Dirkdiyor:
“İnsanlar okumaz” mı yoksa “insanlar kitap okumaz” mı? Bahse girerim internet öncesi çağda kitap okuyan pek çok kişi internete yeni girdi ve şimdi blogları, haber sitelerini, Wikipedia'yı, her neyse...
Sheshankdiyor:
Kaptan Dirk, katılıyorum.
Görünüşe göre, Ana Akım Kurgu, The Telly, News, You-tube, Mizah-Kurgu Dışı (Hiciv, Parodi, Comedy Central) ve benzerlerine kaybediyor olabilir.
Apple'ın stratejisi iyi: iPod'lar, AppleTV, iTunes ve iPhone… şimdi sadece Film/Televizyon teklifleri olsaydı iTunes'da kalkış… Belki Apple, ortamı gerçekten patlatmak için (Seth Godin'in dediği gibi) 99c'de dijital filmler kiralamalı.
Referans: Seth Godin'in "Dijital İçin Ne Kadar" Yazısı: http://sethgodin.typepad.com/s…
razmaspazdiyor:
“Okumanın azalmasının önemli sosyal, ekonomik ve medeni sonuçları var”
Bu bazı büyük varsayımlarda bulunuyor. İtalya'da Rönesans Dönemi'nde 10 kişiden sadece 1'inin okuyabileceğine bahse girerim. İkinci Dünya Savaşı'na kadar ABD'nin saygın bir okuryazarlık oranına sahip olduğu görülmedi. Yıkanmamış kitlelerin okuması gerektiği veya “sosyal, ekonomik ve sivil sonuçlara” maruz kalacağımız fikri, en iyi ihtimalle test edilmemiş ve daha büyük olasılıkla bir saçmalıktır.
Korkunç bulmadığım söylenemez. Yılda en az 3-4 kitap okurum ve muhtemelen her gün yazmaya ortalama bir Amerikalının okumaya ayırdığından daha fazla zaman ayırırım. Kesinlikle üzücü, ama önemli sonuçları olduğuna ikna olmadım.
titizdiyor:
Bağlamdan bakıldığında, Jobs açıkça “artık [kitapları] okumayın” anlamına geliyordu çünkü kitap okumak Kindle'ın konusu, değil mi? Blog okuyucu değil. Kitap okumak blog okumaktan çok farklı. Kitap okumak, örneğin 2 dakikada bir blog okumaktan çok daha geniş kapsamlı bir projedir. Bir lokmalık blog okumaktan daha fazla konsantrasyon, çaba ve zaman gerektiren uzun vadeli bir projedir. Blogların bir yeri vardır, ancak bloglar bir kitapla aynı yere hizmet etmez. Kitap okumamanın olumsuz sonuçları olduğunu düşünüyorum.
Andrew DKdiyor:
Tüketimle ilgili tüm haberlerin esas olarak gergin siyasi iklimden kaynaklandığına bahse girerim. Yani, ffs, şimdi kaç tane “savaş” yapıyoruz? Afganistan, Irak, uyuşturucu, terör vb. Son sekiz yılın kutuplaştırıcı, partizan politikaları ulusun yarısını da gerçekten kızdırdı. İstikrarlı, barışçıl bir ülkede yaşasaydık, haberler sıkıcı olurdu. İnsanlar hayal güçlerini kullanmaya ve daha çok okumaya başlarlardı. Bu, şu anda sahip olduğumuz tüm ölüm ve entrikalardan daha mı iyi? Amerikalıların çoğunluğu açıkçası böyle düşünmüyor. En azından mutlular.
Thomasdiyor:
Elbette insanlar yeterince okumazlarsa, Steve Jobs gibi birinin Kindle'ı şu şekilde tanıyacağını düşünürdünüz. iyi bir şey, onu kitaplar için bir tür iPod yapmak ve birinin birkaç kitabı küçük bir kutuda saklamasına izin vermek. cihaz. Bu sizin için taşınabilir kültür, en son kontrol ettiğimde “kitaplar” sadece kurgu ve fantezi değildi.
Jobs'un sadece ABD'de popüler olmadığı ya da göründüğü kadar popüler olmadığı için okumayı reddetmesini endişe verici buluyorum. müzik kadar karlı bir teklif, özellikle de elektronik için çok mücadele ettiği kültürlü imajdan sonra. Elma.
