IPhone kameranızın diyafram açıklığı hakkında bilmeniz gereken her şey

Birkaç gün önce, iPhone'un deklanşörünü öğrendik, kameranın sensöre ışık sağlamak için "açılan ve kapanan" kısmı. Bugün, konuya derinlemesine bakıyoruz. diyafram, aka delik. Diyafram, lenste büyütülebilen veya küçültülebilen bir açıklıktır. Deklanşör hızı gibi, birincil amacı kamera sensörü (veya film) ile ne kadar ışığın tepki vereceğini kontrol etmektir.

Deklanşör hızı gibi, diyaframın da görüntünün nasıl göründüğü üzerinde bazı ekstra etkileri vardır. Spesifik olarak, görüntünün önden arkaya ne kadarının keskin göründüğünü kontrol edebilir.

kamera açıklığı nedir

Diyafram, lensin içinde boyutu ayarlanabilen bir diyaframdır. Tıpkı gözdeki iris gibi, daha büyük bir delik daha fazla ışık, daha küçük bir delik daha az ışık sağlar. En yaygın diyafram tasarımı, aşağıdaki resimde olduğu gibi düzenlenmiş beş veya daha fazla bıçak kullanır. Bu bıçaklar birlikte hareket ettikçe deliğin boyutu değişir.

Bazı eski kameralar, üzerlerine delinmiş farklı boyutlarda deliklere sahip değiştirilebilir metal levhalara sahiptir. Bu tabakalar, ışık seviyelerini kontrol etmek için merceğin arkasına taşınır.

Diyafram görüntünüzü nasıl etkiler?

Gördüğümüz gibi, bir kameranın deklanşörü kullanılabilir Fotoğraflarınızda hareketli bir nesnenin ne kadar keskin veya bulanık görüneceğini kontrol etmek için. Diyaframı değiştirmek, görüntünün ne kadarının keskin olduğunu kontrol ettiği için görüntü üzerinde daha da büyük bir görsel etkiye sahip olabilir. Bunun nedeni, boyutu küçültüldüğünde bir deliğin merceğe dönüşmesi ve içinden gelen ışığı odaklayabilmesidir.

İşte evde deneyebileceğiniz bir örnek: iğne deliği kamerası veya karanlık kamera. Güneşli bir günde, odayı mümkün olduğunca karanlık hale getirmek için bir odadaki pencereleri kapatın. Şimdi kapağa küçük bir delik açın. Pencerenin karşısındaki duvarda, baş aşağı ve öne arkaya bir görüntü göreceksiniz. Bu görüntü, pencerenizin dışındaki sahnenin bir kopyası olacaktır.

Görüntü çok soluksa veya hiç görmüyorsanız, deliği biraz büyütmeyi deneyin. Bu daha fazla ışığa izin verecektir. Ama dikkat et. Deliğin boyutunu artırdıkça duvardaki görüntü daha da bulanıklaşacaktır. Bu nedenle, normal pencere boyutundaki pencereniz duvara bir görüntü yansıtmaz.

Bir kutunun içine bir fotoğraf filmi veya kağıt yaprağı koyarsanız ve kutunun diğer ucuna küçük bir iğne deliği açarsanız, aynı şekilde çalışır, yalnızca bir görüntüyü gerçekten kaydedebilirsiniz.

Görüyorsunuz, daha büyük bir diyafram (veya delik) daha fazla ışık sağlarken aynı zamanda görüntüyü daha bulanık hale getiriyor. Gerçek bir kamera, gelen ışığı odaklamak için bir lens kullanır. Ancak açıklığın boyutu hala resmin netliğini etkiler.

Alan derinliği

Fotoğraf makineniz merceğini bir özneye odakladığında, görüntünün belirli bir miktarı da bu odak düzleminin önünde ve arkasında keskindir. Keskinlik miktarına “alan derinliği” (Bunu daha açık hale getirmek için popüler “odak derinliği” terimini kullanmak yardımcı olabilir.)

