Dlaczego Google nazywa to „Google Now”? Czy „Google od czasu do czasu” lub „Google nigdy” nie byłyby dokładniejsze?
Google Now jest wyraźnie zaprojektowany do używania „teraz” lub przez cały czas lub w dowolnym momencie. „Teraz” sugeruje, że gdy dzieje się coś interesującego, dowiadujesz się o tym „teraz”.
Problem w tym, że Google nie przedstawia usługi w sposób, który czyni ją użyteczną jako system powiadomień w czasie rzeczywistym.
W tej chwili Google Now jest domyślnym interfejsem za nic. Jest poza zasięgiem wzroku, z umysłu.
Aby korzystać z Google Now na, powiedzmy, Android KitKat, musisz nie tylko znać tajne uściski dłoni (są dwa podstawowe gesty machnięcia, które przywołują Google Now), ale także pamiętać, aby je zdobyć. Musisz zdecydować: „Ok, teraz skorzystam z Google Now”.
Domyślam się, że prawie nikt nie pamięta. Wiem, że nie.
Mimo że jest to prawie moje drugie ulubione coś w Google (po Google+), prawie nigdy nie pamiętam, aby korzystać z Google Now.
Podejrzewam, że mało kto korzysta na co dzień z Google Now. I prawdopodobnie większość użytkowników Androida nigdy, przenigdy nie korzysta z Google Now.
W przypadku większości aplikacji jest to całkowicie w porządku. W rzeczywistości panowałby chaos, gdyby każda aplikacja rywalizowała o uwagę jako domyślny interfejs na dowolnym urządzeniu.
Ale Google Now jest inny. Jego podstawowym atrybutem jest przerwanie kontekstowe. Ale jest prawie bezużyteczny, ponieważ nie przerywa.
To jak zamontowanie urządzenia GPS w bagażniku. Jest tam, ale aby uzyskać wskazówki, musisz zjechać na pobocze, wysiąść i otworzyć bagażnik.
To jak telefon, który wyłącza się całkowicie po zakończeniu korzystania z niego. Gdy ktoś do Ciebie dzwoni lub wysyła SMS-a, nie dowiesz się o tym, dopóki go nie włączysz i nie sprawdzisz przychodzących połączeń i wiadomości.
Użyteczność Google Now istnieje tylko wtedy, gdy jest tuż przed Tobą, zaskakując Cię informacjami kontekstowymi. Jeśli zawsze musisz pamiętać, aby go szukać, narzędzie znika przez okno.
Google Glass robi to dobrze. Gdy cały czas nosisz Google Glass (i masz zainstalowane odpowiednie aplikacje), od czasu do czasu przerywają Ci przychodzące wiadomości, alerty o nowościach i szczegółowe informacje o interesujących miejscach w Twojej okolicy.
Google Now powinno być Google Glass w formie aplikacji na każde inne urządzenie.
Gdzie powinien mieszkać Google Now
Google Now powinien być podstawowym interfejsem wielu produktów Google, a nawet urządzeń innych niż Google.
Na przykład, dlaczego nie ma wygaszacza ekranu Google Now dla systemów Windows, OS X i Linux?
Dlaczego istnieje interfejs wyszukiwarki Google, skoro może to być interfejs Google Now — to samo pole wyszukiwania i karty kontekstowe Google Now?
Dlaczego nie patrzę na karty Google Now za każdym razem, gdy włączam telefon lub tablet z Androidem?
Dlaczego karty Google Now nie działają jak Facebook Home, gdzie mogą pojawiać się (jeśli zdecyduję), aby wyskakiwać na wierzchu innych aplikacji i pozostawać tam, dopóki ich nie odsunę.
Inne wady Google Now
Uwielbiam Google Now nie za to, czym jest, ale za to, czym może być. Moje pytanie brzmi: dlaczego Google nie robi Google Now takim, jakim może być?
Na przykład, dlaczego powiadomienia Androida i Google Now to dwie oddzielne rzeczy? Jasne, Google Now pojawia się w powiadomieniach. Ale to wstecz. Zamiast tego powiadomienia powinny (opcjonalnie) pojawiać się jako karty Google Now — zwłaszcza jeśli Google Now jest dominującym interfejsem.
Kolejną wadą jest to, że Google Now nie jest tak konfigurowalny, jak powinien. Chciałbym zobaczyć suwaki podobne do Google+ dla mniej więcej określonych kategorii rzeczy z Google Now. A jeśli włączę wszystko jednocześnie i do góry, Google Now powinien być potokiem kart.
Przeważnie jednak Google Now musi wymyślić, jak być na mojej twarzy w taki sam sposób, jak Google Glass na mojej twarzy.
Kiedy wyskakuje karta Google Now, nie chcę jej później. I nigdy tego nie chcę. Chcę tego teraz.
