Któż nie chciałby, aby Steve Jobs odwiedził ich klasę uniwersytecką na niezobowiązujące pytania i odpowiedzi ze studentami? Tego właśnie doświadczyli ludzie z MIT w 1992 roku.
Prowadząc wówczas NeXT, Jobs zatrzymał się, by podzielić się swoją wiedzą na temat wszystkiego, od swoich przemyśleń o opuszczeniu Apple, przez stan komputerów, po przemyślenia na temat właściwego sposobu prowadzenia firmy. Fragmenty dyskusji niedawno wylądowały na YouTube. Sprawdź je poniżej.
Po opuszczeniu Apple:
„Myślę, że wszyscy przegrali. Chyba przegrałem, chciałem tam spędzić życie. Myślę, że Apple przegrał. Myślę, że klienci stracili. Powiedziawszy to wszystko, co z tego? Idź dalej. Nie jest tak źle, jak wiele rzeczy. To nie jest tak złe, jak utrata ręki. Ludzie idą dalej, firmy idą dalej, a ja jestem bardzo szczęśliwy za każdym razem, gdy Apple wysyła Maca”.
Skupiając się na zwykłych użytkownikach, zamiast na zaawansowanych:
„[W tej chwili] Apple nie przeznacza wielu zasobów na zaawansowanych użytkowników komputerów stacjonarnych. Większość swoich najlepszych ludzi umieścili na urządzeniach przenośnych i produktach konsumenckich. I myślę, że bardzo dobrze sobie z tym poradzą.
Jobs następnie omawia, w jaki sposób takie podejście może być lukratywne, ale jest też trudne, ponieważ utrzymanie marż i wysokie zyski, których potrzebujesz, aby tworzyć supergwiazdy, które przemawiają do dużej liczby osób na co dzień użytkowników. To jest oczywiście to, co zrobił Apple, gdy Jobs wrócił pod koniec dekady.
Otwarcie nowych możliwości rynkowych:
„Stworzenie komercyjnego produktu, który wykorzystuje [nowe] techniczne otwieranie okien, zajmuje około pięciu lat. Czasami zaczynasz, zanim okno jest całkiem otwarte i nie możesz przez nie przejść. Podnosisz to. Czasami wymaga to dużo pracy. Tak długo trwało to w przypadku Apple II. Tak długo trwało to z komputerem Mac. Wiesz, po drodze zajęło to [porażkę jak ta] Lisa, 100 milionów dolarów. To zajmuje chwilę. Otwarcie tych okien jest drogie.
O zatrudnianiu najlepszych:
„To, co się dzieje, to to, że zwykle spotykam kogoś, kto jest naprawdę dobry i nie możesz go zdobyć. A potem idziesz i próbujesz znaleźć innych ludzi i nikt się nie sprawdza. Kiedy spotykasz kogoś tak dobrego, zawsze porównujesz go z tą jedną osobą – i wiesz, że jeśli pójdziesz na kompromis, zadowolisz się drugim najlepszym. Zawsze uważałem, że najlepiej nie iść na kompromis i po prostu odpryskiwać”.
O pracy zespołowej (coś w rodzaju):
Jobs mówi o tym, jak ważne jest zatrudnianie ludzi, którzy powiedzą Ci, dokąd musisz się udać, oraz uzgadnianie pomysłów jako zespół.
Jest jednak zastrzeżenie: „Nie pamiętam nawet chwili, kiedy powiedziałem: 'cholera, jestem dyrektorem generalnym i robimy to w ten sposób'”, mówi. „Przypominam sobie czas, kiedy powiedziałem:„ nie spotykamy się ze sobą i jesteś poza zespołem”.
