Bir iPhone'unuz, dizüstü bilgisayarınız, Kindle'ınız, Android cihazınız, elektrikli diş fırçanız, bebek telsiziniz veya GPS navigasyon cihazınız varsa, muhtemelen bir Çin fabrikasında bir işçi tarafından bir araya getirilmiştir.
Apple şu anda hokkabazlık yapıyor olsa da PR sıcak patates Çin'deki Foxconn fabrikalarındaki çalışma koşulları hakkında Mike Daisey'nin monologunun gerçeğe dayalı olarak kaldırılması, düzinelerce başka küresel şirket, sahip olunması gereken elektronik ürünlerini orada yapıyor.
Daha geniş bir perspektif için Cult of Mac, Asya'daki modern emek konusunda dünyanın önde gelen uzmanlarından birinin izini sürdü.
Dr. Boy Lthje Frankfurt Sosyal Araştırmalar Enstitüsü'nde sosyolog ve şu anda aynı üniversitede misafir öğretim üyesidir. Honolulu, Hawaii'deki Doğu-Batı Merkezi Foxconn da dahil olmak üzere Asya'daki elektronik üreticilerinin çalışma koşullarını incelemek için fabrikaları ziyaret ederek on yıl geçiren Dr.
Lthje ve bir araştırma ekibi elektroniğin yükselişini izledi
sözleşmeli üreticiler ABD'deki teknoloji şirketleri 1990'larda yakında çıkacak olan bir kitap için elektronik üretimi dış kaynak kullanmaya başladıkça Çin'de Silikon Vadisi'nden Shenzen'e. (Bundan özel bir alıntı okuyabilirsiniz. Burada.)Bu özel röportajda, Cult of Mac Asya'nın elektronik endüstrisindeki işçilere içeriden bir bakış sunuyor. Adil İşçi Derneği denetimine neden şüpheyle baktığını ve sizin yazlık fabrika işleriyle Çin.
Mac Tarikatı: Çin ve Asya'da çok sayıda fason imalatçıyı ziyaret ettiniz, bunlar birer eşofman mı?
Çocuk Lthje: Hayır. Asya ve özellikle Çin'deki genel tablo, bunların çok büyük, çok modern olmalarıdır. teknoloji, organizasyon ve insan kaynakları açısından en yüksek standartlara göre inşa edilmiş fabrikalar yönetmek. Elbette “insan kaynakları yönetiminin” ne anlama geldiğini sorgulayabilirsiniz, ancak alt uçtan çok farklı, orta ölçekli montaj şirketi… Sektörün bu kısmı çok sermaye yoğun değildir ve genellikle manuel iş gücü.
Sözleşmeli üreticilerde, cep telefonları, iPad'ler, iPod'lar ve dizüstü bilgisayarlar gibi büyük sistemlerin montajı çok karmaşık bir temelden yapılır. Çok sermaye yoğundur ve daha küçük şirketlere veya işyerlerine kıyasla nispeten iyi bir çalışma ortamı sağlayan büyük tesislerde gerçekleştirilir…
COM: Bu fabrikalarda çalışma koşulları iyileştirilebiliyor mu?
BL: Kesinlikle. Sorun genel çalışma ortamı değil, bu fabrikalarda insan emeğinin nasıl kullanıldığıdır. İş çok ama çok parçalı ve Çin ve Asya'daki çoğu fabrikada otomasyon derecesi bundan daha düşük Avrupa'da veya Amerika Birleşik Devletleri'nde olabilir… Ayrıca, montaj hatları boyunca denetçiler aracılığıyla kişisel kontrol çok sıkı.
Genel olarak, daha yüksek derecede el emeği vardır, çünkü işçilik maliyetleri daha düşüktür ve el işi şu durumlarda daha esnektir: üretim süreçlerini hızla yeniden yapılandırmak ve değişen pazar koşullarında partiler ve partilerle çalışmak söz konusudur. koşullar…
Montaj sürecinin otomatik kısmı çoğunlukla Yüzey Montaj Teknolojisi (SMT)temel olarak, konektörler veya çipler gibi küçük parçaları veya baskılı devre kartlarına diğer elektronik parçaları yerleştiren programlanabilir otomatik makineler. Operatör için bu tür işleri tasarlamanın farklı yolları vardır. Örneğin, Avrupa'da operatörler nispeten yetenekli olabilir ve aynı anda birkaç hattı denetleyebilir. Temel olarak sorun giderme ve denetleme ile ilgilenirler.
