Not: Bu makale orijinal olarak Mac Gazetelik Kültü sorun, Game On!. Kendinize bir kopyasını alın veya bugün abone olun.
Çoğu video oyunu sizi bir savaşçıya, hırsıza, uzaylıya veya yarış arabası sürücüsüne dönüştürür. Yeni bir oyun türü, sizi oğlu olan genç bir babanın yerine koyarak sizi daha iyi bir insan yapmayı amaçlıyor. kanserden ölmek veya depresyon, göç veya cinsel kimlikle boğuşan birinin rolünü oynamak sorunlar.
“Empati oyunları” olarak adlandırılan bu oyunlar, bu sevilen oyunların en sık eleştirilen yönlerinden birini değiştirmeyi umuyorlar: şiddeti ve izolasyonu teşvik etmeleri. Oyun tasarımcısı Jane McGonigal'in çok okunan 2011 kitabı “Gerçek Kırıldı” Oyunların iyi davranışları ödüllendirdiği ve iyi adamların önce bitirdiği bir dünya için oyun alanını hazırlayın.
Bu yayın şunları içerir: bağlı kuruluş bağlantıları. Mac kültü öğeleri satın almak için bağlantılarımızı kullandığınızda bir komisyon kazanabilirsiniz.
Onlar için kesinlikle bir pazar var: 21 yaşına kadar, ortalama genç Amerikalı
sanal oyunlar oynamak için okumaktan en az üç kat daha fazla saat harcadı. geri kalanımız var zamanımızı ikiye katladı 2002'den beri konsolda, yılda yaklaşık 140 saat oyunlara harcıyor.Bir zamanlar, kendimizi başkalarının hayatlarına kaptırmak için romanlarımız vardı. Şimdi, iPad çağında en önemli eğlence biçimi, en çok yapılan şeyleri bile yapmaktır. sofistike kitap asla başaramaz: diğer insanlar gibi davranabiliriz ve bu sadece üflemekle ilgili değil zombileri uzaklaştır. Neden kanserli bir çocuğa bakmanın nasıl bir şey olduğunu bilmek isteyesiniz? Gerçek hayatta, bunu yaşayan bir arkadaşınızı veya aile üyenizi anlamakta zorlanıyor olabilirsiniz ya da bir bakımevinde gönüllü, hemşirelik öğrencisi veya papaz olabilirsiniz.
Oyun gazeteciliği alanının dışında olsa da, empati oyunları hakkında pek bir şey duymamış olabilirsiniz. Çoğu küçük ekipler tarafından oluşturulur, bazen sadece bir kişi.
Radarda sadece bir kez, bazıları yapıyor ana akım medyada manşet ve daha fazlasını tüm platformlarda görüyoruz.
O Ejderha, Kanser Ryan Green'in nadir ve ölümcül bir kanser türü teşhisi konan yürümeye başlayan oğlu Joel ile deneyimi hakkında henüz yayınlanmamış bir oyundur. Oynanış basit: küçük oğlunuzun ağlamasını durdurmaya çalışın. Kaldır onu, daha yüksek sesle inliyor. Ona biraz meyve suyu ver, kustu. Oyunu "kazanmanın" tek yolu - bu kavramla başa çıkmak için bile oyun dilinin eksikliğini fark edin - pencereye yönelmek, dışarı bakmak ve dua etmektir.
Karakterlerin akıl hastalığı ile mücadelelerine katılacaksınız. şeytan şık, tıpkı sizin gibi olmayabilecek insanlar için hayatın nasıl olabileceğini düşünmenizi sağlamak için rol yapma ve macera oyunlarının mecazlarını kullanan bir iOS oyunu. Yine de onlar hala insan ve şeytan şık bu gerçeği deneyimlemenize izin vermek için harika bir iş çıkarıyor.
Demon Chic'ler geliştirici Michael Frauenhofer, "empati oyunları"nın harika bir terim olduğunu düşünüyor - oyunun geliştirme döngüsünün ortasında diğer insanlardan bunu duydu. Cult of Mac'e bir e-postada oyununun konsepte nasıl uyduğu hakkında daha fazla bilgi verdi.
“Başlangıçtan itibaren, ana hedefler şeytan şık üç ana karakter arasındaki ilişkiyi, kişisel özerkliğe odaklanarak, karşılıklı anlayışla önemsizliğe indirgenen farklılık/çeşitlilik ilişkisi olarak göstermekti” dedi. "Gerçekten iletmek istediğimiz tek siyasi mesaj, 'insanların sadece olmak istedikleri ve istedikleri gibi olmalarına izin verin. başkasına zarar vermediği sürece", bana göre empati ile oldukça temelde uyumlu görünüyor. kavram.”
Cult of Mac'in Michael Frauenhofer ile yaptığı özel röportajı buradan okuyun.
Ancak video oyunları gerçekten empati yaratabilir mi? Bunun gibi oyunlar oynamak diğer insanları daha iyi anlamamıza yardımcı olur mu? geliştiricisi Peter Saghegyi Dubai Teslimat, öyle düşünüyor, oyunların bizi daha iyiye doğru değiştirebileceğini savunuyor.
“Oyunlar algımızı değiştiriyor, buna hiç şüphe yok” dedi. “Yanlış ya da doğru, bize yeni şeyler öğretiyorlar, tıpkı filmlerin yaptığı gibi.”
