hayali boobdiyor:
Geçerli bir karşılaştırma değil. iPod, tam bir sansasyon yaratan niş bir segment ürünüydü. 2001'de ne olduğu bir yana, insanların %99'u MP3 terimini bile bilmiyordu. iPod pazarını yaratanın OS X olduğunu söylemeye cüret ediyorum. Onsuz Apple, özellikle dizüstü bilgisayarlar olmak üzere milyonlarca yeni Mac satamazdı. Bunlar iPod'ları ilk benimseyenlerdi ve ayrıcalığın önbelleği ve Apple'ın neden olduğu üstünlük duygusu başkalarının da bunu istemesine neden oldu. Dürüst olmak gerekirse, Londra'da beyaz kulaklığı olan çok az kişiden biri olduğum için gerçekten “havalı” olduğum zamanları sevdim!
iPhone, yepyeni bir teknoloji kombinasyonuyla yerleşik, olgun bir pazarın peşinden gitti. Tıpkı Prius'un arabalarda yaptığı gibi, iPhone sadece türünün en iyisi değildi, diğer her şeyin o kadar ilerisindeydi ki, yalnızca daha iyi bir fare değil, yepyeni bir fare kapanı olarak görülüyordu. Temel bireysel parçalar diğer akıllı telefonlardan çok farklı değil; ama farkı yaratan Apple'ın sinerjisidir (yine OS X'e bakın). Ve 1 milyon çok telefon olsa da, pazar payı olarak alındığında o kadar da muhteşem değil.
Bu rakamları daha iyi hale getirecek bir şey, bu alıcılardan kaçının “yeni” akıllı telefon alıcısı olduğunu bilmek. Bir sürü Treo ve Blackberry sahibi var. Bir kısmı sarhoş bir denizci gibi para harcıyor ve şimdi bir iPhone'u var. Ancak daha pek çoğu, el cihazlarına yüzlerce dolar yatırdı ve en azından bir veya iki yıl daha değiştirmeyecek. Bu nedenle, yeni alıcılar çok önemlidir, özellikle bundan önce kaç alıcının telefonu YOKTUR.
2000 yılında bir Rio MP3 çalardan 200 dolar alan insanlar onu çöpe atıp iPod satın almadılar. Büyümeyi ya da üzerlerinde ölmeyi beklediler. Honda Insight'ı satın alan insanlar onu hemen bir Prius ile takas etmediler. Yani bu satışlar hakkında iki şey öğrenene kadar, kaç kişinin akıllı telefon değiştirdiğini ve kaç kişinin sınıfa adım attığını (veya ilk telefonunu satın aldığını), o zaman bunlar oldukça anlamsız rakamlar.
Saf Apple satışları hariç.