Jestem graczem od wczesnych lat 80. i posiadam więcej systemów, niż można by się nimi pochwalić. Rok temu, Z radością napisałem artykuł na tę właśnie stronę, co sugeruje, że granie na iPodzie to kupa gówna. I wiesz co? Śmiertelnie się myliłem… absolutnie, boleśnie, całkowicie, zdumiewająco zło. Faktem jest, iPod to najbardziej ekscytująca platforma do gier, jaką widzieliśmy od lat.
To jak w latach 80. od nowa, z niedrogie, obfite gry kierowane przez osoby prywatne, a nie przez wielkich wydawców. I chociaż tacy jak Ubisoft i EA budzą się do potencjału platformy, to nie osłabia indies. Nie przez sekundę sugeruję, że App Store to całkowicie równe szanse, ale z platformą Apple - nawet biorąc pod uwagę Zgłoszenia do App Store na koncie — masz o wiele większe szanse na udostępnienie swojej gry niż na jakimkolwiek innym podręczny.A ludzie napędzają innowacje. Ponieważ programiści nie schlebiają grupom fokusowym, nie czują się zmuszeni do rozwadniania wszystkiego w szaro-brązową bryłę nudy. Dlatego obok swojego Maddensa masz szalone kreacje, takie jak Gigantyczny metalowy robot.
Patrząc wstecz, wysuwałem dokładnie te same argumenty, które wszyscy dzisiaj wysuwają. Ale mając za sobą dziewięć miesięcy grania na iPodzie za pasem, oto jak zareagowałbym na „ja” rok temu, a tym samym odpowiedziałbym na dzisiejsze tłumy anty-iPodowe.
1. Brak kontroli
To było moje główne zmartwienie - ekran dotykowy i sterowanie oparte na przechyleniu w porównaniu z dotykowymi, fizycznymi drążkami i przyciskami. W niektórych przypadkach jest to problematyczne — nigdy nie jest dobrze przegrywać w grze, ponieważ kciuk odsunął się od wirtualnego pada kierunkowego.
Ale o to chodzi: najlepsze gry działają z iPodem, zamiast walczyć z nim i próbować replikować sterowanie z innych platform. Dlatego otrzymujesz wybór gier z bardziej intuicyjnym sterowaniem (wyścigi oparte na przechyleniu, Galconprzypominające myszką dotknięcie i przeciągnięcie, klasyczne Atari Missile Command eliminujące kulkę i ogień do celowania opartego na prodach); a jeśli masz szczęście, programista tworzy coś naprawdę wyjątkowego, na przykład multi-touch modern classic Eliss (zobacz wideo poniżej).
httpv://www.youtube.com/watch? v=7fELPZ26QRk
2. Ogłupiane treści
Argumenty o braku głębi były być może bardziej istotne rok temu, kiedy wiele gier na iPoda było niezwykle prostych. Jednak nawet wtedy takie osoby jak Trism pokazał, że system ma więcej do zaoferowania, zapewniając znacznie trudniejsze podejście do gier meczowych niż Bejeweled.
Dziś w sklepie jest ogromny wybór gier. I chociaż nastawienie jest nadal w kierunku szybkich wysiłków typu pick-up-and-play, możesz również znaleźć takie rzeczy jak RPG Zenonia, mnóstwo gier z zakresu zarządzania zasobami, wskaż i kliknij, takich jak Sekret Małpiej Wyspyi wiele więcej — i zwykle za ułamek ceny konkurencyjnych urządzeń naręcznych.
3. Drogi sprzęt
Znowu, jaką różnicę robi rok. Dzisiaj najtańszy iPod touch — który nadal doskonale nadaje się do gier — kosztuje o 30 dolców więcej niż DSi i 50 dolców. mniej niż PSP Go prawdopodobnie będzie kosztować w momencie premiery. Ale tylko wtedy, gdy weźmiesz pod uwagę różnicę cen w grach (z tytułami App Store zwykle wynoszącymi 10 USD lub mniej), prawdziwa wartość urządzeń przenośnych Apple jako urządzeń do gier staje się jasna. Przy cenie 299 USD 32-gigabajtowy iPod touch może wyglądać ekstrawagancko, ale kup 20 gier i wygląda to jak porównywalna okazja w porównaniu z robieniem tego samego z DSi lub PSP.