Kıdemli biyoşok geliştirici Steve Gaynor artık kendi "empati oyunu"na sahip. Eve gitti. Küçük ekibi, 1990'larda kendi cinsel uyanışıyla mücadele eden genç bir kadının hikayesini anlatan bir oyun yarattı.
“Oyunlar, filmlerin yapamayacağı şekilde benzersiz bir empati türü sağlayabilir” dedi. “Romanlara daha yakınlar; bir bireyin iç yaşamını ifade etme yeteneğine sahiptirler. Etkileşimli olarak sizi bu karakterin yerine koyarak, kendinizle karakter arasındaki çizgiyi bulanıklaştıran şeyler yapmalısınız.”
Bu tür rol üstlenme, oyunları diğer medyalardan ayıran, başka biri olarak bir şeyler yapmak için saatler harcamanıza izin veren şeydir.
Bu, aşağıdaki gibi bir oyundan daha belirgin değildir. Evraklar Lütfen, bu da kurgusal totaliter Arstotzka eyaletinde bir pasaport işlemcisi rolünü üstlenmenize izin veriyor. Zamanınızı oyun içinde çeşitli tanımlama biçimlerindeki dakika ayrıntılarını kontrol ederek geçirirsiniz, yalnızca size aktarılan kuralların sonsuza kadar değişmesini sağlarsınız. Ne yaparsanız yapın, bir şeyleri özleyecek, ailenizden ayrı kalacak ya da sevdiklerinizi beslemek için yeterli para kazanamayacaksınız.
“Evraklar Lütfen Bunu gerçekten iyi yapıyor," dedi Gaynor, "çünkü "söylediklerinin" çoğu, sistemler ve oyuncuların zaman ve dikkati yönetme yeteneği aracılığıyla yapılıyor. Herhangi bir oyuncu genellikle bu tür şeyleri yapan kişinin türünü düşünmek için zaman harcamaz."
Empati bu yüzden. Bir insanın diğerini anlama yeteneği.
Sadece “gerçekçi” oyunlarda da değil. Düşünmek The Walking Dead, Mac, PC ve iOS'ta bulunan bir macera oyunu. Gelişmekte olan oyun stüdyosu Telltale Games için kaçak bir başarıydı.
Hikayenin ana kahramanı Lee Everett ile zombi kıyametinden hemen önce bir eyalet polis arabasının arkasında bir mahkum olarak tanışıyoruz. Kısa bir süre sonra, dünya cehenneme dönerken, yetim Clementine'e rastlar ve ikili birbirlerini hayatta tutmak için mücadele eder.
Tiyatro profesörü ve çığır açan kritik video oyunu blogunun yaratıcısı Michael Abbott, zeki oyuncu, öyle düşünüyor The Walking Dead güçlü empati ortaya çıkaran bir iOS oyunudur.
Abbott, "Bunu aynı anda iki düzeyde yapıyor" dedi. “Lee'nin Clementine'e duyduğu baba şefkati ve sevgisi, oyunun hikaye anlatımıdır ve genellikle empati olarak kendini gösterir. Oyunda birçok kez Lee veya diğer karakterler, Clementine'in gördüğü tüm korkunç şeylerden nasıl etkileneceği konusunda endişelenir. Onun ve onun için endişeleniyorlar.”
Ayrıca oyundaki diğer karakterlere, hatta Larry gibi aşağılık karakterlere karşı derin bir empati var.
Abbott, "Bu çok fazla empati" dedi. “Bir video oyunu için” diyecektim ama hayır. Bu, herhangi bir ortamda çok fazla empati. ”
Dolayısıyla, video oyunları gerçekten de diğer insanlarla empati kurmamıza yardımcı olabilir. Ama empati önemli mi? Bizi daha iyi bir ortak, arkadaş, aile üyesi, dünya vatandaşı yapar mı?
Mary Flanagan, araştırmacı, oyun geliştiricisi ve psikolog, öyle düşünüyor. Video oyunlarının duygusal perspektif almaya veya empatiye nasıl yardımcı olduğunu inceleyerek kariyer yaptı.
Cult of Mac'e bir e-postada "Evet, empati bizi daha iyi insanlar yapar" dedi. “Bizi daha iyi tıp doktorları, öğretmenler ve müzakereciler yapabilir. Bize yardımcı olabilir. Bence dünyayı daha iyi, daha insancıl, daha adil ve eşitlikçi kılıyor.” Flanagan, okul çocukları ile yapılan araştırmalardan alıntı yaptı video oyunlarının nasıl arttığına dair kendi çalışmasının yanı sıra, fantezi oyununun diğer insanları daha iyi anlamalarını sağladığını gösteren empati.
Sonunda, video oyunlarının pek çok yönden olgunlaşmasını izlemek oldukça heyecan verici, en azından bu tür empatik deneyimlerde değil.
Yalnızca iTunes'da en üst sıralarda yer alan veya şirketler tarafından geliştirilen konsollara giden oyunlara odaklandıysanız, bir göz atmanın zamanı geldi.
“Oyunların çeşitli şekillerde empati yaratması çok güçlü” dedi. eve gitti Gaynor. “Şu anda, bağımsız oyunların yayıncı dışında daha uygulanabilir hale geldiği bir zamandayız. sistem, geliştiricilerin empati yaratan daha fazla oyuna ulaşmaya çalışmak için daha fazla özgürlüğe sahip olmasıdır.”
Gerçekten de, video oyunlarının bir araç olarak büyümeye başladığını bir kez daha kanıtlayan doğru sözler.