Evet, Apple bir basın "kara listesi", medyada dışlanan ve yok sayılan kişilerin bir listesini tutuyor - adeta "sadakatsizlik" nedeniyle "cezalandırılıyor".
“Kara listeye alınan” muhabirler, editörler ve medya şahsiyetlerinin bilgilere, ürünlere ve olaylara erişimi engellenir.
Listeye girdikten sonra, çıkmak neredeyse imkansız. (On yıldan fazla bir süredir bunun içindeyim.)
İşte herkesin Apple'ın basın "kara listesi" hakkında bilmesi gerekenler.
Kara listeye alma işleri. Ve uzun bir geçmişi var.1930'larda ve 1940'larda bir anti-komünist dalgası Kızıl korku histeri Amerika'yı sardı. Kongre, şimdi “içerik yaratıcıları” (film, TV, gazetecilik ve kitap endüstrilerindeki insanlar) olarak adlandırdığımız kişileri “araştırdı”. 1947'de, 10 Hollywood yazarı ve yönetmeninden oluşan bir grup, Kongre'nin araştırma grubu olan Amerikan Karşıtı Faaliyetler Meclisi Komitesi tarafından emredildiği üzere ifade vermeyi reddetti. Sonuç olarak, 10 kişi resmi bir kara listeye alındı. Çalışmalarına izin verilmedi ve kariyerleri mahvoldu.
40'ların sonları ile 50'lerin sonları arasında, komite kara listeye önce düzinelerce, ardından yüzlerce kişiyi ekledi ve bir iç organın içini boşalttı. film yapımcıları nesli ve filmlerin (ve diğer içeriğin) doğasını korku ve yıldırma yoluyla değiştirme, devam eden bir cadı avı Sen tarafından yönetiliyor. Joseph McCarthy. Birinin kariyerinin sona ermesi için sadece komünist sempatizana sahip olduğundan şüphelenilmesi veya suçlanması gerekiyordu. Sonuç olarak, bazı sinema ve televizyoncular solcuları, aydınları ve komünist ülkeleri, özellikle de Sovyetler Birliği'ni şiddetle kınayan açıkça vatansever içerik yaratmak için büyük çaba harcadılar.
Komünistlerden bahsetmişken, Çin Komünist Partisi bugün dünyanın en açık basın kara listesini elinde tutuyor.
Bunun nedeni, diğer otoriter hükümetlerin hükümete karşı çıkan ya da muhalefeti ya da iktidar fikrini öven gazetecileri basitçe hapse atması ya da idam etmesidir. Çin hükümeti, demokrasi üzerindeki otoriter kontrolünü sürdürürken, bir şekilde demokratik ve açık olduğu kurgusunu sürdürmeye çalışıyor. medya.
Dolayısıyla Çin hükümeti daha incelikli bir politika izliyor: Bazı gazetecileri ve kara listeleri çok daha fazlasını hapse atıyor. Çin hükümetini eleştiren (ya da onun hakkında normal haber yapan) yabancı gazeteciler, vize reddedildi.
Çin hükümeti haberleri yoğun bir şekilde sansürledi. Ve hükümet bir “50 sentlik orduÇin hükümetini ve Çin Komünist Partisini saldırılara karşı savunan ücretli astroturferler. Bu propagandacılar, hükümetin siyasi muhalifleri, uluslararası rakipleri (ABD gibi) ve demokrasi yanlısı savunucuları hakkında da olumsuz görüşler yayınlıyorlar.
Çin aslında bu konuda çok halka açık kara liste. Ülke bunu yayınlıyor ve kara listeye alınan gazetecileri yalan haber yazmak için rüşvet almakla suçlayarak utandırıyor. Bazı durumlarda, suçlamalar muhtemelen doğrudur. Diğerlerinde, neredeyse kesinlikle yanlışlar ve gazeteciler siyasi nedenlerle kara listeye alındı.
Hükümetin kara listesiyle ilgili “şeffaflığı” gerçekten bir yıldırma aracıdır. Nihai amaç, hükümeti eleştirdiği bilinen kişileri susturmak değil, tarafsız veya tarafsız olduğu varsayılanları kontrol etmektir.
