Tablet Microsoft Courier to nie tylko koncepcja.
Firma Research Lab zbudowała w 2008 roku niezwykle podobne urządzenie o nazwie Kodeks. A w prawdziwym świecie tablet Microsoftu nie jest tak zgrabny, jak na to wygląda w wersji demonstracyjnej.
Mary-Jo Foley z ZDNet donosi, że Kurier to więcej niż koncepcja: jest to „projekt inkubacji”, który ma zostać wydany w połowie 2010 roku. Ponadto Microsoft „skłania się ku” budowaniu samego sprzętu, takiego jak Xbox, aby przyspieszyć wprowadzanie urządzenia na rynek i prawdopodobnie zaoferować konkurencję dla podobno tabletu Apple.
Sprawdź wideo i zdjęcia po skoku, aby zobaczyć, jak to naprawdę może wyglądać w prawdziwym życiu.
Codex to prototypowy komputer piórkowy z dwoma ekranami wykonany z dwóch gotowych produktów Komputery kieszonkowe OQO, które są mniej więcej wielkości notesu Moleskine, ale są znacznie grubsze.
Badacz Microsoftu, Ken Hinckley, związał dwa z nich razem w woreczku, który składa się jak książka. Pokrowiec posiada elastyczny pasek przypominający Moleskine, dzięki któremu można go zamknąć oraz siateczkową kieszeń na wizytówki, skrawki papieru i oczywiście długopis urządzenia. Waży nieco ponad dwa funty.
Podczas gdy podobno tablet Apple wydaje się być urządzeniem multimedialnym konsumpcja — oglądanie filmów, czytanie e-booków i słuchanie muzyki wzbogaconej multimediami (podobno projekt „Koktajl”) — w Codex chodzi o produkcja.
„Nie byłem zainteresowany czytnikiem e-booków” pisze Hinckley w poście na blogu opisującym prototyp Kodeksu. „Chciałem urządzenia do pisania… narzędzia do myślenia. Dla mnie oznacza to narzędzie z pisaniem, szkicowaniem i komentowaniem jako rdzeniem doświadczenia”.
Jak Kodeks, najnowszy film koncepcyjny Courier pokazuje również urządzenie przeznaczone do pisania, szkicowania i komentowania materiału badawczego. Oba urządzenia wydają się być bardzo podobne zarówno pod względem koncepcji, jak i projektu.
Hinckley pisze, że dwa ekrany Codexu nie są zaprojektowane tak, aby się ze sobą łączyć, prezentując materiał na dwóch ekranach, tak jak rozszerzony pulpit na komputerze stacjonarnym z dwoma monitorami.
Raczej jeden ekran może pełnić funkcję obszaru roboczego, podczas gdy na drugim prezentowane są np. materiały badawcze.
„Chodzi o inteligentne partycjonowanie zadań i elementów interfejsu na ekranie” — pisze Hinckley. „Dwa ekrany są nieocenione, ponieważ zawsze mam materiał referencyjny w kontekście tego, nad czym pracuję, zamiast gorączkowo przełączać się między nimi na jednym ekranie”.
Oto zrzut ekranu dwóch ekranów w akcji. Ekran po lewej stronie to ekran nawigacyjny pokazujący spis treści dla mini-strony internetowej. Każda ze stron w miniwitrynie jest połączona z hotlinkami, a na prawym ekranie otworzył stronę „Kreatywny kolaż”, nad którą można pracować. Aby otworzyć kolejną stronę, klika ją na lewym ekranie. Innymi słowy, lewo=nawigacja, prawo=treść.
Oto kolejny zrzut ekranu z obszaru roboczego Kodeksu. Ale tym razem lewy ekran to obszar roboczy, a prawy ekran to przestrzeń nawigacyjna. Hinckley pracuje nad scenorysem. Klika jedno z sześciu pól „paska bocznego”, które otwiera się na ekranie po lewej stronie. Tutaj wyświetla kilka zdjęć z Flickr. Najnowszy film koncepcyjny Courier pokazuje bardzo podobną konfigurację z „Nieskończonym dziennikiem” urządzenia.
To, co mnie uderza w tych zrzutach ekranu, to złożoność obszaru roboczego. To w zasadzie Windows 7-meets-Palm-circa-1999. Spójrz na wszystkie małe przyciski nawigacyjne i elementy interfejsu użytkownika, które należy uderzyć rysikiem, aby coś się wydarzyło. To nie jest zmiana paradygmatu. To jest stare Interfejs WIMP skurczył się do mniejszego ekranu, jak stary Palm V. Nie jest to nowoczesny interfejs wielodotykowy, w którym obiekty są bezpośrednio manipulowane na ekranie, takie jak iPhone, iPod Touch, a nawet własne Microsoft Stół powierzchni.
Kodeks zmienia tryb prezentacji, gdy zmienia się jego orientacja. Tutaj jest w trybie poziomym.
A oto dwa ekrany Codex w trybie poziomym.
Kodeks może być używany przez dwie osoby jednocześnie, podnosząc kręgosłup i ustawiając ekrany tyłem do siebie, w stylu pancerników.
Ekrany są również zdejmowane. Można je wyjąć z pokrowca i postawić na biurku.
Badacz Hinckley nie jest fanem wyskakujących klawiatur, które, jak twierdzi, pokonują cel posiadania urządzenia z dwoma ekranami: palce zakrywają jeden z ekranów. Hinckley zdecydowanie preferuje przypinaną klawiaturę zewnętrzną.
