BARCELONA, MOBILE WORLD CONGRESS 2012 — W tym roku postanowiłem pokryć Mobile World Congress bez komputera. A przynajmniej bez mojego MacBooka. Mieszkam w Barcelonie, więc wybiłem kilka postów na moim iMacu, gdy byłem w domu, ale na wystawie iw salonie prasowym polegałem wyłącznie na moim iPadzie. I co zadziwiające, sprostało zadaniu. Są pewne przykrości, ale dzięki połączeniu wytrwałości (lub po prostu uporu) i odpowiednich aplikacji, mam całkiem łatwy system.
Dużym problemem związanym z blogowaniem na iPadzie jest to, że na ekranie można wyświetlać tylko jedno okno na raz. W przypadku pracy, która wymaga wyszukiwania informacji w Internecie, edytowania i przesyłania zdjęć oraz czytania informacji prasowych, a wszystko to przed napisaniem posta, wszystko jest znacznie łatwiejsze na dużym 27-calowym ekranie komputera iMac.
Jednak przy odpowiedniej kombinacji aplikacji i niewielkiej pomocy sprzętu te oddzielne zadania można wykonać bez zbytniego bólu. Oto krok po kroku, jak to zrobiłem.
Co najważniejsze, nie przyjmuj materiałów prasowych na płytach CD, DVD lub USB. Zamiast tego zdobądź kartę z adresem internetowym tego, czego potrzebujesz. Co więcej, po prostu zrób zdjęcie małej karty specyfikacji wyświetlanej obok prawie każdego urządzenia. Bonus: nie będziesz musiał pamiętać, który telefon jest prawie identyczny.
Pamiętaj też, aby wszystkie zdjęcia i filmy nagrywać w formatach zgodnych z iPadem. JPEG będzie przesyłany szybciej niż RAW podczas korzystania z zestawu do podłączenia aparatu, a podczas gdy filmy AVCHD, które wypluwa mój Panasonic GF1, są większe niż pliki Motion JPEG, iMovie nie może ich odczytać.
Piszę swoje posty w Zestaw do pisania, aplikacja na iPada, która używa przecen i wyświetla dodatkowy rząd klawiszy na ekranie, nawet przy użyciu zewnętrznej klawiatury (w tym przypadku Etui na klawiaturę Zagg/Logitech). Jest solidny, zapisuje w Dropbox i eksportuje tekst, jak chcesz. Jeszcze ważniejsze są jej narzędzia badawcze. Możesz szybko wyszukać fakt za pomocą wbudowanego popovera badawczego obsługiwanego przez DuckDuckGo lub możesz przejść do pełnej przeglądarki. A zestaw do pisania obsługuje również TextExpander, co jest niezbędne dla każdego pisarza.
Istnieją inne funkcje (na przykład obsługa Instapaper), ale nie były używane w tym tygodniu.
Po zakończeniu wkleiłem kod HTML do naszego zaplecza WordPress za pomocą Mobile Safari. Istnieje aplikacja WordPress, ale słyszę, że się zawiesza, co jest bardzo złą rzeczą, gdy pracujesz tak szybko. Tytuły, tagi i zdjęcia są dodawane stąd.
Zdjęcia są upierdliwe na iPadzie. A raczej przesyłanie zdjęć jest uciążliwe, ponieważ przyciski otwierania/zapisywania w przeglądarkach nie działają. Aby to obejść, użyłem Blogi. Jest to samodzielna aplikacja do blogowania, która może również edytować posty, ale interfejs jest dla mnie zagadkowy. Działa jednak świetnie do przesyłania zdjęć. Wystarczy dotknąć ikony, aby otworzyć rolkę zdjęć i przeciągnąć wybrane zdjęcia do miejsca docelowego, do którego również chcesz je wysłać.
Ponieważ składałem również historie do Cult of Android, możliwość zbiorczego przesyłania różnych zdjęć do różnych lokalizacji była świetna. Po przesłaniu zdjęcia pojawiają się na karcie biblioteki multimediów WordPressa. Łatwo.
Aby właściwie przetworzyć zdjęcia przed ich wysłaniem, użyłem doskonałego SnapSeed. Na iPadzie mam wiele innych aplikacji do zdjęć, ale żadna z nich nie przyspiesza ani nie ułatwia publikowania zdjęć. Brakuje tylko sposobu na zmianę rozmiaru obrazów.
Na początku poradziłem sobie z tym, otwierając je w Fotogen, ale szybko się zestarzało, więc zamiast tego po prostu pozwalam WordPressowi zmienić ich rozmiar podczas przesyłania.
W końcu użyłem iMovie do opublikowania klipu wideo. Mam też pełniejsze funkcje Avid Studio, ale jestem bardziej zaznajomiony z iMovie i doskonale nadaje się do szybkiego przycięcia i dodania kilku tytułów przed wysłaniem do YouTube.
I to wszystko. Kilka pierwszych postów było jak wyrywanie zębów i przysiągłem, że następnego dnia będę nosił ze sobą 13-calowego MacBooka. Ale po tym, jak dostałem się do flow, poruszałem się prawie tak szybko, jak potrafiłem z „odpowiednim” komputerem.
W rzeczywistości iPad jest pod pewnymi względami lepszy. Na początek jest o wiele lżejszy. Jego całodzienna żywotność baterii oznaczała, że nigdy nie walczyłem o znalezienie gniazdka elektrycznego, jak mój szanowany kolega John Brownlee i 3G oznaczały, że mogłem publikować bezpośrednio z sali wystawowej, zamiast być związanym z prasą Salonik. A klawiatura Logitech okazuje się bardziej niż zdolna do poważnego użytkowania. Krótko mówiąc, mój eksperyment powiódł się o wiele lepiej, niż się spodziewałem.