McCarthy's, Chinas veya Apple's gibi tüm kara listelerin nihai hedefi de budur: dürüst insanları yalan söylemek.
Tabii ki, şunu söylemek gerekir ki, aralarındaki karşılaştırmalar, diyelim ki, McCarthycilik ve Apple'ın halkla ilişkiler stratejisi saçma. Onları burada sadece kara listeye almanın tarihini ve amacını göstermek için yapıyorum.
Apple'ın kamuoyunu kontrol etme yeteneği, siyasi örneklerle karşılaştırıldığında neredeyse sıfırdır. Ve Apple'ın davasındaki riskler, diğer kara liste kurbanlarının durumuyla karşılaştırıldığında önemsiz.
Ancak, bilgili medya tüketicilerinin gazeteciliğin sosis yapımını anlamalarının önemli olduğunu düşünüyorum. Bu herkesin bilmesi gereken bir sosisli sandviç.
Etik bir boyut da var - Apple hakkında bazı hikayeler insan hakları, çevre sorunları ve insanların bilmek isteyebileceği diğer gerçekten ciddi sorunları içeriyor. Ve gerçekten de bu alanlarda Apple'a yönelik suçlamalar "kara listeye" girmenin en kesin yoludur.
Bununla birlikte, çoğu gazeteci için Apple'ın "kara listesine" dahil edilmesi, çoğunlukla, bazı eleştirilerin birleşiminden kaynaklanıyor gibi görünüyor. sinizm veya belirli konular hakkında haber yapma - veya şirketin haber yapma "kurallarını" çiğneme (etkinliklerinden birinde canlı yayın yapma gibi). Örneğin, Steve Jobs'u, Apple'ın tarihini ve kültürünü eleştirmek veya ürünlerini aşırı derecede sert bir şekilde eleştirmek, çoğu gazetecinin ömür boyu “kara listeye” alınmasını sağlayacaktır. Olmak Aşırı spekülatif, Apple söylentileri hakkında çok fazla kesinlik ile yazmak veya Apple'ın motivasyonları hakkında olumsuz bir şekilde spekülasyon yapmak genellikle muhabirleri ve editörleri liste.
Apple'ın Halkla İlişkiler stratejisinin yalnızca bir "kara liste-beyaz liste" ikili türü olmadığını anlamak da önemlidir. Çok nüanslı. Bazı durumlarda, önde gelen, teknik olmayan yayınlardaki gazetecilere daha fazla gevşeklik verirler.
Apple, teknoloji basınına karşı çok daha sert çünkü bu medya kuruluşları ana akım basın üzerinde zaten oldukça etkili ve onlarla oyun oynamak daha kolay ve daha güvenli. Apple yanlısı basını ödüllendirebilir ve Apple karşıtı basını cezalandırabilirseniz, ana akım kapsama alanı Apple'ın lehine etkilenecektir.
Apple, bazı haber kuruluşlarını rakiplerini ödüllendirerek cezalandırıyor gibi görünüyor. Bir durumda, New York Times Apple ürünleri üreten fabrikalardaki çalışma koşullarını ortaya çıkarmak için bir dizi yayınladı. Bu nedenle Apple, gazetenin baş rakibine büyük bir erişim bilgisi vererek (CEO Tim Cook ile nadir bir röportaj) yanıt verdi. Wall Street Journal. (İddiaya göre.)
Başka bir ince teşvik: Sürekli olarak Apple yanlısı gazeteciler “beyaz listeye alınır” ve ürün ödünç verenlere erişim ile ödüllendirildi diğerlerinden birkaç gün önce.
Apple'ın basın kara listesi sistemiyle ilgili en kötü şey, alt düzey blogcular, yazarlar ve editörlerde otosansürü teşvik etmesidir. Teknoloji gazeteciliği alanında kariyer yapmaya çalışan genç bir kişi, yayınlarında açıkça Apple yanlısıysa ve olumsuz haberlerden kaçınırsa Apple'a daha iyi erişimden faydalanacaktır.
