3 października 1994: Dyrektor generalny Apple, Michael Spindler, zapewnia świat, że Apple „nie jest firmą żałosną”.
Dlaczego ktoś miałby podejrzewać, że tak jest? Odpowiedź kryje się w spadającej sprzedaży komputerów Mac firmy Apple, ogromnych zwolnieniach i kwartalnej stracie w wysokości 188 milionów dolarów. Po 15 miesiącach pełnienia funkcji dyrektora generalnego Spindler chce zapewnić wszystkich, że najgorsze już minęło.
Niestety, sprawy będą się dalej pogarszać, zanim zaczną się odwracać.
Wyzwania stojące przed Apple pod rządami Michaela Spindlera
ten Tydzień biznesu artykuł cytowany Spindler jest fascynującą lekturą, jeśli chcesz przenieść się do upojnych czasów 1994 roku. Zapewnia doskonały przegląd wielkich wyzwań, przed jakimi stanęło wówczas Apple.
Obejmowały one udział rynku amerykańskiego w sektorze komputerów osobistych, który spadł z 14,2% w 1993 roku do 10,8% w 1994 roku. Ponadto sprzedaż oprogramowania Apple rosła wolniej niż konkurencyjnych firm.
Cupertino również stanęło w obliczu zbliżającego się przybycia
Windows 95 firmy Microsoft. Dla wielu użytkowników byłby to wystarczająco dobry klon Mac OS, aby mogli pominąć wydawanie dużych pieniędzy na komputer Apple.„Zawsze byłem fanatykiem Apple”, mówi anonimowy były dyrektor Apple, cytowany w artykule. „Ale po obejrzeniu [Windows 95] nie mogę już nim być. Co oni dla nich mają? Nie rozumiem tego.
Michael Spindler: dyrektor generalny Apple ds. oszczędności
Spindler zyskał reputację genialnego stratega biznesowego pracującego dla oddziału Apple Europe. Związany z firmą od samego początku, jego skuteczne strategie obejmowały zapewnienie terytoriom Apple na całym świecie większej autonomii w zakresie marketingu. To pobudziło globalną sprzedaż.
Wydawał się również świetnym dyrektorem ds. oszczędności dla Apple na początku lat 90-tych. Jego pierwsze posunięcia jako dyrektora generalnego obejmowały zwolnienie pracowników, porzucenie kosztownych projektów błękitnego nieba, obniżenie kosztów badań i rozwoju o ponad 100 milionów dolarów, zamrożenie pensji kadry kierowniczej i pozbycie się korzyści, takich jak bezpłatna opieka dzienna i fitness centra.
Torując drogę dla Steve'a Jobsa
W pewnym sensie ruchy Spindlera były podobne do działań Jobsa po powrocie do Apple kilka lat później. Jednak Spindler nie wykazywał prawie tego samego zakresu widzenia. Spindler nie posiadał też charyzmy Jobsa (ani nawet tej poprzedni dyrektor generalny John Sculley, z tego powodu).
Po tym, jak Spindler przejął najwyższe stanowisko w Apple, nie pojawił się publicznie przez cztery miesiące. (To jeden z powodów Tydzień biznesu artykuł wydawał się tak znaczący.)
Mimo to w tamtym czasie wielu ludzi uważało, że Apple potrzebuje. Apple Fellow Steve P. Capps jest cytowany w artykule, mówiąc: „Myślę, że mieliśmy zbyt dużo wizji ze Sculleyem – wszystkie te przemówienia i rynki warte biliony dolarów”.
Podsumowując, jest to interesujący artykuł, który naprawdę podsumowuje Apple w jednym z najbardziej frustrujących czasów w jego historii. Firma miała wszystkie obietnice na świecie, ale brakowało jej silnej tożsamości i spójnej wizji. Artykuł podkreśla również po raz kolejny zdumiewający charakter wysiłków naprawczych Jobsa.
Czy śledziłeś Apple w 1994 roku? Kiedy zaczęło się Twoje zainteresowanie firmą? Zostaw swoje komentarze poniżej.