gidebilir. Ama altın saatle, 10.000 dolardan başka bir övünme hakkı elde edemezsiniz.
Bütün fikir bu. Çoğu insanın bunu karşılayamayacağından emin olmak pahalıdır - müşterilerin büyük çoğunluğunu acımasızca dışlar. Bunu inkar etmek yok: Zengin ve seçkinci.
Bu yüzden altın saat beni gerçekten rahatsız ediyor. Apple'ın demokratikleştirilmiş teknoloji kurucu vizyonuna aykırıdır. Gücümüz yetse bile, senin ve benim onu almamamız için altından yapılmış.
Geçenlerde açıklayıcı bir paragraf var Ive'nin profili New Yorklu, bu konu hakkında Apple'ın duvarlarının arkasında bir iç tartışmaya işaret ediyor:
Şirketin bu tür şeyleri mağazalarda nasıl sergileyeceği belli değildi; zengin ve daha az varlıklı müşteriler arasında bir ayrım yaratma konusunda da endişeler vardı. ([Apple'ın eski mühendislik başkanı Bob] Mansfield'ın dediği gibi, "Apple herkes için ürünler geliştirmek istiyor.") Ama tartışmayı ben kazandım ve 2013'te şirket, eski CEO Angela Ahrendts'in üst düzey atamalarını duyurdu. Burberry ve Paul Deneve, eski CEO. Yves Saint'in Laurent Grubu. L.V.M.H.'nin bir parçası olan TAG Heuer'den Patrick Pruniaux. lüks holding, geçen yıl işe alındı.
NS adet Ive'nin "her zaman lüks yapmak istediğini" söyleyen eski iş ortağı Clive Grinyer'den alıntı yapıyor. Bir tasarımcı olarak Ive, milyonlarca ürün üretme konusunda açıkça ustalaştı. Neredeyse el yapımı ürünleri son derece sınırlı sayıda üretmek, muhtemelen yeni bir meydan okuma sunuyor. Ve ticari açıdan bakıldığında, Apple'ın düşük kaliteli Casio pazarından tüm saat endüstrisini bir kerede ele geçirmek istemesi muhtemeldir. Rolex ve Omega.
Bunun kulağa kaba ve huysuz geldiğini biliyorum, ancak bu, çok zenginleşen ve emrinde çok fazla kaynağa sahip olan bir şirketin göstergesidir. iMac döneminde asla olmayacaktı. O zamanlar Apple karıştırıyordu. Mümkün olduğu kadar çok bilgisayar satmak istedi, bu yüzden onları kitleler için yaptı. İyi tasarlanmış ve iyi yapılmışlardı ve herkes içindi. Bu tam olarak tanımı kitle pazarı. Eski Apple, en yeni iPhone'lar ve iPad'ler gibi biri altın renkli olan bir dizi alüminyum Spor saatleri yapardı.
Bana parlak, altın renkli alüminyumdan bir saat ver. Sonra bir tane satın alacağım.
