Ukochany współzałożyciel Apple, Steve Wozniak, kończy dziś 64 lata. Steve Jobs może być najbardziej podziwianą postacią wywodzącą się z Apple, ale z jego władczym dystansem od nas, zwykłych śmiertelników, trudno go było pokochać.
Z drugiej strony Wozniak jest bardzo lubiany przez społeczność technologiczną.
Prawdziwy oryginał z Doliny Krzemowej, to geniusz, który wynalazł komputer osobisty, wzbogacił się, a następnie wydał fortunę na zabawę, zamiast podbijania świata. Nie zaszkodzi, że jest też praktycznym żartownisiem, wszechstronnym kujonem i kimś, kto nigdy nie bał się mówić, co myśli o mocy technologii, która zmienia świat.
Ten post zawiera linki partnerskie. Kult Maca może zarobić prowizję, gdy użyjesz naszych linków do zakupu przedmiotów.
Jeśli każdy, kto spotkał Steve'a Jobsa, ma jakąś wojenną historię o jego ostrości, którą teraz nosi jak odznakę honoru, trudno znaleźć kogoś, kto mógłby powiedzieć złe słowo o Woz. Podczas gdy Jobs był fajnym hipisem, który marzył o znalezieniu się w Indiach, Woz był nerdem, który chciał mieć własny komputer osobisty.
Kiedy ojciec Woźniaka powiedział mu, gdy był chłopcem, że komputer typu mainframe będzie go kosztował tyle, co dom, Wozniak odpowiedział: „W porządku, będę mieszkał w mieszkaniu”.
Według legendy, kiedy ojciec Woźniaka powiedział mu jako chłopiec, że komputer typu mainframe będzie go kosztował tyle, co dom, Wozniak odpowiedział: „W porządku, będę mieszkał w mieszkaniu”.
Jeśli perfekcjonizm Jobsa i wiara w funkcjonalną formę zostały zakorzenione w DNA Apple, to największy Wozniak wkładem był kochający zabawę i przyjazny wizerunek Apple – coś, co z pewnością nie pochodziło od bardziej kłującego współzałożyciel.
Dowcipniś przez całe życie, podczas krótkiego pobytu na Uniwersytecie Berkeley, Woz sfałszował komputer uniwersytecki tak, że wyrzucał niekończące się ryzy papieru czytającego DOBRY MATERIAŁ.
Później w Apple zakradł się do kabiny kolegi i umieścił żywą myszkę w komputerze, w którym pracował dalej — potem z radością przygląda się, jak dany pracownik staje się coraz bardziej zdezorientowany dziwnym piszczeniem swojego komputera dźwięk.
Steve Jobs być może zdawał sobie sprawę z wartości tworzenia reklam, które nie wyglądały jak inne reklamy komputerowe, ale humor i dobroduszność Wozniaka persona stworzyła postrzeganą przyjazność dla maszyn Apple, co było niezbędne w czasach, gdy większość nie-geeków była przerażona posiadaniem komputera w swoim Dom.
Był także rozjemcą w Apple; kogoś, kto stanąłby w obronie małego faceta w sposób, o jakim pracownicy, którzy z nim pracowali, nigdy nie zapomnieli. Kiedy Steve Jobs zaczął zabraniać niektórym wczesnym pracownikom posiadania opcji na akcje z powodów, które niewielu zrozumiało, Wozniak rozpoczął tzw. „Plan Woz” od rozdawania własnych akcji Apple pracownikom, którzy inaczej by tego nie zrobili zakwalifikować. W rezultacie zabrał do domu 100 milionów dolarów mniej niż Jobs, gdy Apple wszedł na giełdę w 1980 roku.
Dysk II był właściwie jednym z koronnych osiągnięć Wozniaka w Apple
„Taki był” Randy Wigginton, jeden z pierwszych pracowników Apple, opowiedział mi o postaci Woza, kiedy przeprowadzałem z nim wywiad do mojej książki Jabłkowa rewolucja. „Zawsze bardzo pomocny, bardzo miły. Nie był pretensjonalny ani nic… Po prostu zadawałem mu pytania bez przerwy. To był rodzaj mojej edukacji”.
Chociaż nie można zaprzeczyć, że Jobs (a na początku inne osoby z „nadzoru dorosłych” lubią) Pierwszy dyrektor generalny Apple, Michael Scott) był bardziej nastawiony na biznes niż Wozniak, Woz nie był w tym garbaty dział.
Chociaż najlepiej pamięta się go z Apple II, Disk II był w rzeczywistości jednym z koronnych osiągnięć Wozniaka w Apple, będąc pierwszą dyskietką 5 ½ cala firmy.
Stworzony z ówczesnym 17-letnim Randym Wiggintonem w Boże Narodzenie 1977 (Wigginton odpadł 25 grudnia; Wozniak nie) urządzenie peryferyjne nie tylko dodało całą masę funkcji do pulpitu Apple, było to wczesne przykład obecnego, wysokomarżowego modelu biznesowego firmy: kosztującego zaledwie 140 USD na podzespoły i sprzedaży z wyższymi cenami 495 dolarów.
Ostatecznie jednak to, co Wozniak pokochał, to raczej geekowe osiągnięcie i koleżeństwo niż zysk pieniężny. „To było niesamowite, tak zabawne”, powiedział mi Wigginton, wspominając te święta. „Nie chodziło o pieniądze ani sławę, to było nerdowe osiągnięcie, z którego byliśmy dumni”.
Dziś Woz kontynuuje tę utopijną misję: czy to oznacza pytanie Apple i Google odkładają na bok różnice dla większego dobra technologicznego lub prowadzenie kampanii FCC na rzecz utrzymania wolnego Internetu — a wszystko to, gdy udaje się jakoś to zrównoważyć kamee włączone Teoria Wielkiego Wybuchu, stając się Mistrz świata Tetris i oczywiście jego ciągła pensja na Segway.
Jest naprawdę jedyny w swoim rodzaju i każdy, kto to czyta, prawdopodobnie zawdzięcza mu dużą część swojego życia.
Wszystkiego najlepszego, Woz!