Na Twitterze pojawiło się wiele skarg, że większość najlepszych fragmentów biografii Steve'a Jobsa Waltera Isaacsona już wyciekła. Czy po przeczytaniu różnych postów na blogu, newsów i tweetów o życiu Jobsa pozostało coś do przeczytania w samej książce?
Tak jest. Jest mnóstwo. Chociaż historia Steve'a jest ogólnie dobrze znana, Isaacson dodał mnóstwo nowych szczegółów do nawet najbardziej utartych historii z życia Jobsa. Problem w tym, że wiele z nich dotyczy znęcania się Jobsa nad ludźmi.
Książka Waltera Isaacsona jest niezachwianą biografią wybitnego człowieka. Ale to nie jest zabawna lektura. W rzeczywistości czasami przypomina to zamknięcie w pokoju z socjopatą z pogranicza. Opierając się na biografii Isaacsona, uzyskasz wyjątkowy wgląd w to, jak Steve Jobs zmienił świat, ale niekoniecznie jest to pocieszające.
Życie Steve'a Jobsa było wspaniałą historią z niemal mitycznym łukiem, a Isaacson dobrze to uchwycił. Mimo, że liczy ponad 600 stron, książka porusza się w szybkim tempie z wielką dbałością o szczegóły.
Dla laika to doskonały przegląd życia Jobsa. Nie przesłania żadnego z wielkich wydarzeń ani ich nie upraszcza. Isaacson jest spostrzegawczy i oryginalny. Tematy takie jak stworzenie pierwszego Macintosha, o których już pisałem wyczerpująco, są odświeżane dzięki nowym komentarzom Jobsa lub insiderów, takich jak Bill Gates.
Jest też milion nowych anegdot, niektóre z nich są bardzo zabawne. Jobs zapłacił legendarnemu projektantowi Paulowi Randowi 100 000 dolarów za zaprojektowanie logo dla NeXT i wizytówki dla siebie. Ogłosił logo „świetnym”. Ale walczył z Randem o umieszczenie kropki w „P”. Stevena P. Oferty pracy na wizytówce. Jak na jego gust, było zbyt daleko.
Ale to trudna i wyczerpująca książka. Jobs był światowej klasy dupkiem. Był samolubnym, egocentrycznym człowiekiem, który obrażał wszystkich wokół siebie. Po kilku godzinach katalog napadów złości, tyrad i poniżenia się kończy. Możesz mieć ogromny podziw dla osiągnięć Jobsa, ale może być trudno usłyszeć w szczegółach, jak powstała kiełbasa.
Jednak zrozumienie i zaznajomienie się ze sposobami, w jakie Jobs może być obraźliwy, jest kluczem do rozwiązania wielkiego zagadka życia Jobsa: w jaki sposób socjopata z pogranicza zbudował zespoły, które są tak kreatywne, odnoszą sukcesy i? wierny?
Większość ludzi jest socjalizowana, aby być miłym dla innych, cenić przyjaźń lub uczucia ponad interesy korporacji. Jobs postawił te priorytety na głowie. Zapytany, dlaczego był taki nieprzyjemny, powiedział, że dzięki temu firma stała się lepsza. „Częścią mojej odpowiedzialności jest bycie wyznacznikiem jakości” – powiedział BusinessWeek. „Niektórzy ludzie nie są przyzwyczajeni do środowiska, w którym oczekuje się doskonałości”.
Tworzenie środowiska doskonałości jest jednym z głównych tematów książki. Jobs mocno wierzył, że świat składa się z A Players lub bozos i że A Players czyni firmę świetną. Spędził dużo czasu na eliminowaniu przeciętnych, więc pozostali tylko gracze A. Gdy organizacja się rozrasta, tak jak Apple gwałtownie w ciągu ostatnich 15 lat, groziło jej zalanie przez odtwarzacze B i C. Wpuszczenie kilku z nich byłoby jak otwarcie szczeliny w tamie, rozumował Jobs. Wkrótce całe miejsce zostanie zalane kiepskim personelem.
Był z tego powodu brutalny. W pewnym momencie postanowił zwolnić większość personelu, który pracował nad Lisą, nieudanym prekursorem Macintosha:
– Zawiedliście – powiedział, patrząc prosto na zespół Lisy. „Jesteś drużyną B. B graczy. Zbyt wielu ludzi jest tutaj graczami B lub C, więc dzisiaj zwalniamy niektórych z was, aby mieli możliwość pracy w naszych siostrzanych firmach tutaj, w dolinie.
Jobs był nawet okrutny dla swojego starego przyjaciela Steve'a Wozniaka, który po odejściu z Apple zatrudnił zewnętrzną firmę projektową firmy do pracy nad stworzonym przez siebie uniwersalnym pilotem. Jobs tego zabronił, ale Isaacson go broni:
Akcja Jobsa była wyjątkowo błaha, ale po części wynikało to również z tego, że rozumiał w sposób, w jaki inni nie rozumieli, że wygląd i styl produktu służyły do jego brandingu. Urządzenie, które nosiło imię Wozniaka i używało języka projektowania jako produktów Apple, może zostać pomylone z czymś, co Apple wyprodukował. „To nie jest osobiste” – powiedział Jobs gazecie, wyjaśniając, że chciał się upewnić, że pilot Wozniaka nie będzie wyglądał jak coś wyprodukowanego przez Apple. „Nie chcemy, aby nasz język projektowy był używany w innych produktach. Woz musi znaleźć własne zasoby. Nie może wykorzystać zasobów Apple; nie możemy go specjalnie traktować”.
Isaacson konkluduje, że ofiary Jobsa były niezbędnymi ofiarami kampanii na rzecz zmiany świata. Prawdopodobnie ma rację. Niewielu ludzi miało tak wielką lub tak wpływową karierę jak Jobs, a dla tych, którzy byli na tyle uprzywilejowani, aby wziąć w niej udział, była to cena do zapłacenia.
Jak wielu przed nim, Isaacson pozwala Jobsowi uzyskać ostatnie słowo. Książka kończy się obszernym oświadczeniem napisanym przez Jobsa, oceniającym jego własne życie i karierę. Ostatni fragment dotyczy jego motywacji.
„To wspaniałe, ekstatyczne uczucie tworzyć coś, co umieszcza je z powrotem w puli ludzkiego doświadczenia i wiedzy”. Jobs powiedział. „Wielu z nas chce wnieść coś z powrotem do naszego gatunku i dodać coś do przepływu…. To mnie napędzało”.
Napędzany Steve był, ale nieczęsto zdarza się, że dobrze zaokrągleni ludzie zmieniają nasz świat. Jak powiedział sam Jobs w kampanii Apple Think Different, to szalone. Szczegółowe czytanie o tym, w jaki sposób Jobs był szalony, może być trudne, niewygodne, a nawet głęboko smutne, ale kiedy przeczytasz biografię Isaacsona, trudno sobie wyobrazić, jak Steve mógł w inny sposób zniekształcić nasz wszechświat. Steve Jobs był wspaniałym człowiekiem; po prostu nie był wspaniałym człowiekiem.
