Dünyanın dört bir yanındaki hükümetler Apple'ın App Store politikalarını incelerken, ABD Kongresi, şirketin iPhone'lara varsayılan uygulamaları önceden yüklemesini engelleyebilecek yasaları düşünüyor.
Apple eleştirmenleri, böyle bir hareketin oyun alanını düzleyeceğini ve daha küçük geliştiricilere rekabet etme şansı vereceğini öne sürüyor. Ancak, bu tür antitröst mevzuatının sözde hedefi olan tüketicilere gerçekten fayda sağlar mı?
Bunun olacağından emin değilim. Aslında, bir iPhone'a sahip olmayı çok daha az eğlenceli hale getirebilir.
Apple tüm kartları elinde tutuyor… bir nevi
NS önerilen ABD mevzuatı Apple, başka yerlerde de benzer bir antitröst incelemesiyle karşı karşıya kaldığında geliyor. Avrupa Birliği'nde düzenleyiciler, Apple kendi hizmetlerini nasıl ayrıcalıklı kılar?. Bu arada Birleşik Krallık ve Japonya ayrıca bakıyor Apple'ın akıllı telefon üstünlüğü.
Teknoloji şirketleri tarafından kışkırtılan hükümetlerin neden Apple'ın hakimiyeti konusunda endişeleneceğini anlamak kolay. Şirket büyük miktarda güç kullanıyor. 2 trilyon dolarlık piyasa değeri ile Cupertino, neredeyse istediği herhangi bir şirketi satın almasına izin verecek türden derin ceplere sahip.
Apple ayrıca App Store üzerindeki sıkı kontrolü sayesinde etkileşim kurallarını da belirler. Bu, kendilerini Apple ekosistemine bağlayan ancak onun tarafından ezilmek istemeyen şirketler için özellikle endişe verici.
Apple özellikle başarılı veya ilginç bir fikir görürse, devreye girip kendi versiyonunu, esasen “Sherlocking” rakipleri üretebilir. Bu biraz Amazon'un platformunda üçüncü taraf satıcılara izin verme şekline benzer, ancak aynı zamanda satış verilerini de toplar. büyük bir satış görürse rakip bir ürünü satmaya (hatta üretmeye) başlamasına izin vermek fırsat.
Apple, App Store kurallarını uygulayarak iPhone ve iPad'lerde hangi yazılımlara izin verildiğini kontrol eder. Apple kurucu ortağı Steve Jobs, başlangıçta üçüncü taraf uygulamaların iPhone'a girmesine izin vermek istemese de, çabucak vazgeçti ve bunu yapmanın değerini gördü.
Sonuç olarak, Apple hem alışveriş merkezinin sahibi hem de o alışveriş merkezindeki bazı mağazaların sahibi olarak hareket ediyor. Diyelim ki App Store'da bir e-posta uygulaması satıp satamayacağınızı kontrol ediyor. Ancak aynı zamanda kendi Posta uygulamasını da yapar.
Net bir çözümü olmayan bir sorun
Marques Brownlee geçenlerde tartışırken ilginç bir video kaydetti Elma ve seçim yanılsaması, örnek olarak AirTag'leri ve Döşeme izleyicilerini kullanarak.
Apple, Find My ağını üçüncü taraflara açarak, görünüşe göre Tile ve AirTags arasındaki seçimi biraz daha adil hale getiriyor. Ancak, Tile, Find My ağına katılma konusunda hangi seçimi yaparsa yapsın, kendine zarar verir. Bunu yapın ve Tile, Apple'ın Find My network'ünü güçlendirsin. Bunu yapmayın ve Tile kendi ürününü daha az çekici hale getirir.
Bu senaryonun rakipleri neden zor bir duruma soktuğunu anlıyorum - ve neden Apple'a rağmen kendi uygulamalarının önceliklerini azaltmak arama sonuçlarında ve komisyonunu kesmek geliştiricilerin büyük bir kısmı için bu bir sorun olmaya devam ediyor.
