Latawce przebijają drony dla rozkoszy fotografii lotniczej

[galeria-awokado identyfikatory =”283229,283226,283225,283224,283223,283227,283222,283221,283220,283219,283218,283217,283216,283215,283214,283228,283213,283212,283211,283210,283209,283230,332831, ,283236,283237″]

Iść puszczać latawiec. Dyrektor ds. marketingu, Pierre Lesage, uważa, że ​​praktyka ta odpręża się po pracowitym tygodniu nadzorowania działalności ośmiu hoteli. Doskonale nadaje się również do robienia zdjęć.

„Odkąd drony pojawiły się kilka lat temu, fotografia lotnicza z latawcem straciła zainteresowanie kilku fotografów, którzy po prostu szukają efektów fotograficznych” – mówi Lesage. „Ja też szukam rezultatów, ale potrzebuję tego poetyckiego aspektu robienia tego z latawcem i dopóki jest wiatr, nigdy nie mam problemu z bateriami”.

Quadkoptery to dreszczyk emocji, ale latanie latawcem to alternatywa dla zen — a rezultaty fotograficzne są idealne jak pocztówka. Jest to sposób na mieszanie majsterkowania ze świeżym powietrzem i może być tak prosty, jak podniesienie prefabrykowanej platformy lub tak skomplikowany, jak nurkowanie w świecie schematów i lutowania.

Bora Bora zainspirowała Lesage'a do wzbicia się w przestworza. Hotelarz chciał mieć widok z lotu ptaka na lagunę francuskiej wyspy Polinezji. Jego plan wyniesienia aparatu balonem do góry został udaremniony, ponieważ hel okazał się zbyt trudny do zaimportowania, ale badania wprowadziły go w świat fotografii latawcowej, czyli KAP.

„Byłem pod wiatrem kokosowego gaju bez żadnych rękawiczek ani sposobów na przymocowanie linki do czegokolwiek” – mówi. „Wysłałem latawiec na górę, zrobiłem kilka zdjęć (nieźle), ale zajęło mi ponad godzinę sprowadzenie wszystkiego bez wkładania czegokolwiek do laguny. Moje ręce krwawiły, ale byłem szczęśliwy jak dziecko”.

Konfiguracja jest prosta, ale pozostawia dużo miejsca na wyrafinowanie. Większość KAPerów zatrudnia Zawieszenie Picavet, który składa się z krzyża połączonego z linką latawca w dwóch punktach. Lina przechodzi przez oczka w każdym z czterech punktów krzyża, co pozwala na ugięcie, a ciężar aparatu fotograficznego stabilizuje wszystko. Nowicjusze mogą ustalić kąt swojego wierzchowca na ziemi i ustawić kamerę, aby strzelała w automatycznych odstępach czasu. Weterani używają sterowanych radiowo kołysek obrotowych i systemów wideo, aby uzyskać idealne ujęcie.

Prawdziwi geekowie, którzy chcą zaprojektować własny sprzęt, mają mnóstwo Zasoby online, ale Lesage jest zbyt zajęty skakaniem po wyspach Polinezji Francuskiej i zamawia latawce z Wielkiej Brytanii oraz niestandardowe zestawy z Holandii i Stanów Zjednoczonych. Pochodzenie nie ma znaczenia; ostatecznie liczy się latanie i strzelanie.

„Kiedy latawiec ustabilizuje się w powietrzu, przyczepiam zestaw do liny i pozwalam [wszystko iść] na żądaną wysokość dla rodzaju obiektu, który chcę sfotografować” – mówi Lesage. „Używam dwóch systemów: jeden jest całkowicie automatyczny, z aparatem w trybie interwałowym, który robi zdjęcia co pięć sekund, a platforma obraca się o 360 stopni co 45 sekund. Drugi jest nieco bardziej wyrafinowany, z łączem wideo i sterowaniem radiowym do sterowania obrotem, pochyleniem i migawką”.

Jednak nawet najlepszy system KAP może się zawalić. Dzierżawa utracona Ricoh GXR na Wyspach Cooka i zatopiono GoPro HERO3+ do laguny. Zamienne aparaty, rigi, latawce i obiektywy to kosztowne hobby.

Próbując pokryć koszty, Lesage parał się przejściem na zawodowstwo. Jego stock photography biznes daje trochę gotówki, ale nie jest opłacalny. W planach jest książka przy stoliku do kawy, ale jego aplikacja do zdjęć stał się popularny dopiero, gdy ustanowił cenę za darmo. Praca zostaje zgłoszona do konkursów — Lesage był National Geographic finalistka w 2010 roku — i wystawia na Tahiti, ale KAP nie zapłaci rachunków.

Pionierzy fotografii lotniczej również nie odnieśli sukcesu. Gaspard-Félix Tournachon, najbardziej znany pod pseudonimem Nadar, zrobił pierwsze zdjęcie lotnicze z balonu na ogrzane powietrze, ale zasłynął dzięki portretowaniu. Artur Batut przyniósł latawce na zdjęciu w latach 80. XIX wieku, ale jego pierwsze zdjęcia nie zostały opublikowane i pozostaje mało znany poza kręgami KAP.

Mając za sobą 20 lat spędzonych na Południowym Pacyfiku, miłość Lesage'a do KAP nie słabnie. W rzeczywistości zabiera swój sprzęt w drogę, kiedy tylko może i ma latały kamery na całym świecie. Był pod wrażeniem ostatniej podróży do Boliwii, gdzie nakręcił solnisko Salar de Uyuni i pustynię Sur Lípez na wspólnej granicy kraju z Chile i Argentyną. Obecnie odwiedza północno-zachodnią Australię, aby zobaczyć, co ten teren ma do zaoferowania.

„Dopóki jest wystarczająco dużo wiatru, aby latać latawcem, jestem szczęśliwym obozowiczem”, mówi, „a perspektywa z góry ujawnia tak wiele rzeczy, których nie można zobaczyć z ziemi”.

Obrazy: Pierre Lesage