Bir Apple e-kitap okuyucusu ve iTunes'daki bir kitapçı, uzun zamandır bence hiç akıllıca olmadı. Ama sanırım Jobs, hareket halindeyken İlahi Komedya'yı veya Da Vinci Defterlerinin tamamını kolayca yanınızda taşımak yerine dizüstü bilgisayarınıza HD olarak snowboard podcast'lerini göndermekten daha mutlu.
Traunyadiyor:
Amerikan pazarı perspektifinden strateji kararlarının nasıl alındığı şaşırtıcı. Burada, okullarda temel bilimsel önermelerin öğretilmesini reddedecek kadar Tanrı'ya inanan büyük bir nüfusa sahibiz. Amerikalıların çoğu, “daha yüksek” yaşam tarzlarını dünyanın diğer bölgelerine getirmek için Savaşın ihtiyacına inanıyor. Ortalama bir Amerikalı da bu ülkelerin dünyanın neresinde olduğunu bilmiyor. Sanırım ortalama bir Amerikalının dünyanın geri kalanında neler olduğuna dair hiçbir fikri olmadığını söylemeliyim çünkü bilgi ona ulaşmaz ve bu nedenle İnternet'teki bilgi aramaları her zaman onun tarafından kısıtlanır. Zihin çerçevesi. Tetikleyecek hiçbir şeyiniz yoksa, ufkunuzu genişletmeye yardımcı olacak çok fazla blog, wiki ve you tube vardır.
Evet, kesinlikle daha fazla okumanın gerekli olduğunu söyleyebilirim. Ufkunuzu genişletmenize ve diğer kültürlerin/insanların neler yaşadığını teninizde hissetmenize yardımcı olacak iyi bir kitap gibisi yoktur, sadece kurgu olsa bile. Okurken akıl yürütmenizi sağladığı için beyninizin başka kültürleri konuşturmasının tek yolu budur.
Oyun oynamak refleksler, hayal gücü, yaratıcılık ve gelişen atış becerileri için iyidir. Ama beyniniz başka bir ifadeyi, başka kelimeleri ya da farklı bir akıl yürütmeyi deneyimlemez. Gerçek dünyanın çok az yansımasıyla alternatif bir gerçeklikte emilir. Perspektif, gerçekte bu kadar fark yaratamayacak kadar size yakın. Bu yüzden oyunlar satıyor.
Kitap okumaya vaktiniz yoksa onları dinleyin. Sesli kitaplar kelimeleri içinize getirir ve beyninizin çeşitlilikten bahsetmesini sağlar.
Çok fazla bilgi diye bir şey yoktur. Çeşitlilik ve geniş fikirli beyinler daha akıllıca konuşur. … sonuçta bizi temsil eden sesimiz ve dünyayı değiştiren kelimelerdir.
ross kahverengidiyor:
Aklınıza bir fikir geliyor… iPod'un ortaya çıkmasından/yükselişinden önce kaç kişi bir “Walkman” veya benzerini kullandı?
Kişisel olarak konuşursak, iPod'umu satın alana kadar, sahip olduğum en son “kişisel müzik çalar” 15 yaşındaydı ve kaset çalıyordu.
Kısacası, insanların bir şey yapmamaları, yeni bir teslim veya katılım yöntemiyle ikna edilemeyecekleri anlamına gelmez.
RB
scottdiyor:
Ve Rolls Royces yapmayı da bırakalım. Bana öyle geliyor ki, buradaki birkaç kişi biraz daha okumalı, böylece tarihlerini düzeltebilirler.
Öncelikle okuryazarlık ve kitap hazırlığı aynı anlama gelmez ve toplum geliştikçe okuryazarlığın anlamı değişti. Kitaplardan önce “okur-yazar” toplumlar var mıydı, evet. Nasıl istersen öyle bak.
– Geçmişte daha az insan okurdu, ancak hemen hemen tüm teknolojik gelişmelerin ve Aydınlanmanın okuyan birkaç kişiden geldiğini belirtmek gerekir. Bugün de aynı. Avrupa'da herhangi bir şey olmadan çok önce Yunanlılar gibi çok okuryazar toplumların olduğunu not etmek gerekir. Ve Avrupa'da okuryazarlık özellikle ticari ihtiyaçlar için 1000 reklam civarında büyümeye başladı. Bazen insanlar televizyon ve radyodan önce kitapların ne kadar büyük bir rol oynadığının farkında değiller.
