Dziś mija piąta rocznica premiery oryginalnego iPhone’a, a dla twórców Cult of Mac to szczególnie ważne urodziny: 29 czerwca to nie tylko rocznica jednego z naszych najbardziej lubianych gadżetów wszech czasów, ale jest to również dzień tak doniosły, że przetoczył się przez każdy aspekt naszego życia zawodowego zarówno jako fanów Apple, jak i pisarze.
Z tej okazji autorzy Cult of Mac spotkali się, aby porozmawiać o tym, gdzie byliśmy, gdy wyszedł pierwszy iPhone, co to znaczyło dla nas wtedy i co oznacza dla nas teraz. Sprawdź nasze historie, a następnie wskocz i zostaw komentarz mówiący nam, gdzie byłeś, gdy narodził się iPhone.
Leander Kahney
Tylko kilka razy myślałem, że technologia jest naprawdę magiczna. Jednym z nich był Palm Pilot konwertujący moje pismo odręczne na tekst, a drugim używanie iPhone'a po raz pierwszy.
Wziąłem moje dzieci, żeby zdobyć mojego pierwszego iPhone'a. Oczywiście zabrali mi go i godzinami nie mogłem go odzyskać. Rozgryzli to w ciągu kilku minut. Nie wydaje się to teraz takie niezwykłe, ale wtedy byłem pod wrażeniem. To było tak naturalnie intuicyjne, chociaż nic takiego nie było wcześniej widziane. Piszczały z zachwytu na cukierki na palec: machając, szczypiąc i powiększając.
Pamiętam, jak czerpałem przyjemność z prostych rzeczy: dwukrotne stuknięcie, aby powiększyć historię w New York Times; dostęp do pełnej sieci w podróży; widzę, że ekran ciemnieje, gdy przesuwam palcem po czujniku zbliżeniowym.
Z biegiem czasu stało się to jeszcze bardziej niezwykłe. Każda iteracja sprzętowa jest lepsza od poprzedniej. iPhone 4 to oszałamiający kawałek inżynierii; pięknie wykonane i trwałe. Kilka razy upuściłem go na beton i w szkle jest tylko kilka małych odprysków. To niezwykłe, że nie jest zepsuty, biorąc pod uwagę nadużycia.
Ale najlepsze są wszystkie aplikacje. Przekształca się z czytnika w konsolę do gier lub komputer rowerowy, w zależności od załadowanej aplikacji. To nieskończony gadżet.
John Brownlee
Kiedy włożyłem do kieszeni pierwszego iPhone'a, iPhone 3G był już na sklepowych półkach, ale kumpel, który modernizował, sprzedał mi swój stary. Nie miało to jednak dla mnie znaczenia: chciałem tylko mojego pierwszego fantazyjnego smartfona. Dostałem coś więcej… zawsze podłączony komputer, który mieszkał w mojej kieszeni i który mógł rozstrzygnij wszystkie dyskusje, umów się na bilety na spektakl, powiedz mi pogodę, pomóż mi spotkać się ze znajomymi i jeszcze. Pięć lat później przyjmujemy to wszystko za pewnik, ale dla mnie było to rewolucyjne, ponieważ w końcu połączyło Internet we wszystkich jego aspektach z tkanką mojego prawdziwego życia. Nie byłem już tylko „w Internecie” późno w nocy, gdy piłem piwo lub grasując na forach: to była część mojego prawdziwego, codziennego życia, na dobre i na złe. To było przełomowe.
Buster Heine
Chciałem tylko iPoda z ekranem dotykowym.
Tak twierdził młyn plotek wraz z iPhonem, a kiedy okazało się, że iPhone i iPod z ekranem dotykowym to w rzeczywistości to samo urządzenie, byłem lekko rozczarowany. Steve Jobs ma zwyczaj rozczarowywać mnie każdą myślą przewodnią, ponieważ jego wizja była zawsze inna i zwykle lepsza niż moja.
Pomimo niewielkiego zapotrzebowania na fantazyjny telefon za 600 USD, poszedłem do Apple Store w dniu premiery, aby to sprawdzić. Dwadzieścia sekund trzymania tego oryginalnego iPhone'a wystarczyło, żebym się wciągnął.
Po prostu dobrze czułem się w mojej dłoni, a ekran dotykowy nie był niezgrabny i opóźniony. Wszystko było idealne (poza tym głupim wpuszczonym gniazdem słuchawkowym, które Jobs dodał, aby sprzedać więcej słuchawek Apple). Specjalista Apple natychmiast zauważył, że jestem uzależniony i powiedział, że zostało im tylko kilka jednostek, co z kolei sprawiło, że wyciągnęłam kartę bankową szybciej, niż gdybym głodowała na burrito.
Łącznie z depozytem zabezpieczającym dla nowego konta AT&T, zakup tego iPhone'a w dniu premiery kosztował mnie 900 dolarów. Śmieszna suma za telefon w tamtym czasie, a jednak nie żałuję, bo bez niej życie byłoby trochę mniej kolorowe.
