mttsmnwmówi:
Również przeżywszy awarię dysku twardego, chciałbym dodać kilka punktów dotyczących kopii zapasowej. Dobra kopia zapasowa może zaoszczędzić dużo czasu podczas procesu przywracania.
Skoro więc wspomniałeś o kłopotach z bibliotekami iTunes i iPhoto: nie tylko twórz kopie zapasowe utworów i zdjęć. Utwórz kopię zapasową całej biblioteki z Findera, a nie z programów. Najlepiej jest zamknąć iTunes i iPhoto, a następnie przenieść całe foldery iTunes i iPhoto na nośnik kopii zapasowej, w tym pliki iTunes Library i iPhoto Library (i miniatury). Podczas procesu przywracania po prostu kopiujesz stare biblioteki, bez ponownego indeksowania, bez sortowania. iTunes i iPhoto będą po prostu kontynuować pracę ze starymi plikami biblioteki.
To samo powinno dotyczyć poczty, po prostu kopiuję cały folder ~/Library/Mail i kopiuję go z powrotem podczas procesu przywracania, bez konieczności odbudowy.
Camillo Corsetti Antoninimówi:
iPhoto 08 jest znacznie gorszy… na moim HD znalazłem „pojedynczy” plik około 46 GB (podobny do rozmiaru mojej poprzedniej biblioteki) i – ponieważ jest to „pojedynczy” plik – nie ma możliwości uzyskania przyrostowego utworzyć kopię zapasową. Co tydzień lub w nocy, jeśli wprowadziłem zmiany, po prostu przeciągam cały plik na zewnętrzny HD i po prostu podmieniam „starą” wersję.
Mój prawdziwy problem dotyczy poczty e-mail… robię kopie zapasowe bibliotek poczty… ale nie codziennie, więc straciłem – zaledwie kilka tygodni temu – 4 lub 5 dni poczty…
W przypadku najważniejszych plików, nad którymi pracuję – wszystko w jednym folderze – co godzinę kopiuję na klucz usb, w tle.
Danmówi:
Pokrewne dusze!
Miałem Click of Death miesiąc temu na moim ukochanym 12″PB. Teraz znowu w drodze z dyskiem 120 Gb, nowy powiew życia sprawił, że rozlałem się na nową baterię i zabrałem pamięć RAM do maks. 1024Mb. Teraz mój PB jest szczupły i wredny, pozbył się całego brudu, który nałożyłem na niego przez ostatnie 4 lata ciągłego używania.
Jesteś na miejscu – iPhoto to ból – ten system archiwizacji [rok>miesiąc>dzień>zdjęcia itp.] to totalny koszmar i to szczęście, że tego lata właśnie kończyłem reorganizację nieporęcznej biblioteki. Miałem też szczęście z kopią zapasową - wiedziałem, że HD zaraz się spakuje i udało mi się wyciągnąć wszystko, nad czym pracowałem, co nie miało kopii zapasowej.
Dziękuję za powyższe wskazówki i nie mogę się doczekać Time Machine!
Gilles Ruppertmówi:
Miałem sporo kliknięć zgonów w ciągu ostatnich kilku lat… Najlepszym rozwiązaniem, jakie znalazłem, jest automatyczne tworzenie kopii zapasowych co najmniej raz w tygodniu za pomocą super-duper lub carbon copy cloner. Gdy mój twardy dysk zgasł, mogłem kontynuować pracę w niecałe 5 minut: podłączyć napęd FireWire, przytrzymać opcję podczas uruchamiania, wybrać dysk backupu. Uruchamianie trwa nieco dłużej, ale po uruchomieniu widzisz swój komputer dokładnie tak, jak podczas ostatniej kopii zapasowej: nie ma potrzeby ponownego instalowania elementów itp. Gdy nowy dysk zastępczy dotrze pocztą, włóż go do laptopa i użyj super-duper lub carbon copy cloner, aby skopiować wszystko z powrotem, i voila: prawie żadnych przestojów!
