Produkty mogą być zbyt popularne dla własnego dobra. Weźmy na przykład zamek błyskawiczny. Dziś jest używany jako ogólny termin dla zazębiających się stalowych zębów, które uniemożliwiają wystawienie się na widok publiczny, ale w latach dwudziestych była to odrębna marka: Zipper, wynaleziony i wprowadzony na rynek przez B.F. Goodricha, który był tak udaną alternatywą dla nudnego starego guzika, że stracił w pamięci duże „Z” publiczny i stał się ogólnym terminem, który utracił swój znak towarowy… a kiedy utracił swój znak towarowy, każdy mógł nazwać swój zdzierżony produkt „zamkiem błyskawicznym”, jakby był prawdziwym rzecz.
To bardzo realny problem, na który wiele firm wydaje co roku sporo pieniędzy. Chcą, aby ich marka była synonimem określonego rodzaju produktu, ale nie chcą, aby była ona tak synonimiczna, że przegrywają własność marki. I dlatego, jeśli lubisz, powiedzmy, Jell-O, Xerox lub Kleenex, nie powinieneś odnosić się do podobnych produktów innej firmy o tej samej nazwie.
Ponad w
Wiadomości Virginian, jest interesujący artykuł autorstwa Mae Anderson, pisarki AP, gdyby to samo mogło się stać z iPadem. To świetna lektura na temat historii znaków towarowych, które stają się generyczne, ale nie jest to bardzo prawdopodobne, aby przydarzyło się to iPadowi. Dlatego.Zasadniczo sedno argumentacji Andersona – i zdecydowanie powinieneś przeczytać cały artykuł – polega na tym, że jeśli chodzi o większość konsumentów, są żadnych innych tabletek. Jedynym, o którym wiedzą, jest iPad.
To ważny punkt, ale to nie jedyna rzecz, która przyczynia się do tego, że marka staje się generyczna. Dużym aspektem tego, co sprawia, że ludzie myślą o, powiedzmy, galarecie jako synonimie wszystkich smakowych produktów deserowych z żelatyny, jest że nie ma dużego rozróżnienia między markami, gdy w rzeczywistości na twojej drży kostka żelatyny talerz. Wyglądają prawie tak samo, smakują prawie tak samo i kosztują prawie tyle samo. To łatwa do skopiowania formuła. To samo dotyczy zamków błyskawicznych, Kleenexu lub aspiryny, innych firm, które zmagały się ze swoimi markami na granicy stania się rodzajami, a ich znaki towarowe zostały unieważnione.
Naprawdę nie można tego powiedzieć o iPadzie. Po pierwsze, nikt nie wydaje tabletów, które wyglądają jak iPady: gwarantuje to wyjątkowy, światowej klasy zespół projektantów Apple kierowany przez Jony'ego Ive'a. Jeśli umieścisz iPada obok innego tabletu, nie ma wątpliwości: jeden to iPad, a drugi to coś, co nawet jeśli nie wiesz, jak się nazywa, można określić tylko jako iPada.
Potem jest iOS. Tylko jeden tablet działa z systemem iOS — iPad — i nic innego nawet zdalnie nie działa. Pomyśl o iOS jako o smaku iPada w powyższej analogii Jell-O: nawet jeśli nie możesz zobaczyć, co iPad wygląd fizyczny, system operacyjny i ekosystem aplikacji od razu umieszczają go we własnym zakresie klasa. Bez iOS żaden inny tablet nie może być nazwany iPadem.
Poza tym jest więcej wyróżnień. Tylko iPad współpracuje z iTunes lub Apple TV. Tylko iPad używa 30-stykowego złącza dokującego firmy Apple. Tylko iPad ma wyświetlacz siatkówki. W Apple Store można kupić tylko iPada. I tak dalej. Te rzeczy się liczą.
Innymi słowy, podczas gdy niedoinformowani konsumenci mogą nie znać nazw innych tabletów, iPad nie wygląda ani nie smakuje jak inny tablet. Nawet niedoinformowany konsument wie, że Kindle Fire lub Galaxy Tab to nie iPad, ale w najlepszym razie alternatywa dla iPada. Mogą nie wiedzieć, jak nazywają się te urządzenia, ale nie można ich pomylić z rzeczywistością… a Apple prawdopodobnie nigdy nie pozwolić być. Jest klasą samą w sobie.
