Bu makalenin, iPad ile ilk gerçek yolculuğum ve üç günlük bir yolculuk için fişten çekilip bağlantısının kesilmesinin nasıl olduğu hakkında olması gerekiyordu. Bunun yerine, ben size başka bir hikaye anlatırken bu rapor ikinci plana atılıyor.
11 Eylül'den bu yana havayolu endüstrisi, kontrolleri dışındaki şeyler için çok fazla çekingen davrandı: uzun güvenlik hatları, ek yolcu taraması ve çok sayıda başka şikayet. Aslında bir havayolu şirketini yalnızca bir şeyler saçma sapan veya feci şekilde ters gittiğinde duyarsınız.
Bugün benim için başka bir seyahat günüydü, birinci sınıfa yükseltildim, öğle yemeğimin tadını çıkardım ve iPad'imin ne kadar keyifli bir yol arkadaşı olduğuna hayret ettim. gerçi ağ bağlantılarının çalışması gereken birkaç oyun beni biraz hayal kırıklığına uğrattı (AppStore'un, durum).
Her şey sorunsuz gitti, şikayet yok. Eve geldim, eşyalarımı topladım, bira içme kıyafetlerimi giydim ve Bo Hume adında bir adamdan bir telefon aldım. Bir tele pazarlamacı ya da başka bir şey olduğunu düşünerek, "Evet" diye sertçe cevap verdim.
"Bu Leigh McMullen mi?" diye sordu. Beni tanımayan birinin beni bir şey satmak için aradığına dair kesin bir işaret, neredeyse yüzüne kapattım.
"Evet." dedim düz bir şekilde.
"Efendim, ben American Airlines'tan Bo Hume, hala havaalanında mısınız?"
Değilim, şimdi biraz meraklıyım, çok seyahat ediyorum (yönetici platin), belki de istiyorlardır diye cevap verdim. beni yolda otobüsün arka orta koltuğuna oturtmak için bana bir kupon ya da başka bir şey vermek dışarı.
"Şey, efendim, sormamın sebebi bir defter, defter ya da size ait olduğunu düşündüğüm bir şey bulmam."
iPad'im. Onu kaybettiğimin farkında bile değildim.
Şimdi dur. Ne sıklıkla biri sizi arayıp, fark etmediğiniz bir şeyi kaybettiğinizi bildiriyor.
Buluşmak için ayarlamalar yapıyoruz, hemen havaalanına geri dönüyorum, Bo benimle dışarıda buluşuyor, o tam olarak böyle biri. Dallas Cowboys şapkası taksan bile, birlikte bira içmek isteyeceğin dostum, nasıl olur da adamdan hoşlanmazsın?
Bana iPad'imi geri veriyor, ona, "Bo, bunu bana geri aldığın için gerçekten minnettarım, zahmetin için küçük bir ödül kabul eder misin" diyorum.
Gülümseyerek, "Sorun değil efendim, sadece Amerika'yı uçurduğunuz için teşekkür ederim."
Hayır, Bo, teşekkürler. Umarım Amerika'daki biri bunu görür, size ve tüm ekibinize teşekkür etmenin yaratıcı bir yolunu bulur. Siz erkekler ve kadınlar, güvendiğim uçakları havada tutuyorsunuz ve bunu günde 30.000 kez kusursuz bir şekilde yapıyorsunuz.
Cidden, teşekkürler.