Tom Pmówi:
Jestem użytkownikiem komputera PC od ponad 10 lat, a 2 miesiące temu kupiłem Macbooka Pro. Chociaż nie miałem jeszcze przy sobie dysku twardego (na Macu), ostatnio zniknęła moja biblioteka iPhoto. Nie zdjęcia, ale wszystkie słowa kluczowe i informacje o organizacji, które do nich dodałem. Stracone niekończące się godziny.
Więc… Kiedy ludzie pytają mnie, dlaczego przerzuciłem się na Maca, zawsze muszę powiedzieć, że podczas gdy komputery PC cofnęły się o kilka kroków z fiaskiem systemu Windows Vista, komputery Mac zrobiły kilka kroków do przodu. – ALE – mówię – nigdy nie wierz w to, że „oni po prostu działają” BS, które słyszysz”.
Russmówi:
Bummer Pete… Właśnie mieliśmy awarię 12″ PB. Napęd optyczny umarł i pojawiły się inne dziwne problemy, a potem puf! Nic… Na szczęście w biurze uruchomiliśmy pełną wersję Retrospect i udało nam się odzyskać.
Dla zaawansowanych użytkowników pracujących w domu trzymałbym się z daleka od Retrospect Express (pies), a jeśli nie możesz się doczekać Leoparda i Time Machne, polecam wydać 30 USD na Chronosync:
http://www.econtechnologies.co…
Konfiguracja ChronoSync jest dość prosta. Możesz skonfigurować go do tworzenia kopii zapasowych na dysku FireWire i zapomnieć o tym. Ale zrób jeszcze jedną rzecz, aby ułatwić sobie życie: włącz dwa alarmy w iCal, jeden przypomina o podłączeniu dysku FW, a drugi uruchamia CS do codziennych/godzinowych/tygodniowych kopii zapasowych. Zmusza mnie to do radzenia sobie z kopiami zapasowymi własnego domowego biura w logiczny i odpowiedni sposób.
Ednlamówi:
Mój 17-calowy Powerbook G4 doznał awarii dysku twardego CZTERY kliknięcia śmiertelne w ciągu dwóch lat, z czego czwarta wystąpiła zaledwie dwa tygodnie temu Apple nagrodziło mnie nowym, darmowym, topowym 17-calowym MacBookiem Zawodowiec. Zgadnij, że stary Powerbook po prostu nienawidził swoich dysków twardych. Tak się cieszę, że co najmniej raz w tygodniu robię pełną kopię zapasową dysku twardego.
apollo1742mówi:
FYI – najłatwiejszym sposobem odbudowania iPhoto byłoby przytrzymanie klawisza Command, a następnie uruchomienie iPhoto. (Zostanie to zrobione po wymianie dysku twardego, przywróceniu danych itp.) Ten skrót wyszukuje wszystkie zdjęcia na komputerze Mac i automatycznie umieszcza je w iPhoto. Po wymianie dysku twardego w iBooku G4 kazał mi to zrobić geniusz Maca z Apple Store. Działało jak urok: )
Martijnmówi:
Jeszcze lepiej: użyj programu do tworzenia kopii zapasowych (używam Silverkeeper, który jest dostarczany z moim zewnętrznym dyskiem LaCie) i ustaw ten dysk jako dysk rozruchowy. Utworzyć kopię zapasową. Po śmierci po prostu włącz ten dysk zewnętrzny z dowolnego innego komputera Mac. Pracuj jak zawsze.
Po przywróceniu: odwróć proces tworzenia kopii zapasowej na nowy dysk twardy, włącz ponownie komputer Mac i voila, natychmiast całkowicie skonfigurowany komputer Mac ze wszystkim, co pracujesz. To jest przewaga Maca w porównaniu z Windowsem.