– İkinci Dünya Savaşı'na kadar ABD'nin okuryazarlığının düşük olduğunu söylemek doğru değil. 1930'da okuryazarlık oranı %94 civarındaydı.
– Tarihte hiç bu kadar kitap, dergi ve kitapçı olmamıştı. Evet, okuyan insanların çok okumasını öneriyor. Herkesin MBA'si yok, herkes okumuyor. Her ikisi de hala önemlidir.
– Bir Alman Çalışması açısından, 1850'lere kadar uzanan birçok Alman araştırması ve ayrıca çok sayıda başka çalışma var. Bu çalışmaları pasifin kötü, aktifin iyi olduğu sonucuna varan tek bir cümleye sıkıştırmak, kullanılan tıbbi terminolojiyi tamamen yanlış anlamaktır. Oyun oynamanın beyniniz için okumaktan daha iyi olduğu sonucu, bunu yapmayan birinin bariz belirtisidir. genel olarak (veya kaynak materyali) okur ve bu nedenle iki farklı şeyi karşılaştırma ve karşılaştırma yeteneğinden yoksundur. bir şeyler. Bugün oyun ve beyin aktivitesini araştıran tanıdığım insanların çoğu asla böyle bir sonuca varmaz. “Okumak çok abartılıyor”; bilgisizlik de öyle.
— İşte harika bir kitap okuma gerçeği, kolayca kontrol edilip doğrulanıyor, kitap okuyan insanlar daha fazla para kazanıyor.
– İnternet, insanlar için birincil bilgi kaynağı haline geliyor. Okumak budur. Okumak bilginin bir parçasıdır.
— Kitaplar muhtemelen birçok nedenden dolayı ortadan kaybolmaz ve anlatmaya çalışmak yerine 50 yıl sonra görüşürüz diyorum. Bakalım etrafta kaç kitap varmış. Bakalım kaç kişi okunacak.
hayali boobdiyor:
Okumak “pasif” bir aktivite değildir. Okuma, beyin aktivitesinin çok yoğun bir kullanımı olabilir. Sembollerin/kelimelerin ve anlamlarının gerçek bilişi ve hatırlanmasının yanı sıra, hepimizin yarattığı görsel imgeler ve düz yazıya odaklanırken odaklanma ve disiplin vardır. Okumanın pasif olduğunu düşünüyorsanız, “Jaws” veya “The Shining”in bir kopyasını okuyarak kalp atış hızınızı kontrol edin.
Jobs'un cebirinde eksik olan en büyük şey, piyasa okuyucularının temsil ettiğidir. (Genellikle) daha iyi eğitimlidirler, daha fazla paraları vardır ve bunu kitaplara harcamaya isteklidirler. Elbette, daha önce belirtildiği gibi, birçok insan elektronik okumayı sıkıcı ve rahatsız edici buluyor. Ayrıca kitap-okuyucu kombinasyonundan daha iyi bir “kullanıcı arayüzü” düşünemiyorum. Okumak sadece bir sayfadaki kelimeler değil, aynı zamanda dokunsal bir duyumdur. Elinizde bir kitap hissi ve bir sayfayı çevirmenin anında ödülü var.
Yani Steve kısmen haklı. Elektronik Kitaplar için küçük bir pazar. Ancak bir sayfaya baskı canlı ve iyi durumda.
scottdiyor:
Notuma ve yukarıdaki yazıya ek olarak: http://www.nytimes.com/2008/01…
(“Sayfadan Kurtulmuş, Ancak Yine de Bir Kitap”)
Kitap satışları hiç bu kadar yüksek olmamıştı ve artmaya devam ediyor. Okumanın dokunsal zevki, Mac kullanıcılarının bilgisayarlarına duydukları sevgiye benzer olarak tanımlanır.
Muhtemelen bazı posterler yanlış sitedeydi.
Quill2006diyor:
NEA'nın sonuçlarını sorguluyorum - Sınırlarda (bölgemde sabah 9'dan akşam 11'e kadar açık) ve hafta sonu saatlerini yeni uzatan yerel kütüphanemde neden bu kadar çok insan var? Bilgisayar erişimi için değildir; bilgisayarlar nadiren doludur. 18-24 yaş grubuna (zar zor) uyuyorum ve zevk için haftada en az 2-3 kitap okuyorum (normal olmadığımı biliyorum).
