Nowa biografia Stając się Stevem Jobsem próbuje odpowiedzieć na ważne pytanie: co stało się ze Stevem Jobsem podczas jego dzikich lat poza Apple, które zmieniło go z utalentowany-ale-niemożliwy-do-pracować-z młodym do doświadczonego cesarza cyfrowego, który będzie podążał za jego powrotem do firmy, którą założony?
To pytanie, które ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia powrotu Apple do sławy od późnych lat 90., ale zostało zignorowane przez poprzedniego biografa Jobsa, Waltera Isaacsona, którego książka z 2011 roku Steve Jobs sprzedał gajillion egzemplarzy, ale teraz (być może niesprawiedliwie) jest przekształcić jako bezwarunkową awarię.
W książce Isaacsona te kluczowe lata z dala od Apple zajmują tylko pięć rozdziałów z 42 – a ta sekcja obejmuje również małżeństwo Jobsa z Laurene Powell i narodziny jego dzieci. w Stając się Stevem Jobsem, lekcje z tamtej epoki przenikają prawie każdą stronę.
Ten post zawiera linki partnerskie. Kult Maca może zarobić prowizję, gdy użyjesz naszych linków do zakupu przedmiotów.
W tym momencie powinienem usunąć moje ujawnienia z drogi. jestem autorem Jabłkowa rewolucja, biografia semi-Steve Jobs, która analizuje powiązania między Apple a kontrkulturą, uosobieniem słynnego Cała Ziemia Katalog, o którym Jobs wspomniał w swoim adresie startowym w Stanford w 2005 roku. Przyczyniłem się również do Szybka firma, gdzie Rick Tetzeli, jeden z Stając się Steve'em Jobsem autorów, jest redaktorem wykonawczym.
Ale podczas gdy Tetzeli wyraźnie pomógł ukształtować Stając się Stevem Jobsem, jego współautor, Brent Schlender, naprawdę napędza narrację. Z wyjątkiem zaledwie kilku innych dziennikarzy, niewielu pisarzy miało bliższą relację z Jobsem przez tak długi okres czasu, jak Schlender. Książka napisana jest z jego perspektywy.
Schlender po raz pierwszy przeprowadził wywiad z Jobsem w kwietniu 1986 r. i od tego czasu przesłuchiwał go dziesiątki razy o publikacje, takie jak Fortuna oraz Dziennik Wall Street. W tym procesie Jobs stał się źródłem dla Schlendera i między nimi nawiązała się swego rodzaju przyjaźń.
Tereny spotkań
Schlender spotkał wygnanego lidera Apple w kluczowym momencie, kiedy Jobs był bardziej dostępny dla dziennikarzy niż po powrocie do Apple. Pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku lat dziewięćdziesiątych Jobs był zraniony, wrażliwy, wymachujący, chełpliwy i perfekcjonista – jednocześnie ucząc się wszystkich lekcji, które ostatecznie uczyniły go wielkim.
To świetna narracja dla książki, a sekcje, w których Schlender szczegółowo opisuje swoje relacje z Jobsem, są Stając się Stevem Jobsem w najlepszym wydaniu.
Słyszymy z pierwszej ręki, jak Jobs postawił na głowie swoją pierwszą rozmowę kwalifikacyjną z Schlenderem, pytając go o jego kwalifikacje technologiczne. Mamy wgląd w Jobsa przed premierą Zabawka, ponieważ prowadzi badania rynku z dziećmi Schlendera na temat niedokończonego fragmentu filmu.
Na koniec słyszymy bolesną historię ostatecznej interakcji Jobsa ze Schlenderem, w której dziennikarz odrzuca szansę na ostatnie spotkanie z Jobsem, kiedy chory szef był znacznie bardziej chory niż większość ludzi wiedział.
Te historie są nie tylko w dużej mierze nowe dla czytelników, ale także opowiadają o doświadczeniach z pierwszej ręki, które pochodzą z długiego związku. Ich reprodukcja byłaby niemożliwa dla Isaacsona w krótkim czasie.
Ale Stając się Stevem Jobsem nie chce być tylko pamiętnikiem człowieka, który znał Steve'a Jobsa; chce też być ostateczną biografią Jobsa.
Aaron Sorkin, scenarzysta pracujący nad filmem Jobs, który ma się odbyć jeszcze w tym roku, zauważył, że w życiu prezesa Apple było wystarczająco dużo materiału, aby nakręć 10 filmów zamiast jednego —- i to samo wyzwanie jest prawdziwe dla każdego biografa Jobsa. Jest wiele aspektów życia Jobsa: był wytworem dziwnej kontrkultury hipisowskiej-techno, biznesmenem, twórczym wizjonerem i człowiekiem rodzinnym, żeby wymienić tylko kilka. Każda „osoba” mogłaby mieć swoją własną książkę i każda naturalnie przechodziła własne przemiany w życiu Jobsa.