Daha iyi erişim onlara daha iyi hikayeler sunacak ve kariyerleri bundan fayda sağlayacaktır.
Tabii ki, bu fikir ancak şu ana kadar alınabilir.
Gerçek şu ki, Apple zaten oldukça gizli.
"Beyaz listeye alınmış" ve "kara listeye alınmış" bir kişinin öğrendikleri arasındaki fark çok azdır. "Kara listedeki" bizler, "beyaz listedeki" kişilerin yazdıklarını okuyabilir. Elbette, yöneticilerden erken inceleme birimleri veya özel teklifler almıyoruz. Duyuru sonrası ürün alanı özçekimleriyle erişim kredimizi artıramıyoruz. Ama sonuçta herkes aynı bilgiye sahip.
Ayrıca, "beyaz listeye alınan" gazetecilerin çoğunun etik dışı olmadığını veya taviz vermediğini de bilmelisiniz. Çoğu, stratejik yalan ya da otosansür nedeniyle değil, haberlerinde gerçekten Apple yanlısı oldukları için ya da en azından sert bir şekilde eleştirme fırsatı bulamadıkları için oraya geldiler.
Geçen yıl bir gazeteci, Apple'ın "kara listesinin" "içerdiğini" iddia etti. uzaktan olumsuz bile olsa herhangi bir şey yayınlayan herhangi bir medya kuruluşu ya da cennet sana yardım etsin, bir söylenti." Ama bu kesinlikle doğru değil. Bazı Apple ürünlerini eleştiren ancak diğerlerini öven birçok kişi, önemli konulardan (insan hakları, çevre, şirket çalışanları veya kültür) kaçındıkları sürece listeye alınmazlar. Şahsen Apple'ı eleştiren ya da bu konuda alenen açık fikirli olan çok adil gazeteciler tanıyorum. Apple'ın Android telefonlara kıyasla maliyetleri ve faydaları, örneğin ve hala Apple'a davet edilenler Etkinlikler.
Ayrıca: Apple'ın "kara listesinin" varlığı, medya ve habercilik konusundaki şüphelerinizi artırmamalıdır. Size yalnızca Apple ve okuduklarınız hakkında daha iyi bir anlayış vermelidir. Teknoloji basını, insanların genellikle takdir ettiğinden çok daha bağımsız ve etik.
Evet, Apple'ın bir "kara listesi" var. Ve evet, daha bilgili bir medya “tüketicisi” ve tüketici elektroniği müşterisi olabilmeniz için bunu bilmelisiniz.
Sonuçta, o kadar büyük bir anlaşma değil. Aslında, çoğu şirket bir kara listenin bazı unsurlarını korur. Şirketler, insanlara, ürünlere ve olaylara erişimin sağlanması veya engellenmesiyle kapsamı ödüllendirme veya cezalandırma derecesinde bir yelpazede bulunur.
Teknolojide, Apple'ı kara liste zihniyetinin en kötü istismarcısı ve Google'ı en iyisi olarak sıralardım.
Apple'ı sert bir şekilde eleştirirseniz, şirket kariyerinizin geri kalanında asla e-postalarınızı iade etmeyecektir. Ancak Google'ı sert bir şekilde eleştirirseniz ve ertesi gün bir Nexus 5 inceleme birimi talep ederseniz, hiçbir şey söylememişsiniz gibi bir gecede size neşeyle gönderirler.
Her halükarda, Apple'ın "kara listesini" o şirketin gizli, otoriter, kültürü kontrol ediyor - ve ironik bir şekilde Apple'ın bu kadar harika olmasını sağlayan aynı kültürel özellikler. Ürün:% s. Apple'ın yaptığı gibi, canavarca kontrol etmeden tasarım, üretim ve dağıtım üzerinde çalışmazsınız.
"Kara listenin" ciddiyeti ve örneğin iPad Air'in endüstriyel tasarımının yüksek kalitesi, aynı otoriter zihniyetin parçalarıdır.
Zaten Apple'ın "kara listesinde" olmasaydım, bu gönderi kesinlikle beni alırdı. Tamamen buna değer.
(Fotoğrafın izniyle AFP ve fizik.org)