Gördüğüm diğer birkaç anket, okul çağındaki gençlerin ve yetişkinlerin okul için okumaya HİÇBİR zaman harcamayacağını öne sürdü; basit notlar bile. Sadece olası görünmüyor.
Bazı anketler, artan internet/teknoloji kullanımı nedeniyle genel olarak okumanın aslında yükselişte olduğunu öne sürüyor; kitap ve gazete okumanın yerini çevrimiçi kaynaklar alıyor.
hayali boobdiyor:
Quill, Borders'ın bu kadar dolu olmasının iki nedeni var. !) Kahve dükkanı. İnsanların 34Ãâ‚⢠kahverengi suya 3 dolar harcamayı sevdiklerini söyleyemem. 2) Okuyucular daha çok okuyor. Ancak Jobs ve NEA'nın işaret ettiği gibi, daha az insan okuyor. Eskiden kitap alır ve okurdum. Şimdi iki veya üç tane alıyorum. Kaç kişinin birden fazla kitap satın aldığını görmek için çizgiyi izleyin.
Kola satışlarıyla paralellik kuruyorum. Kola? Evet. Coca-Cola, Pepsi'yi kolayca yenerek en çok satan meşrubattır. Ama tuhaf bir şekilde, mağazada kola satın alandan daha fazla insan Pepsi satın alıyor. Ne oluyor? Pekala, çeşme satışlarının yanı sıra, Kola içenler Pepsi içenlerin Pepsi'yi satın aldığından daha fazla Kola alıyor. Büyük bir farkla. Herhangi bir örneksem - ve sanırım öyleyim - Pepsi'den nefret ediyorum ve Kola'yı seviyorum. Muhtemelen günde ortalama 2 litre (Diyet, neyse ki) Kola alıyorum. Evet, aşırı, ama herhangi bir kahve tiryakisi kadar bağımlıyım.
Kitaplar da aynı şekilde. Biri bana W.E.B.'nin bir kopyasını verdi. Griffin'in "Brotherhood of War" kitapları ve elimden bırakamadım. Her başarılı kitabı satın aldım - 9 tanesinin yanı sıra 10 kitaplık “The Corps” serisinin tamamı ve 9 OSS kitabı listemde. Tarihi anlatı “Krakatoa”yı okudum ve şimdi onları her zaman satın alıyorum. “Yalnızca Ateşle Aydınlanan Bir Dünya” ve “İrlandalılar Uygarlığı Nasıl Kurtardı”nı öneririm. Demek istediğim, Diyet Kola'm gibi, istisnai bir sarf malzemesi bulduğumuzda, ona daha fazla geri dönüyoruz.
İyi kitaplar daha çok kitap satar. Ayrıca, daha küçük bir yüzdemiz okuyor olsa da, hem mutlak okuyucu sayısı (iPod satışlarıyla ilgili yazıya bakın) hem de kişi başına alımları artıyor.
aaadiyor:
Kindle kullanmak zorunda kalsaydım, utandığım için okumayı bırakırdım! Bu şey, 1983'ten kalma bir Franklin Konuşmayı Öğrenme Makinesine benziyor!
Ne kadar acı verici olsa da, Jobs, DAHA AZIMIZIN okuduğu konusunda haklı, ancak rakamlar açıkça gösteriyor ki, nüfusun yarısından fazlası hâlâ okuyor! “Yarısından fazlası” nasıl “hiç kimse” anlamına gelir?
ayrıca hayran gibi görünmek istemem ama iphone'umda kitap okumayı seviyorum!
PKKdiyor:
İçimden bir ses hepimizin bir şeyleri gözden kaçırdığımızı söylüyor… Jobs bir gün, hatta bir süre sonra, çok ince bir ufacık açıklama yaparsa şaşırmayacağım. diğer şeylerin yanı sıra e-kitapları herhangi bir cihazdan daha iyi destekleyen bir tablet (iPhone benzeri bir ekran düşünün, ancak muhtemelen bu boyutun iki ila üç katı) uzak. iPod ve iPhone'un pazarlarını nasıl yeniden tanımladığına bakın. Jobs'un bir iPod'daki video ihtiyacını nasıl kötülediğini ve sonra tam olarak bunu yaptığını düşünün. Sözlerimi işaretleyin: 2008 yazında bunu arayın. Sonunda, Dynabook'ta birleşiyoruz.
