Wdrażanie dużej liczby komputerów Mac z pełnym obciążeniem oprogramowania może być wyzwaniem dla każdej organizacji. Są oczywiście narzędzia które ułatwiają proces zarówno wstępnych wdrożeń, jak i instalacji lub aktualizacji oprogramowania.
Jeśli użytkownicy komputerów Mac potrzebują również możliwości uruchamiania aplikacji Windows, istnieje dodatkowa warstwa złożoności. Działy IT muszą sprawnie zainstalować system Windows na każdym komputerze Mac, skonfigurować go i połączyć z systemami korporacyjnymi. Większe wyzwanie Wdrożenia systemu Windows na Macu zwiększają ilość dodatkowych danych, które muszą zostać wdrożone — w niektórych sytuacjach więcej niż podwojenie.
Podobnie jak w przypadku uruchamiania systemu Windows na osobistym komputerze Mac, firmy mają możliwość tworzenia scenariuszy podwójnego rozruchu za pomocą Boot Camp firmy Apple. Chociaż istnieje garstka sytuacje Tam, gdzie Boot Camp może być skuteczny w środowisku biznesowym, narzędzia do wirtualizacji często zapewniają lepsze wrażenia, ponieważ użytkownicy nie muszą ponownie uruchamiać komputerów Mac, aby uruchomić aplikacje Windows. Ponadto Boot Camp obsługuje obecnie tylko system Windows 7, podczas gdy wirtualizacja pozwala na znacznie szerszy zakres Wersje Windows (w tym Windows Server – które mogą być przydatne do celów testowych i szkoleniowych) oraz Systemy operacyjne.
Ogólny proces wdrażania jest również prostszy w przypadku korzystania z jednej z opcji wirtualizacji. W przypadku początkowych wdrożeń możesz po prostu skonfigurować maszynę wirtualną jako część obrazu Mac, który zostanie wdrożony za pomocą narzędzi takich jak Przywracanie oprogramowania Apple, Wdróż studio, lub JAMF Kacper Suite. W końcu maszyna wirtualna wraz z ustawieniami konfiguracyjnymi i plikiem obrazu dysku to nic innego jak seria plików.
Wdrażanie aplikacji Windows i Windows na komputerach Mac w terenie po wstępnym wdrożeniu może być bardziej złożonym procesem. Musisz skonfigurować maszynę wirtualną i zainstalować wszystkie potrzebne aktualizacje i oprogramowanie, a także narzędzie do wirtualizacji, które zostanie zainstalowane w celu uruchomienia systemu Windows.
Parallels wykonał całkiem niezłą robotę, ułatwiając te procesy. Oprócz licencjonowania zbiorowego, Parallels dla Mac Enterprise Edition zawiera narzędzia do obsługi masowych wdrożeń i zdalnych instalacji samego programu Parallels oraz maszyn wirtualnych.
Firma używa tego standardowego pakietu Apple (.pkg) jako podstawowego mechanizmu wdrażania w przedsiębiorstwie. Parallels dostarcza pakiet bazowy, który działy IT mogą pobrać wraz z instrukcjami modyfikacji tego pakietu bazowego w celu stworzenia wydajnej instalacji i konfiguracji.
Proces modyfikacji tego pakietu podstawowego jest stosunkowo prosty, a Parallels oferuje doskonała dokumentacja (Łącze PDF) – nawet profesjonaliści IT, którzy nie znają komputerów Mac, nie będą mieli problemów z podążaniem dalej.
Proces obejmuje dostarczenie klucza licencji zbiorczej dla samego programu Parallels, utworzenie instrukcji konfiguracyjnych w celu dostosowania określonych ustawień programu Parallels oraz dostarczenie rzeczywistych plików maszyny wirtualnej. Po utworzeniu pakietu wdrożeniowego można go wdrożyć za pomocą dostępnych na rynku narzędzi wdrożeniowych dla komputerów Mac, takich jak Apartament Kacper, Pulpit zdalny Apple, oraz Munki (zobacz nasze wcześniejsze omówienie masowego wdrażania i zarządzania komputerami Mac, aby uzyskać więcej informacji) szczegółowe informacje o narzędziach do wdrażania).
Warto również zauważyć, że oprócz różnych dostępnych narzędzi do wdrażania sieciowego, pakiet wdrożeniowy Parallels można również zainstalować lokalnie. Po prostu umieść pakiet na zewnętrznym dysku twardym lub nawet dysku flash i otwórz go na dowolnym komputerze Mac, na którym musi być zainstalowany system Windows. Jak każdy inny plik pakietu, spowoduje to uruchomienie narzędzia instalatora OS X i wdrożenie programu Parallels, wszelkich wyborów konfiguracyjnych oraz maszyny wirtualnej. Podobnie jak w przypadku masowego wdrożenia, maszyna wirtualna i Parallels będą wstępnie skonfigurowane i gotowe do użycia po zainstalowaniu pakietu.
Tworzenie wirtualnych maszyn Windows do masowego wdrażania jest również dość proste. Utwórz, skonfiguruj maszynę wirtualną zgodnie z potrzebami w programie Parallels na komputerze Mac lub skonfiguruj rzeczywisty komputer, a następnie zaimportuj ten komputer do programu Parallels jako maszynę wirtualną za pomocą Transporter równoległy. W obu przypadkach proces obejmuje wstępną konfigurację systemu Windows do masowego wdrażania. Często obejmuje to dołączenie komputera do domeny Active Directory, instalowanie poprawek i oprogramowania i tak dalej. Podobnie jak w przypadku innych masowych wdrożeń systemu Windows, może być konieczne uruchomienie Sysprep przed sfinalizowaniem obrazu, tak aby każda kopia maszyny wirtualnej miała unikalne identyfikatory zabezpieczeń systemu Windows (SID).
Zgodnie z domyślnymi ustawieniami programu Parallels użytkownicy powinni mieć dostęp do wszystkich zasobów sieciowych z aplikacji Windows lub Windows. Jeśli system Windows jest przyłączony do domeny, wszystkie zasady grupy dotyczące bezpieczeństwa i zarządzania będą stosowane i egzekwowane tak, jak na dowolnym komputerze.
Ogólnie rzecz biorąc, Parallels Enterprise nie oferuje tak bardzo nowych lub innych mechanizmów wdrażania w porównaniu ze standardowym zestawem narzędzi używanych do zarządzania wdrożeniami komputerów Mac. Jednak to, co robi, to oferowanie narzędzi i wskazówek, które usprawniają ten proces. To naprawdę świetne podejście, ponieważ Parallels nie próbuje wymyślać koła na nowo za pomocą własnych, zastrzeżonych procesów. Zamiast tego opiera się na ustalonych rozwiązaniach. Korzystając z formatu pakietu Apple, daje działom IT ogromną elastyczność, jeśli chodzi o rzeczywiste narzędzia używane do zakończenia procesu wdrażania.