Schlender i Tetzeli skupiają się głównie na Jobsie-biznesie i życiu osobistym Jobsa. Istnieje bardziej wnikliwa analiza zmieniających się strategii Apple na przestrzeni lat, niż próbował Isaacson.
Książka skupia się na tym, w jaki sposób Jobs nauczył się na błędach, które popełnił na początku swojej kariery i jak poszedł do gromadzić się i uczyć się od grupy utalentowanych osób, które utknęły przy nim, gdy pomagał Apple wrócić na szczyt kupa. Inne książki (mianowicie książka Randalla Strossa z 1993 r.) Steve Jobs i następna wielka rzecz) objęły lata NeXT, ale nikt nie próbował tak dokładnie ekstrapolować wniosków, których Jobs nauczył się w tym okresie.
Zdjęcie: Doug Menuez
Selektywna historia
Ale są też przeoczenia. Stając się Stevem Jobsem pomija wiele wczesnych historii z życia Apple. Na przykład oszczędzono nam jeszcze jednej opowieści o stworzeniu Macintosha, historii, która już została tak dobrze opowiedziane przy wielu okazjach. To ogólnie rzecz pozytywna, chociaż założenie, że czytelnicy już znają niektóre historie, stanowi wyzwanie, jakim jest odgadnięcie, kto dokładnie jest czytelnikiem tej książki.
Jeśli czytałeś Isaacsona Steve Jobslub jakiejkolwiek innej biografii Jobsa, z przyjemnością usłyszysz, że pojawiły się nowe szczegóły, których wcześniej nie czytałeś. Jeśli tego nie zrobiłeś, powinieneś mieć świadomość, że kilka znaczących rozdziałów życia Jobsa sprowadza się do jedno- lub dwuwierszowych podsumowań.
W drugiej połowie książki leży prawdziwe mięso. To właśnie wtedy przyjęły się lekcje Jobsa z NeXT i Pixar, a autorzy mają okazję stworzyć przypowieść o tym, jak Jobs zmienił Apple. O tym, że właśnie na tym powinna się zwrócić nasza uwaga, świadczy sposób ułożenia księgi: Pierwsze 40 lat życia Jobsa zajmuje zaledwie 50 procent stron; ostatnie 15 lat zajmuje pozostałą połowę.
Wiele rewelacji z drugiej połowy książki wyciekło w ciągu ostatnich kilku tygodni, ale czytelnicy będą mieli inne ciekawe spostrzeżenia. Książce pomagają refleksje takich osób, jak Tim Cook, Jony Ive, Eddy Cue i były dyrektor finansowy Fred Anderson — wszyscy oni ujawniają szczegóły, których wcześniej nie słyszeliśmy.
Jeśli w tej części książki jest jakiś błąd, jest to coś znanego każdemu biografowi, który ma łatwy dostęp do najlepszych ludzi w dziedzinie, o której piszą. Podczas gdy Cook i znajomi mają z pewnością cenny materiał do dodania, Schlender i Tetzeli mogą czasami przegapić okazję do podkreślenia niesłyszanych historii ludzi z okopów. Istnieje kilka fascynujących anegdot dotyczących Basa Ordinga, byłego projektanta interfejsu użytkownika stojącego za iPhonem i iPadem, ale gdzie są inni szeregowi pracownicy zastanawiający się nad życiem z Jobsem?
Niektórzy potencjalni czytelnicy będą się niepokoić pomysłem, że Stając się Stevem Jobsem to w jakiś sposób biografia Jobsa apologetów. („Przepraszam” to jedne z pierwszych słów przypisywanych Jobsowi na pierwszej stronie książki). Chociaż negatywne cechy Jobsa nie są ignorowane przez autorów, nie są one również rozważane. Historie o napadach złości i zastraszaniu są bardzo nieliczne.
To nie jest hagiografia, ale łatwo zrozumieć, dlaczego ta smaczniejsza wersja życia Jobsa zyskała oficjalne poparcie Apple.
Ostatecznie polecam go czytelnikom — choć nie wykluczając innych biografii Jobsa. Stając się Stevem Jobsem eksponuje nowe aspekty charakteru Jobsa, ale sam w sobie nie oddaje całego obrazu. To cenne źródło dla każdego, kto chce kolejnej książki o Steve’ie Jobsie, ale nie jest to ostatnie słowo w tej sprawie.
Jak lubił mawiać Jobs, zawsze jest jeszcze jedna rzecz.
