Google bugün adı verilen küçük bir İsrail girişimini satın aldı SlickGiriş.
Üç kişilik, iki aylık şirket, şifrelerin yerini alan ilginç bir teknolojiye sahip. Şartlar açıklanmadı.
Satın alma, sesin geçerli bir dijital iletişim aracı olduğuna inanan insanlar için küçük bir zafer.
İşte SlickLogin nasıl çalışır. SlickLogin'i destekleyen bir siteyi ziyaret ediyorsunuz. Bir ad veya parola girmek yerine, akıllı telefonunuzu kullandığınız dizüstü veya bilgisayara yakın tutmanız yeterlidir ve giriş sağlanır.
Gerçekte olan şey, web sitesinin ultra sonik (insan işitmesinden daha yüksek) sese kodlanmış verilerle şifrelenmiş bir ses çalmasıdır. Telefonunuz bunu duyar ve verileri SlickLogin sunucularına geri gönderir. Kimlik doğrulama budur.
Kod geçicidir ve yalnızca bir oturum açma için kullanılır. Yani başka biri kopyalarsa, gelecekte onunla hiçbir şey yapamazlar.
SlickLogin, kimlik doğrulamanın bir parçası olarak konumu da kullanır. Dünyanın diğer tarafındaki bilgisayar korsanlarının sizin adınıza oturum açmasını önlemek için WiFi, Bluetooth, NFC, QR kodları ve GPS kullanır.
SlickLogin'in ses kullanımı bana biraz şu adı taşıyan bir şirketi hatırlatıyor: Cıvıldamak. Chirp, esasen herhangi bir çevrimiçi kaynağı oluşturmak için sesi kullanan bir şirkettir. Android ve iOS uygulamaları, resimleri paylaşmaya odaklanmıştır.
Cıvıltı, bir resmin sesle iletildiğini “hissettirir”. Aslında, bir uygulamadan gelen ses, başka birinin telefonuna yüklenen aynı uygulama tarafından duyulur ve uygulamaya belirli bir URL'yi (bulutta yayınlanan bir resim) almasını söyler. Ayrıca notlar ve bağlantılar da gönderebilirsiniz.
Her türlü beklenmedik kullanım için kullanılır. Örneğin, Kanadalı radyo istasyonu CBC Kitchener-Waterloo başarılı bir şekilde bitcoin iletmek radyo dalgaları üzerinden. radyo üzerinden bir dinleyiciye 40 $ değerinde Bitcoin göndermek için Chirp'i kullandı.
SlickLogin ve Chirp arasındaki fark, öncelikle SlickLogin'in tamamen bir kullanıcının kimliğini doğrulamakla ilgili olması, Chirp'in ise genellikle birçok kişiyle bir şeyler paylaşmakla ilgili olmasıdır.
Ortak noktaları sesin basitliği ve evrenselliğidir.
Ses, İnternet'in minimum düzeyde kullanılmasını sağlar. Tabii ki, SlickLogin ve Chirp durumlarının her ikisinde de İnternet kullanılıyor. Ancak bu, ele geçirilmiş bir İnternet bağlantısı değil. Uygulama, kullanıcıyı şirket tarafından kontrol edilen belirli bir URL'ye yönlendiriyor.
Ses de kullanıcılar tarafından anlaşılan ve kontrol edilebilen bir ortamdır. Kullanıcılar SlickLogin kimlik doğrulamasının olmasını istemiyorlarsa, yalnızca hoparlörlerini sessize almaları gerekir. Aslında, SlickLogin'in normal kullanımı, kullanıcıların telefon uygulamasını yükleme ve telefonu bilgisayarlarının yanında tutma ihtiyacı dışında hiçbir şeyi hatırlamamasını gerektirir.
Chirp kullanıcıları, aynı masada arkadaşlarına gönderdikleri resmi odanın diğer ucundaki kişilerin görmesini istemezlerse, sesi kısabilirler.
SlickLogin ve Chirp'i yaratan girişimcilere katılıyorum - ses, gerçek faydaları olan hafife alınan bir iletişim ortamıdır.
Umarım Google, SlickLogin edinimini bir kazanımdan başka bir şey olarak görmez - parlak mühendisleri işe almanın bir yolu. Bunun yerine, bir seçenek olarak yaptıkları her şeye ses tabanlı parola değiştirme eklemeliler.
Bu, özellikle Android telefonlarda yaklaşan parmak izi kimlik doğrulama dalgası göz önüne alındığında geçerlidir. Telefonunuzu parmak izi kimliğiyle doğrulamanın sizin için ne kadar havalı olabileceğini hayal edin, ardından ultrasonik ses kullanarak web girişlerinden satın alma işlemlerine kadar her şeyi doğrulayın.
SlickLogin gerçekten Android'de yerleşik olmalıdır. Ve biliyor musun? Chirp'in de olması gerekir.