Pentax Q7 dodaje większy czujnik do zasięgu bezlusterkowego, wciąż za mały

Nowy Q7 Pentaxa został zaprojektowany tak, aby wyglądał, jakby został złożony przez kogoś w warsztacie, kiedy kazano mu „zrobić aparat” z wszelkich drewnianych ścinków, które leżały w tym miejscu. Może być nawet w 120 różnych kombinacjach kolorystycznych, prawdopodobnie wszystkie ohydne.

Ale Q7 dodaje jedną rzecz, na którą warto zwrócić uwagę: większy czujnik. A sądząc po tym, jak obiektywy pasują teraz do tego czujnika pod względem równoważności 35 mm, wygląda na to, że taki był plan od początku.

Rozmiar czujnika Q10 jest podany jako 1/1,7 cala. To oczywiście nie ma znaczenia dla większości z nas. Jest to pomiar używany do zaciemnienia rzeczywistego rozmiaru czujnika poprzez pomiar okręgu, w którym czujnik zmieściłby się. Lub coś. Różni się również od standardu stosowanego do pomiaru sensorów lustrzanek cyfrowych, który jest prostym zapisem jego szerokości i wysokości.

Na szczęście można je porównać: przejrzałem liczby przez doskonałe narzędzie w

Pentaks Q10: 0,59”
Typowy czujnik APS-C: 1,19”

To dwukrotnie większy rozmiar na przekątnej, a zatem mniej więcej milion razy większy pod względem powierzchni. Q10 jest więc nadal zabawką pod względem wielkości czujnika.

Szkoda, bo pod innymi względami wygląda dobrze (specyfikacje zdjęte z Zatoka fotograficzna):

• Podświetlany przetwornik CMOS 12,4 MP 1/1,7 cala
• Pasuje do systemu obiektywów Pentax Q-Mount
• 3,0-calowy wyświetlacz LCD o rozdzielczości 460 tys. punktów z powłoką AR
• Pełne nagrywanie wideo 1080p HD/H.264
• Zdjęcia seryjne z szybkością 5 kl./s i migawką 1/2000 s
• Czułość ISO do 12800
• Redukcja drgań czujnika w aparacie
• Przetwarzanie plików RAW w aparacie
• Port Micro HDMI
• Wbudowana wyskakująca lampa błyskowa

I zauważ, że jest to aparat z wymiennymi obiektywami, jak aparaty Mikro Cztery Trzecie (tylko z mniejszą matrycą).

Coraz trudniej jest mi wykonać te aparaty. To prawie jak w świecie PC – producenci ciągle podbijają specyfikacje i dodają małe, bezsensowne funkcje jak wbudowane filtry – ale nikt tak naprawdę nie zmusza aparatów do robienia niczego nowego dla fotografa.

Ostatnią rzeczą, która naprawdę zachwyciła mnie swoją użytecznością, był hybrydowy wizjer Fujifilm, który pozwala przełączać się między celownikami optycznymi i elektronicznymi za pomocą jednej dźwigni. Czy poczekałem kilka pokoleń i kupiłem aparat, który go używał. A kilka lat temu Canon umieścił profesjonalne wideo w lustrzance o dużej matrycy i przejął ten sektor.

Poza tym staram się znaleźć coś, co nie jest tylko „karmieniem i prędkościami”. A to, co widzę w Q7, nie pomaga.

Źródło: Zatoka fotograficzna