4. Nie nadaje się do celu
Moim argumentem było to, że urządzenie zbudowane do gier zawsze przebije urządzenie zaprojektowane głównie jako odtwarzacz multimedialny. Ale wraz z ewolucją urządzeń staje się jasne, że wielofunkcyjność to miejsce, w którym jesteśmy i dokąd zmierzają wszyscy. Dlatego argumentując, że iPod touch odniósł sukces jako urządzenie do gier na obecnym rynku, po prostu dlatego, że początkowo nie był zaprojektowany jako taki, jest po prostu bezcelowy, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że obecnie istnieje ponad 20 000 gier, z których wiele jest naprawdę bardzo dobrych rzeczywiście.
5. Dorobek firmy Apple w grach
Historia sugerowała, że Apple nigdy tak naprawdę nie wykaże zainteresowania grami. Ale najwyraźniej rozmowy o pieniądzach. To, że Apple mocno naciska na swoją przenośną platformę na arenie gier, mówi wiele. Granie nie jest dodatkowym dodatkiem, „miło mieć”. Dla Apple granie jest głównym elementem sukcesu urządzeń przenośnych.
Sugerowanie, że Apple nie może sobie poradzić na tym rynku, przypomina dyrektora generalnego Nokii, który powiedział, że ludzie od komputerów PC nigdy nie dotarliby nigdzie na rynku telefonów komórkowych. Rzeczy się zmieniają, a liderzy rynku stają się zadowoleni, umożliwiając nowemu facetowi porządne kopanie. Ostatecznie to, co naprawdę się liczy, to tu i teraz, a Apple radzi sobie pod tym względem dobrze.
Wszystkie te pozytywy składają się na system z fantastycznymi grami. Jest tak wiele różnorodności i potencjału, a jak już wspomniano, rynek, na którym kreatywność jest przede wszystkim prowadzony przez osoby i małe zespoły, a nie korporacje, które karmią Cię kolejnymi iteracjami zeszłorocznych Gry. Obecnie jedyne rzeczy, które przekreślają szanse urządzenia to:
1. Słaba żywotność baterii
iPod touch naprawdę musi działać dłużej bez podłączania do zasilania. DSi może uzyskać ponad dziesięć godzin grania przy najniższym ustawieniu jasności i około czterech przy najwyższym. Urządzenia Apple mają trudności z uzyskaniem znacznie więcej niż kilku godzin podczas grania w cokolwiek poza najprostszymi i najbardziej niewymagającymi grami.
2. Jak nazywają się urządzenia
Konwencja nazewnictwa Apple nie pomaga. Ludzie myślą o grach na iPhone'a jako o bzdurach, które masz na Nokiach pięć lat temu; podobnie myślą o iPodzie touch i zakładają, że gry będą dla nich uproszczone. Niestety, prawdopodobnie jest już za późno, aby Apple zmienił nazwy swoich urządzeń, chociaż pewnego rodzaju „edycja do gier” iPoda touch może być dobrą taktyką marketingową.
3. Odbiór ogólny
Oto rzecz, nad którą Apple nie ma prawdziwej kontroli. Niezależnie od tego, zawsze znajdzie się kawałek rynku, który jest anty-Apple i inny, który uważa się za „hardcore” i dlatego z zasady unika gier na iPoda (chociaż jak pisałem na GameMe, jesteś tylko naprawdę zapalony gracz, jeśli jesteś wystarczająco twardy, aby opanować mnóstwo gier na urządzeniach przenośnych Apple — nie, jeśli masz tylko wytrzymałość, by wędrować po brązie lasy na kilka dni lub graj w Yet Another Grey FPS VII i strasznie podniecaj się nieco ładniejszą grafiką niż w Yet Another Grey FPS VII VI).
Ale fala się odwraca, choć powoli. Drukarki wieloformatowe odkrywają urządzenia, najwięksi wydawcy zaczynają interesować się platformą dla szeregu gier, a Apple sama – od dawna firma pozornie wrogo nastawiona do gier wideo – w końcu obudziła się na fakt, że posiada platformę, która może zrewolucjonizować przemysł.
A teraz odejdź — chcę kolejną grę Upuść7.