Od miesiąca do dnia, w którym porzuciłem fizyczne książki, komiksy i czasopisma na mojego iPada. Zmianę przyspieszyła podróż do pracy dookoła świata. Przez 29 dni byłabym poza Stanami Zjednoczonymi, z przystankami w Australii, Singapurze, Indiach i Wielkiej Brytanii. Nie wspominając o tym, że przystanek w Indiach obejmował trzy miasta i cztery dodatkowe loty. To nie był czas na duży stos fizycznych nośników ani na pełny laptop. Nadszedł czas, aby podróżować z lekkim bagażem i podróżować cyfrowo.
W trakcie tego wiele się nauczyłem. Część z nich jest bardziej nudna, do samodzielnego odkrywania, które zachowam na swoim osobistym blogu, jeśli w ogóle, ale dużo z nich dotyczy tabletów, komputerów i tego, gdzie sama rozrywka może się udać.
1. Obecny iPad jest wystarczająco dobry do większości zastosowań.
Mimo obietnicy czekania na iPada 2, myśl o łącznie 65 godzinach w samolocie szybko przekształciła mnie w całkiem sprawnego wersja 1.0. Naprawdę przetestowałem to: przeglądanie stron internetowych, Twitter, czytnik RSS, Facebook, blogowanie, wideo, gry i czytanie książki. Pomimo swojej wczesnej generacji, jest w pełni odpowiedni do większości tych zadań. Jest najsłabszy, jak zauważyło wiele osób, do pisania. Jeśli możesz ustawić go idealnie płasko, jak na stoliku w samolocie, możliwe jest osiągnięcie prędkości bliskiej pisania bezwzrokowego, ale każdy inny chwyt oznacza powolne poruszanie się i popełnianie błędów. Chociaż niektórzy narzekali na jego anemiczne 256 MB pamięci RAM, uważam, że jest bardzo szybki w przypadku każdego zadania, które na niego rzuciłem. Brak kamer wideo do rozmów wideo był drobnym utrapieniem.
Ważący 1,5 funta iPad jest znacznie lżejszy niż jakikolwiek inny komputer, jaki Apple kiedykolwiek dostarczył. Nie oznacza to jednak, że należy ją uznać za lekką. Moim największym zadaniem było przeczytanie nowej powieści Jonathana Franzena „Wolność”, 600-stronicowego opus magnum o współczesnym życiu i dziwnej trajektorii wyżu demograficznego. I chociaż iPad jest lżejszy niż twarda okładka Freedom, jego forma po pewnym czasie staje się naprawdę trudna w obsłudze. Jest jednocześnie zbyt cienki i zbyt równomiernie wyważony — górna część waży tyle samo, co dolna krawędź, co oznacza, że trzymanie jej jedną ręką jest niemożliwe, a chwyt oburęczny staje się męczący. Najlepszym sposobem czytania jest oparcie go na stole lub innej powierzchni (w tym na rozkładanym brzuchu). Przejrzałem książkę, ale z czasem musiałem przerzucić się na papier w sepii, ponieważ białe strony zaczęły mnie ranić w oczy. Jako zamiennik książki metalowy tył jest bardzo wątpliwy. Korzystanie z lekkiego plastiku może z czasem być dobrą aktualizacją — to najwyższa wartość, jaką powinien ważyć.
3. Większość programistów ma przed sobą długą drogę, zanim naprawdę dopracuje interfejs gestów.
Najbardziej ekscytującą rzeczą w iPadzie jest jego zdolność do obsługi dziesiątek rodzajów gestów do sterowania. Jednak w przeważającej części obecna generacja aplikacji jest ograniczona do trzech: przesuwania w górę, aby przewijać, przesuwania w lewo, aby odwracać strony i używania szczypania dwoma palcami, aby dostosować poziom powiększenia. Reeder, mój ulubiony program RSS na iPada i iPhone'a, próbuje robić dodatkowe rzeczy, na przykład przesuwać palcem do prawo, aby przejść o jeden poziom informacji, zamiast naciskać przycisk wstecz, ale działa to tylko część czas. Wersja Twittera na iPada również realizuje wiele poziomów przesuwania, aby umożliwić bardziej złożoną interakcję. Ale te w najlepszym razie wydają się nowościami. Dużo się mówi (prawdopodobnie za dużo) na temat tego, czy iPad jest urządzeniem konsumpcyjnym, czy urządzeniem kreatywnym. Na razie pozostaje bardziej urządzeniem konsumpcyjnym, poza programami do szkicowania, instrumentami muzycznymi i pisarzami korzystającymi z powiązanej klawiatury Bluetooth. Teraz uważam, że jest to tylko fakt, że ludzie tworzą aplikacje kreatywne, które zbyt mocno starają się naśladować albo tradycyjny model komputera z graficznym interfejsem użytkownika, albo próba zbyt dużego użycia interfejsu analogicznego do prawdziwego świat. Kiedy i jeśli programiści stworzą solidny model używania gestów do kreatywności, iPad będzie stać się potężną platformą do tworzenia — jak już wcześniej zauważyłem, edycja wideo zabiłaby na tym rzecz. Do tego dnia jest to świetny sposób na nadrobienie zaległości w czytaniu i oglądanie filmów.
4. iPad jest świetnym towarzyszem podróży — jeśli pamiętasz o jego kolekcjonowaniu.
Kiedy Steve Jobs wprowadził iPada, umieścił go jako trzecie urządzenie, pomiędzy komputerem Mac a iPhonem. To na pewno prawda, jeśli chodzi o podróże — ma cechy zarówno telefonu, jak i laptopa. Na przykład ochrona lotnisk na całym świecie pozwala zostawić iPada w torbie na ramię, mimo że każdy laptop musi być zeskanowany osobno. Ale podobnie jak iPod lub iPhone, stewardessy nie dbają o to, czy masz iPada na początku lotu lub blisko lądowania tak, jak robią laptopa. Niejednokrotnie czytałem iPada aż do wylądowania bez żadnego frajdy. Wszystko to ma oczywiście jedną wadę, ponieważ te cechy sprawiają, że łatwo zapomnieć o iPadzie. To dlatego, że nie mamy istniejącego rytuału, co zrobić z iPadem po wyjściu z samolotu. Z laptopem wkładasz go z powrotem do torby na ramię przed lądowaniem. Z telefonem chowasz urządzenie do kieszeni. Z iPadem? Cóż, jak się osobiście dowiedziałem, czasami zostawia się go w samolocie i trzeba go odebrać z Singapore Airlines tydzień później. Dzięki, Singapurskie Linie Lotnicze!
Podsumowując, iPad to najlepszy komputer podróżny, jaki kiedykolwiek widziałem. Podczas mojej następnej podróży absolutnie opuszczę dom MacBooka