Çin'de – veya diğer Asya ülkelerinde – operatörlerin yalnızca bir iş istasyonunu veya bir iş sürecini izlediğini görürsünüz… günün büyük bir bölümünde bir ekrana bakıyorlar ve kırmızı bir ışık veya yeşil bir ışık veya mavi bir ışık yanıp söndüğünde, pürüzsüz olmasını sağlamak için hareket edecekler. operasyonlar. Bu fabrikalarda sonuç çok, çok vasıfsız işler.
COM: Bunun nedeni, bir yazıda belirttiğiniz gibi kağıt, neredeyse sonsuz bir vasıfsız göçmen işçi kaynağı var mı?
BL: Evet. Çin'de, tüm bu elektronik şirketlerinin işgücünün yüzde 90'ı veya daha fazlası göçmen işçilerdir. Operatörlerden, hatlarda çalışan insanlardan bahsediyorum. Bu yerlerin çoğundaki teknik personel ya yereldir ya da göçmendir, ancak yerel hane kaydı alabildikleri için daha yüksek statüye sahiptirler. Göçmen işçiler genellikle iyi bir lise eğitimine sahip oldukları için vasıfsız değillerdir. Ancak vasıflı endüstriyel işlerde eğitim alma şansları yok… Çin'de hane kaydı çok, çok büyük bir fark yaratıyor.
COM: Hane kaydı bu tesislerdeki işçileri nasıl etkiler?
BL:Hukouveya hane kaydı, Çin'deki emek hakkında anlamanız gereken temel şeylerden biridir. İnsanların kırsal kesimden şehirlere büyük ölçekli hareketini önlemek için tasarlanmış olup, 1950'lerden beri uygulanmaktadır. Vatandaş olarak hane kaydınız yalnızca doğum yerinizde veya ailenizin ikamet ettiği yerde geçerlidir.
Dolayısıyla, Şanghay veya Shenzhen gibi büyük şehirlerde yaşayan ve çalışan 150-200 milyon göçmen işçi, hane kayıtlarını gerçekte yaşadıkları ve çalıştıkları yere transfer edemiyor. Bu, sağlık sigortasına veya herhangi bir sosyal yardıma erişimleri olmadığı anlamına gelir - çocuklarınızı yerel olarak da okula gönderemezsiniz ve her türlü kamu hizmetinde kısıtlamalar vardır.
Çin'de statüde çok büyük bir fark yaratıyor. Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Meksikalı göçmen işçilerle karşılaştırılabilir, kendi ülkelerinde vatandaşlıkları yokmuş gibi.
COM: Yani bu elektronik üreticilerindeki çoğu işçi aslında ikinci sınıf vatandaş mı?
BL: Evet. Bu büyük elektronik sözleşmeli üreticilerin işgücü, operatör düzeyinde neredeyse yüzde 100 göçmendir. Sanayinin üretim modelidir… Buna karşılık otomobil üretimi [Çin'de] çoğunlukla yerel işçilerle yapılır ve bu nedenle çok farklı bir statüye sahiptir.
Çok uluslu bir şirketin herhangi bir araba fabrikasını ziyaret ederseniz, çoğu işçi yereldir ve çok daha iyi maaş alırlar. tamamen farklı yaşam koşulları - yurtlarda yaşamıyorlar, evlerde yaşıyorlar veya daireler. İyi bir ücret aldıklarında, bir arabaya bile sahip olabilirler. Bu daha çok sanayi işçileri için tanıyacağımız bir yaşam durumudur.
Elektronik sözleşmeli imalatçıların üretim modeli, büyük ölçüde göçmen işçilerin geniş çaplı sömürüsüne ve bu işverenlerin ayrımcı statülerinden yararlanmasına dayanmaktadır.
COM: Bu, politika düzeyinde düzeltilebilir mi?
BL: Kesinlikle. Uzun vadede, durum ancak Hukou sisteminde reform yapılarak değiştirilebilir, ancak şu anda Çin'in gündeminde bu yok. Önemli olan mevcut kuralların uygulanmasıdır.
Çin'deki iş kanunları oldukça iyidir, birçok yönden Çin'dekinden daha iyi ve daha kapsamlıdır. ABD Kuralların çoğu yerel düzeyde uygulanmıyor ve bu özellikle Foxconn'daki temel sorun.
COM: Foxconn'da hangi iş kanunları uygulanmaz?
BL: Çin'deki iş kanunları ayda 36 saat fazla mesaiye izin veriyor, bu çok katı bir kural. Bu saatlerin yorumlanması veya dağıtılması için, bazen aylar boyunca veya bir yıl boyunca biraz yer olabilir. Tipik olarak, fazla mesai, işin mevsimlik olduğu giysi üretiminde yayılır.
Foxconn'da - ve diğer elektronik sözleşmeli üreticilerin çoğunda, hepsi için aynıdır - çalışma haftası haftada yaklaşık 60 saattir. Özellikle Foxconn'da tüm vardiya planları bu 60 saatlik çalışma haftasında hesaplanır.
