ANCHORAGE, Alaska — 12-letni Josh nie mógł się doczekać, aby dostać się do muzeum. Po raz pierwszy wizyta nie dotyczyłaby „nudnych” starych dzieł sztuki ani nauk edukacyjnych, ale coś, co naprawdę kocha — Minecraft.
„To świetnie” – powiedział, stukając i przesuwając myszką w trybie dla wielu graczy Minecraft krajobraz, który był częścią działalności w Muzeum Kotwiczenia. „Mój przyjaciel powiedział mi o tym i jest to o wiele lepsze niż siedzenie w domu i robienie tego w mojej sypialni”.
Chłopcy i dziewczęta w wieku podstawowym zebrali się w muzeum w środę na dwóch sesjach po trzy godziny każda, w sumie 80 miejsc. Duży ekran z przodu pokoju pokazywał świat gry, który działał na trzech nadmiarowych serwerach, aby upewnić się, że się nie zawiesił.
Muzeum chciało, aby dzieciaki były podekscytowane przyjściem do muzeum. Minecraft — coś, co już robią (i kochają) w domu — wydawało się świetnym sposobem na zwrócenie ich uwagi.
„To tak, jak gdy prowadzisz teatr i zauważasz, że twoja publiczność siwieje” – powiedział Greg Danner, kurator ds. nauki i interaktywności w muzeum. „W pewnym momencie musisz spotkać swoich przyszłych klientów tam, gdzie są, a to gra w gry wideo”.
Opracowany przez szwedzkiego niezależnego dewelopera Markus „Wycięcie” Persson, Minecraft to globalne zjawisko, które zrodziło odnoszącą ogromne sukcesy firmę i wersje, które będą działać na komputerach Mac, PC, konsolach do gier i smartfonach.
To jest muzeum na Alasce pierwszy wypad do używania Minecraft zabrać dzieci i rodziny do muzeum. Chodzi o to, by dać im jakiś kontekst do gry: zbudować muzeum. Dzieciom dano wybór stołów w różnych kolorach, przy których mogli usiąść, z których każdy odpowiadał innemu obszarowi fizycznego układu muzeum. Niektóre dzieci pracowały razem, aby zbudować duże atrium, ze schodami, fontanną i otwartą galerią architektoniczną. Jeszcze inni pracowali nad odtworzeniem Imaginarium, stałej wystawy naukowo-technicznej, która jest typową edukacyjną atrakcją muzeum.
Istniały pewne zasady – nie zezwalano na griefing (celowe niszczenie pracy innych osób) – ale w większości dzieci nie otrzymywały bezpośrednich instrukcji, jak wykonać zadania. Większość dzieciaków nie znała się, ale w ciągu trzech godzin nawiązały się przyjaźnie. Jedno dziecko może potrzebować hasła do Wi-Fi, inne może się zastanawiać, jak najlepiej stworzyć schody w grze. W wyznaczonym czasie interakcje społeczne wzrosły pod względem jakości i liczby.
Większość starszych dzieci, zwłaszcza w okolicy atrium, od razu zabrała się do pracy. W ciągu pierwszych dwóch godzin zbudowano całe duże pomieszczenie — schody, fontannę, kawiarnię, a nawet telewizor z dużym ekranem i stoliki dla graczy z powiązanymi kolorami. Oczywiście nie wszystkie dzieciaki brały udział w zadaniu. Część z nich dołączyła do innych serwerów internetowych za pomocą sieci muzealnej; inni, młodsi gracze wpadali w amok z wyciągniętymi mieczami, podczas gdy jeszcze inni zostali zbanowani za umieszczanie zbyt wielu „wiosków” w okolicy, zapychających serwer.
Wszyscy dobrze się bawili, jeśli sądzić po uśmiechach wokół pokoju.
Danner nie jest pewien, co dalej. „To jest nasz projekt pilotażowy” – powiedział. „W przyszłym tygodniu odprawimy sprawozdanie i dowiemy się, co chcemy od tego momentu zrobić”.
Niektóre pomysły mogą jednak obejmować regularne Minecraft spotkania, tworzenie słynnych dzieł sztuki Minecraft dla uczniów do odkrywania (podobny program odbywa się w londyńskim muzeum Tate), a nawet pomagania dzieciom w zrozumieniu fizyki poprzez mechanikę budynku elektrycznego w grze (redstone). Jeśli wszystko pójdzie dobrze, organizacja może zainteresować kolejne pokolenie uczestników muzeum – i mecenasów.
