Geçen ay güneşli bir günde çocuklarım ve ben bir kafeye girdiğimizde, oyun demoları olan dizüstü bilgisayarları tutan bir dizi masa tarafından karşılandık.
Oğlum en büyük ekrana, önüne dev, yüzü kapatan bir gözlük seti yerleştirilmiş devasa bir televizyon ekranına yöneldi. Bu, sanal gerçekliği simüle etmek için gözlerinizin önüne iki stereoskopik görüntü yerleştiren en son moda oyun cihazı Oculus Rift'ti.
Büyük siyah gözlüğü yüzüne kaydırdı, bağlı Xbox kumandasını aldı ve kafasını hareket ettirmeye başladı. Geri kalanımız oyunu televizyonda görebiliyordu - üç boyutlu soyut bir atış galerisi, oğlum merkezde, birinci şahıs tarzı.
Beş dakika kadar başını salladıktan ve kumandadaki düğmelere bastıktan sonra oğlum gözlüğü yukarı itip kafasından çıkardı ve "Baba, sanırım hasta olacağım" dedi.
Bağımsız favori Oculus, gerçekten uygulanabilir ilk sanal gerçeklik gözlüğü olan Rift ile oyun geliştiricileri arasında çok ses getirdi. Facebook çıkınca hacim arttı Oculus'u 2 milyar dolara satın aldı, bir oyun donanımı şirketi için duyulmamış bir miktar. Sony, kendi VR kulaklığıyla savaşa girdi,
Morpheus Projesi, Mart ayında Oyun Geliştiricileri Konferansı'nda. cehennem, hatta Samsung bunu başarıyor.Sorun şu ki, tüm bu şirketler - ve daha birçokları, VR oyunları hakkında aldığımız e-posta seline bakılırsa gelecek hafta Los Angeles'taki Electronic Entertainment Expo'da - başka bir oyuna milyarlarca dolar akıttı heves.
Oyun oynamayı çekici kılan şey, mutlaka karışıma atabileceğiniz görsel hileler değildir. Elbette, yüksek çözünürlüklü video, mevcut nesil oyunları, bazı yönlerden, geçmiş yılların atari oyunlarının soyut piksel şekillerinden daha çekici kılıyor, ancak bu tür bir yükseltme ancak bu kadar ileri gider. Yenilikçi tasarım, etkileyici hikaye anlatımı ve eğlenceye arsız bir konsantrasyon olmadan, her yeni oyun - teknoloji ne kadar gelişmiş olursa olsun - kimsenin oynamak istemediği sıkıcı saçmalıkların çöplüğüne mahkumdur. Yüksek teknolojili ruj, dijital bir domuzu harika bir eğlenceye dönüştürmez.
Oğlum Rift'ten bıktıktan sonra kulaklığı kendim denemeye karar verdim. Ağır, görüşü engelleyen gözlükleri takmak biraz korkutucuydu. (Kim tüm görsel alanını engellemek ister? Bu adam değil!) Ama onları taktığımda oyun önümde açıldı. Saldırmaya hazır kırmızı uçan robotlarla beyaz kare yapılardan oluşan dev bir avlunun içinde durdum. Kendimi gerçekten oyunun içinde gibi hissettim.
Bir an şaşırdım ve sonra başımı hareket ettirdim.
İşler oldukça hızlı bulanıklaştı ve mide bulandırıcı hale geldi. Sahneler kafamın hareketinden biraz daha yavaş değişti - eğlence kısmı olmadan biraz sarhoş olmak gibiydi. Kendimi yüzümde bu şeylerden biriyle otururken göremiyorum. oyun saatleri. Bu çok garip.
Fotoğraf: Sergey Galyonkin/Wikipedia CC
Oğlumun fark ettiği gibi, sanal gerçeklik, hareket kontrolleri ve daha da büyük ölçüde 3 boyutlu oyunlar gibi başka bir modadır. Birincisi, Wii uzaktan kumandasıyla Nintendo'yu tekrar gündeme getirdi ve ikincisi tüm bir yıl sürdü. Artık kimse 3 boyutlu oyunlara odaklanmıyor ve Microsoft bile Kinect hareket sensörünün – bazı geliştiricilerin Rift ile birlikte “tam vücut VR" - niyet değerli işlem gücünü almak.
Sanal gerçeklik, oyunun geleceği olabilir, ancak şu anda burada değil ve dünyadaki tüm süslü kulaklıklar onu şimdiki nesil bir gerçeklik haline getirmeyecek. Oynanabilirliğin dış sınırlarını keşfeden oyun yapımcıları için heyecan verici bir zaman, ancak teknoloji geliştiricilerin hayallerini yakalayamadı.
Aşırı derecede başarılı bağımsız oyunun yaratıcısı olan uber-oyuncu Notch bile Minecraft ve sanal gerçekliğin parıldayan olanaklarına inanan, teknolojinin gelecek için sadece bir oyun değiştirici. Sanal gerçeklik, prime time için pek hazır değil. (Yırtık, Çentik'i bile mide bulandırdı.)
Bu nedenle, hem büyük hem de küçük şirketler gelecek hafta Elektronik Eğlence Fuarı'na girerken, heyecanla VR kaskları, kulaklıklar ve benzerleri şeklindeki umutlar ve hayaller, bir an duralım ve gerçekte nerede olduğumuzu hatırlayalım. NS.
Bu, 1990'larda vaat edilen sanal gerçekliğin gerçekleşmesi değil, sadece internete "gireceğiniz" ve veri yapıları arasında dolaşacağınız bir yer değil. Ne de bir rekreasyon Yıldız Savaşları'sanal güverte, tıpkı insanlar gibi davranan karakterlerle dolu gerçekçi bir oyun.
Gelecek hafta göreceğimiz şey, video oyunlarıyla daha sürükleyici bir şekilde etkileşim kurduğumuz potansiyel bir geleceğe doğru ilk bebek adımları olacak. Ne fazla ne eksik.
Rift ile ilk deneyiminden sonra oğlum sessiz bir sehpada birkaç sabit nefes aldı. Yanına gittim, oturdum ve sırtını ovuşturdum.
"Rift'teki diğer oyunu denemek ister misin?" Diye sordum.
"Hayır, sanmıyorum," dedi, geliştirilmekte olan bir fantezi MMO'yu kontrol etmek için farklı bir dizüstü bilgisayara doğru yürürken. O zamandan beri herhangi bir VR gözlüğü denemedik.
Resim: Sergey Galyonkin