Charlie Sorrel
Kiedy iPhone został ogłoszony po raz pierwszy, byłem tam, gdzie zawsze byłem na przemówieniach Apple, zanim wynaleziono iPada — siedząc z nogami na biurku, pijąc piwo i odświeżając blogi na żywo. Już wtedy było oczywiste, że to będzie coś wielkiego i przysięgam, że będę miał tak szybko, jak iPhone wprowadzony na rynek w Hiszpanii (co ze względu na duży popyt nawet na pierwszego iPhone'a trwało dłużej niż oczekiwany).
Ale nigdy nie miałem iPhone'a, ani nawet nie wykonałem telefonu z nim. Próbowałem go kupić kilka razy, ale albo nie było go w magazynie, albo miałem zły identyfikator, albo po prostu znudziło mi się czekanie w okropnych sklepach Barcelona Movistar.
Potem przyszedł iPod touch, który kupiłem, gdy tylko znalazłem. To był komputer kieszonkowy, o którym marzyłem od dziecka. A potem przyszedł iPad, który prawie zastąpił mojego Maca.
Ale największa zmiana polega na tym, że teraz, dzięki iPadowi, mogę śledzić blogi Apple na żywo w zaciszu mojego lokalnego baru. Dzięki, iPhone!
Killian Bell
Zanim Apple ogłosił iPhone'a w 2007 roku, korzystałem ze smartfona z systemem Windows Mobile, który został wyprodukowany przez HTC. Chociaż nienawidzę tego przyznawać, uwielbiałem to urządzenie w tamtym czasie – pomimo częstych awarii – ponieważ mogło robić różne rzeczy, których nie potrafiły telefony z funkcjami.
Ale potem Steve Jobs zaprezentował iPhone'a na Macworld i jak maluch odrzuca talerz pełen spaghetti, gdy tylko ich oko łapie ich lody, od razu zakochałam się w moim urządzeniu z Windows Mobile i zaczęłam oszczędzać na iPhone'a. (Miałam wtedy zaledwie 18 lat i nie zarabiałam aż tak dużo).
W dniu premiery wciąż nie miałem na to dość pieniędzy, więc kilka tygodni później złapałem moje. Kiedy patrzysz na dzisiejsze zdjęcia oryginalnego iPhone'a, wygląda on trochę staro i nieaktualnie. Ale wtedy było to naprawdę niesamowite — niepodobne do niczego, co było wcześniej.
To niesamowite, że mogłem korzystać z iPhone'a bez konieczności wyciągania rysika i mogłem wskakiwać i wyskakiwać z aplikacji bez jednej awarii. Podobnie jak biały plastikowy iMac i iPod mini, które miałem w domu, iPhone „po prostu działał”.
Moje urządzenie z systemem Windows Mobile wydawało się teraz kupą śmieci i natychmiast znalazło się w serwisie eBay.
Pięć lat później mam każdego iPhone'a, jaki kiedykolwiek wypuścił Apple, i nadal używam tego urządzenia każdego dnia. Bawiłem się telefonami z Androidem i Windows Phone tu i tam, ale jest wiele powodów — projekt, aplikacje i użyteczność to tylko niektóre z nich — dlaczego te po prostu nie mogą zastąpić iPhone'a ja.
Ryan Faas
Po raz pierwszy zetknąłem się z iPhone'em podczas przemówienia na MacWorld w 2007 roku, kiedy Steve Jobs go zaprezentował. Pamiętam kobietę siedzącą za mną w części prasowej audytorium, która dyszała ze zdziwienia a następnie mrucząc do osoby obok niej „Wiedziałem, że to błąd, mówiąc, że nie zrobią telefon."
Choć pomysł iPhone'a był ekscytujący, początkowo go nie kupiłem. Brak obsługi 3G był dużym czynnikiem w tej decyzji wraz z ograniczonym wyborem wbudowanych aplikacji. To sprawiło, że przez całe lato trzymałem telefon z systemem Windows Mobile (i sporo pieniędzy). Kiedy Apple obniżył cenę iPhone'a o 200 USD, postanowiłem ugryźć kulę i kupić jeden, chociaż mój telefon Widows Mobile był aktywny do końca roku ze względu na połączenie 3G.
Rok później, kiedy wypuszczono iPhone'a 3G, posłusznie wstałem z łóżka o 3:30 i pojechałem do podmiejskiego sklepu AT&T, aby go kupić, aby móc napisać o nim artykuł z pierwszej perspektywy. Ponieważ niekończący się czas oczekiwania spowodowany przez ścisk aktywacji trwał, jestem prawie pewien, że wystraszyłem się tego kierownika sklepu, mówiąc mu, że jestem dziennikarzem technologicznym, kiedy zapytał, czy wziąłem dzień wolny od pracy, żeby kupić iPhone'a.