Safari, Apple Music, Apple Pay veya Apple markalı herhangi bir seçenek olsun, Cupertino açık bir avantaja sahiptir. Çoğu kişi, belirli bir kategorideki varsayılan öneriye yönelecektir.
Elbette, Google Haritalar, Apple Haritalar çevresinde halkalar çalıştırabilir. Ancak çoğu kişi Apple'ın bir Haritalar uygulamasına sahip olduğunu görecek ve bunu kullanacaktır. Bu, özellikle Apple ürünlerinde daha sıkı bir şekilde pişirilen özellikler söz konusu olduğunda geçerlidir. Google Asistan iPhone'da kullanılabilir, ancak Siri varsayılandır. Apple Pay'in ötesinde ürünler için ödeme yapmanın başka yolları da var. Ancak Apple Pay çok kolay.
Bunun alternatifi, her olasılığı eşit derecede erişilebilir kılmak için oyun alanını açmaktır. Ama bu kimseyi memnun etmeyen bir boşanma anlaşması gibi görünüyor. Psikolog Barry Schwartz'ın 2004 tarihli kitabında Seçim Paradoksu, yazar 75 buzlu çay ve 285 çeşit kurabiye stoklayan yerel bir bakkal hakkında yazıyor.
Bu, tüm bu buzlu çayların ve kurabiyelerin yapımcıları için iyi bir haber - ancak müşteriler için felç oluyor. Schwartz'ın bahsettiği paradoks, daha fazla seçenek kulağa daha iyi gelse de, bazen müşteriler için olumsuz olabilir.
seçim paradoksu
Apple'ın mevcut hakimiyetine yükselişinin tamamen kullanıcıların kendi iyilikleri için kendi seçimlerini çalmakla ilgili olduğunu iddia edebilirsiniz. Steve Jobs, kullanıcılara satın aldıkları iPhone'ların boyutu konusunda fazla seçenek sunmadı.
Bir iMac G3'ü birden çok renkte satın alabilirsiniz, ancak İşler altındaki Mac'lerin yelpazesi çok daha az kafa karıştırıcıydı Power Macintosh, Performas, Quadras ve klon ile 90'ların ortalarındaki eski kötü günlerde olduğundan daha fazla Mac'ler. Tüketicilerin seçeneklerini sınırlamak için bilerek yola çıktı.
Apple'ın belirli tercihleri kullanıcılardan alma kararı her zaman bazı insanları üzecektir. Ancak bu yaklaşım, ürünleri kutudan çıkar çıkmaz çok fazla düşünmeden çalışan bir şirkete olanak sağladı.
Pazar rekabetini arzulamak için pek çok neden var. Başarılarını nihayetinde rakipleri olan bir şirkete bağladıklarını bilen uygulama geliştiricilerine de sempati duyuyorum. Bir timsahı beslemek gibi, seni en son yiyeceğini ummak gibi.
Ancak bu senaryoda tedavinin hastalıktan daha kötü olabileceğini söylemek de doğru olur. İnsanlar Apple ürünlerini, Apple'ın yaptıklarını beğendikleri için satın alırlar. iPhone uygulaması olmayan bir iPhone hala iPhone mudur? Ve Apple ürünlerini kullanmayı zorlaştırmak gerçekten herkes için bir anlam ifade ediyor mu?
Örneğin, yeni bir iPhone başlattığınızda uzun bir listeden her varsayılan uygulamayı seçmek zorunda kalma fikri — Apple'ın haksız bir avantajdan kaçınmak için listenin en altına yakın uygulamaları - kulağa pek hoş gelmiyor müşteriler.
Kulağa mantıklı olduğu için değil, kulağa adil geldiği için iyi niyetli ancak yanlış yönlendirilmiş düzenleyiciler tarafından ulaşılan kötü bir çözüm gibi geliyor.