Bu, mevcut Çin çalışma yasalarını ihlal ediyor, ancak yerel hükümet ve yerel çalışma büroları buna göz yumuyor. Yerel yönetimler tarafından mevcut yasaların bu “esnek yorumu” Çin'de çok tipiktir. Bu kurallar uygulansaydı, bu üretim modelinde büyük bir değişiklik getirecekti…
COM: Peki, Adil İşçi Derneği gibi bir kuruluş tarafından yürütülen bir soruşturmanın herhangi bir etkisi olur mu?
BL: Hayır. Muhtemelen olumsuz bir etkisi olacaktır; FLA gibi kuruluşların faaliyetleri, temel olarak yerel yönetimler tarafından mevcut yasaları uygulamamak için bir mazeret olarak kullanılmaktadır.
Düzinelerce marka ve üretici (NDR: Apple, Sony, Microsoft, HP ve üretim devleri Foxconn ve Flextronics dahil) Elektronik Endüstrisi Vatandaşlık Koalisyonu (EICC) ve onların davranış kodu Sözleşmeli üreticiler ve tedarikçiler için ayda 80 saat veya haftada toplam 60 saat fazla çalışmanın “kabul edilebilir” olduğunu şart koşuyor.
Birçok şirkette, mevcut Çin iş kanunlarını ihlal etmeyi haklı çıkarmak için bu davranış kurallarına atıfta bulunurlar. FLA'nın çalışma saatleri ihlallerini araştırdığı bir vaka biliyoruz, adını söyleyemem ama bu, Shenzhen'deki Foxconn fabrikasıyla aynı eyalet olan Guangdong'daydı. Bu durumda, mevcut fazla mesai kurallarının ihlali raporda bile belirtilmedi.
Bu fabrikalardaki işçilerin durumunu değiştirmek için mevcut yasaları uygulamalısınız. Bu hem Çin içinde hem de uluslararası düzeyde bir sorundur. ABD ve AB ise fabrikaların bulunduğu ülkelerdeki ulusal iş kanunlarının ürünler için pazara erişim ve sertifikalandırma koşulu olarak saygı duyulması büyük bir adım olacaktır. ileri.
Gelişmiş ülkeler, bu yasalara saygı gösterilmesi için baskı uygulamak yerine, gelişmekte olan ülkelerdeki mevcut kuralları görmezden geliyor.
COM: Peki ya sendikalar?
BL: Bu fabrikalardaki işçilerin kendi bağımsız sendika temsillerine ihtiyaçları var, bu da kilit nokta. Özellikle Guangdong eyaletinde bu yönde bazı gelişmeler var. İçinde 2010'da otomobil parçası üreticilerine çok sayıda grev yapıldı. Bu, Foxconn'daki trajik intiharlarla aşağı yukarı aynı zamanlarda meydana geldi… Bu grevlerin bazılarında sendikalar, işverenlerle ücret zammı görüşmeleri yapmaya çalıştı. Bazı durumlarda oldu, bazılarında olmadı…
Bunun sonuçlarından biri, yerel sendikaların hükümetten, partiden ve özellikle işverenlerden bağımsızlık kazanmak için çalışmaya başlamalarıydı. Yani toplu pazarlıkta işçileri temsil etmeye çalışıyorlar. Ücretlerin önemli ölçüde artırıldığı bazı durumlar var, ancak çoğu otomotiv endüstrisinde… Hâlâ emekleme aşamasında, ancak hareket etmek için doğru yön bu. Özellikle işçiler ve göçmen işçiler için önemli fırsatlar yaratacaktır…
COM: ABD'deki bazı insanlar, Foxconn'daki işlerin, birçok insanın lise veya kolejde sahip olduğu kötü işlerden daha kötü olmadığı algısına sahip - bu doğru mu?
BL: Bir iş ne kadar kötü olmalı? (Gülüyor.) Karşılaştırma gerçekten işe yaramıyor, bu Çinli işçiler fazladan paraya ihtiyacı olan kolej çocukları değiller. Onlar çok, çok fakir köylerden insanlar ve ailelerinin geçimlerini sağlamak için bu paraya ihtiyacı var. Bu nedenle, bu işyerlerine ulaşmak için bu uzun yolculuklara çıkıyorlar - bazıları 2.000 mil yol kat ediyor - ve Bahar Şenliği sırasında belki yılda bir kez eve dönebiliyorlar.
Bunlar, birkaç ay sonra bırakıp okula geri dönebilecekleri işler değil. Çok fazla buna bağlı.
Twitter'da @nmar'ı takip edin