Alan derinliği miktarı, kısmen açıklığın boyutuyla kontrol edilir. Bu nedenle, açıklık küçük olduğunda, pencere körlüğümüzdeki iğne deliği gibi, görüntü ufuktan uzak mesafeden yakındaki nesnelere kadar keskindir. Bu, her şeyin keskin olmasını istediğiniz bir manzara çekiminde iyi görünür.

Tersine, diyafram açık olduğunda, normal açık penceremiz gibi, diyafram görüntünün netliğine neredeyse hiçbir katkıda bulunmaz. Objektifin odaklandığı nesne - belki de bir kişinin yüzü - odakta olacaktır. Ancak arka plan bulanık olacaktır (kişi ile kamera arasındaki herhangi bir şey gibi). Bu, "sığ" alan derinliğidir. Bir fotoğrafta oldukça arzu edilir, çünkü dikkat dağıtıcı bir arka planı bulanıklaştırabilir ve konuya odaklanabilirsiniz.

Bütün hikaye bu olsaydı, altın olurduk. iPhone, nesnenin yumuşak bir arka plana karşı çıkmasıyla bu harika portre çekimlerini yapabilirdi. Ne yazık ki, tüm hikaye bu değil.

Sensör boyutu, lensler, iPhone ve Portre Modu

Diğer şeylerin yanı sıra alan derinliği de etkilenir¹ sensörün boyutuna, merceğin arkasından sensöre olan mesafeye ve merceğin kendisine göre. Tüm akıllı telefon kameraları gibi, iPhone'un kamerası da uygun bir sığ alan derinliği için ihtiyaç duyduğu alanı elde edemeyecek kadar dar.

Bu yüzden Portre Modu ile taklit ediyor, bu harika nasıl yapılır içinde açıklanmıştır. iPhone 8 ve X, arka planın nerede olduğunu bulmak için derinlik algılayıcı bir kamera kullanıyor ve ardından onu bulanıklaştırmak için bir filtre kullanıyor. Bu zekice bir numara ve işe yarayabilecek bir numara.

Ne yazık ki, iPhone'un sığ bir alan derinliği elde edememesinin başka bir yolu yok. Kamerayı merceğe çok yakın bir şeye odaklarsanız, uzaktaki her şey bulanıklaşacaktır. Ama bu, elde edebileceğinizin en iyisi ile ilgili.

iPhone açıklığının manuel kontrol için mevcut olmamasının nedeni bu olabilir. Deklanşör hızını, beyaz dengesini ve hatta ISO'yu (sensör kazancı veya hassasiyeti) ayarlayabilirsiniz, ancak manuel kamera uygulamaları diyaframı ayarlayamaz. Ve dürüst olmak gerekirse, yapabilseydin pek bir şey fark etmezdi.

Sonuç: Diyafram gerçekten önemli

Özetlemek gerekirse: Diyafram kontrolü, resimsel bir bakış açısından bir kameradaki en önemli kontrol ile ilgilidir. Ayrıca, iPhone'da manuel olarak bulunmayan tek kontroldür. Ancak - ve bu büyük ama - iPhone'un Portre Modu, sonunda bu eksikliği telafi edecek kadar iyi olacak gibi görünüyor.

Normal bir kameranız varsa, diyaframı seçtiğiniz “diyafram öncelikli” otomatik moduna ayarlayın ve kamera diğer her şeyi sığacak şekilde ayarlar. Bir iPhone'u tercih ederseniz, göreve uygun olanı alana kadar beklemeniz gerekir. Ama en azından artık neyi kaçırdığını biliyorsun.

1. Teknik olarak, bu konu çok daha karmaşıktır. Çok fazla alan derinliği, netlik algısı ve burada girilemeyecek kadar karmaşık olan çeşitli faktörler arasındaki ilişkilerle ilgilidir. Diyelim ki, terminolojide daha doğru olmamız gerektiğini yazacak ve açıklayacaksanız veya karışıklık döngülerinden bahsedecekseniz, yapmayın. Bu kılavuz sizin için değil. Diyafram ve alan derinliği ilkelerini uzman olmayanlar için anlaşılır kılmak içindir. ↩