Pamiętam też, jak przestraszyłem sąsiadkę na górze, pokazując jej, jak dokładny jest GPS w iPhonie 3G, zwłaszcza gdy używany z widokiem satelitarnym w Mapach (na których można było zidentyfikować różne rzeczy na podwórku naszej kamienicy).
Niesamowite jest uświadomienie sobie, że zaledwie pięć lat temu taka funkcja, którą teraz uważamy za pewnik, wydawała się tak nowa i rewolucyjna. Często powtarzam, że wiele dzisiejszych technologii przypomina coś, co było praktycznie science fiction zaledwie pięć czy dziesięć lat temu. Pod wieloma względami iPhone był czymś z science fiction, kiedy został wprowadzony na rynek – i pod wieloma względami iPhone i iPad nieustannie tworzą to wrażenie, ponieważ Apple wciąż wprowadza innowacje bez oznak zatrzymanie.
Lonnie Lazar
Po raz pierwszy zobaczyłem iPhone'a obracającego się wewnątrz szklanego wyświetlacza na Macworld w 2007 roku, kiedy Steve Jobs ujawnił to wszechświatowi ludzi, którzy nie mieli pojęcia, co ich uderzy.
Pamiętam, jak śledziłem reakcje w blogosferze Apple późnym latem, kiedy iPhone rzeczywiście pojawił się na wolności, i pamiętam, że pomyślałem sobie: „cholera, tych ludzi jest trudno zadowolić”.
Właściwie nie mogłem go używać, dopóki nie pojawił się iPhone 3G, kiedy jeden z moich bardziej zamożnych i mających obsesję na punkcie gadżetów przyjaciół nagle miał Oryga w zapasie. Używałem go przez prawie rok, zanim mogłem zaszaleć na własnej jednostce 3G tuż przed pojawieniem się 3GS.
Ach, czas, co?
Pełne ujawnienie: nie korzystałem z innego smartfona, choć bawiłem się Palm Pre i Androidem o zapomnianej proweniencji. Oglądałem faceta obok mnie w samolocie, używając HTC z Androidem i pomyślałem: „cóż, wygląda całkiem fajnie”, ale w zasadzie jestem opinii, że Apple fundamentalnie zmienił sposób, w jaki ludzie uzyskują dostęp do informacji i komunikują się, kiedy wynalazł iPhone'a. A teraz, prawie pięć lat później, iPhone nadal wydaje mi się – dla mnie – niekwestionowanym mistrzem smartfonów.
Adam Rosen
Nie skoczyłem na modę na iPhone'a, dopóki nie pojawił się iPhone 3G drugiej generacji, ale wielu moich kolegów od razu się włączyło. Po raz pierwszy podniosłem jedną, gdy klient potrzebował pomocy w sparowaniu nowej słuchawki Bluetooth firmy Apple z telefonem. Musiałem dość szybko nauczyć się iOS! iPhone szybko stał się graczem na rynku smartfonów, a Apple — poruszając się z niespotykaną szybkością — otworzył telefon na aplikacje innych firm i sieci 3G zaledwie rok po premierze. Jestem w nim od 2008 roku, a teraz używam mojego trzeciego modelu.
Vincent Messina (redaktor, Kult Androida)
Gdzie byłem, gdy narodził się iPhone? Oczywiście marzy o Androidzie! W rzeczywistości korzystałem z Verizon z LG lub BlackBerry (nie pamiętam) i chociaż byłem ciekawy nowego iPhone'a, nie planowałem go wybrać.
Jakie były moje powody? Przede wszystkim nie przejmowałem się restrykcyjnym charakterem Apple’a i nie chciałem urządzenia, które w zasadzie byłoby bezużyteczne bez iTunes. Nawet jeśli myśl o otrzymaniu jednego pojawiła się w mojej głowie, wyłączność AT&T szybko zmiażdżyła tę myśl.
iPhone był i zawsze będzie świetnym urządzeniem i nigdy nie było to urządzenie, które było problemem – to blokada Apple. Gdyby iPhone był dla mnie otwarty do przesyłania muzyki, zdjęć itp. bez konieczności bycia przywiązanym do iTunes, najprawdopodobniej wybrałbym jeden. Chociaż na dłuższą metę ostatecznie przerzuciłbym się na Androida, ponieważ iPhone w zasadzie pozostał tak samo (mądry projekt) i lubię mieć wybór (w przeciwnym razie nosiłbym te same ubrania, które miałem na sobie, gdy iPhone był urodzić się).
Wszystkiego najlepszego iPhone'a i dzięki za wkurzenie wystarczającej liczby ludzi do tworzenia niesamowitych produktów na Androida!
Co z tobą? Gdzie byłeś, kiedy narodził się iPhone? Opowiedz nam swoje historie w komentarzach poniżej!