Piotrmówi:
Po przejściu na MacBooka z iBooka miałem przy sobie dysk twardy około 2 miesiące temu. Zabrałem go do baru Genius, a Genius powiedział do mnie: „Trzeba wiedzieć, że wszystko na tym dysku jest tostowe”. Spojrzałem z powrotem na niego i powiedział mu z szerokim uśmiechem: „Wspieram co tydzień”. Powiedział mi wprost, że byłem pierwszą osobą, która nie jęczała i nie jęczała na niego z powodu przegranej wszystko.
Zalecenia:
1. Utwórz kopię zapasową folderu Biblioteki. Jest tam mnóstwo plików .plist i zawierają wszystkie informacje, które sprawiają, że Twój Mac wygląda inaczej niż wszyscy inni. Zawierają również numery seryjne i preferencje, więc jeśli zrzucisz je z powrotem do nowej instalacji, połowa pracy zostanie wykonana za Ciebie. Możesz pominąć folder Caches, jest on zwykle ogromny i jest potrzebny tylko do szybszego działania aplikacji.
2. Przeciągnij i upuść cały folder Zdjęcia podczas tworzenia kopii zapasowej. Zaufaj mi. Przywracanie iPhoto staje się prostym procesem zastępowania pustego folderu Zdjęcia folderem z kopii zapasowej. Jeden i gotowe.
2a. Zrób to samo z folderem Muzyka. Dzięki temu Twoja biblioteka iTunes pozostanie nienaruszona, w tym plik .xml, który zawiera wszystkie liczniki odtworzeń, daty ostatniego odtwarzania i tym podobne.
3. Czy nowa instalacja raz w roku. Twój Mac cię za to pokocha i prawdopodobnie usunie mnóstwo bzdur, których i tak nigdy nie użyłeś. Mój folder narzędzi zaczyna wyglądać jak obóz dla zgubionych aplikacji, a po świeżej instalacji miło jest widzieć czyste foldery.
Occammówi:
Musiałem publikować, zanim jeszcze przeczytałem — pod koniec sierpnia również straciłem HD 12-calowego powerbooka, a teraz jestem odrodzonym wsparciem. Nie zdawałem sobie sprawy, ile mam TYLKO na jednym dysku, dopóki nie usłyszałem tego kliknięcia o’death (co było moją winą, przez sposób, po zrzuceniu potężnego magnesu na obudowę PB BEZPOŚREDNIO NA TWARDY PROWADZIĆ SAMOCHÓD). Westchnienie.
Pawełmówi:
Jeśli tworzysz kopię zapasową za pomocą Super Duper, możesz tworzyć pełne, rozruchowe kopie zapasowe, z których można przywrócić. Umożliwia automatyczne tworzenie kopii zapasowych, o ile dysk kopii zapasowej jest zamontowany. Jeśli chcesz przywrócić, po prostu uruchom komputer z dysku kopii zapasowej i ponownie uruchom Super Duper, aby sklonować oryginalny dysk.
imajobobmówi:
Tworzenie kopii zapasowych jest dość oczywiste, mimo że nigdy tego nie robimy. Jeśli masz iMaca lub PowerMaca, wydaj 150 dolarów na parę zewnętrznych (FW) obudów i dysków twardych i skonfiguruj macierz RAID. Jeśli masz notebooka, możesz po prostu wykonywać okresowe kopie lub uruchamiać oprogramowanie do automatycznego tworzenia kopii zapasowych. Co więcej, przy rozmiarze większości dysków do notebooków, możesz kupić iPoda photo 60 GB (odnowić, jeśli możesz znaleźć). To da ci przenośną, rozruchową kopię zapasową twojego systemu.
Aleksandramówi:
Oprócz tworzenia kopii zapasowych całego dysku startowego za pomocą SuperDuper raz w tygodniu, tworzę mniej więcej codzienne kopie zapasowe na osobnym dysku twardym. Nie potrzeba żadnego wymyślnego oprogramowania baclup, używam rsync z projektu Fink. To jest moja linia poleceń, schludnie schowana w skrypcie powłoki rezydującym w ~/bin.
rsync -av –delete –exclude „Biblioteka/Caches/*” –exclude „nobackup/*” –delete-excluded alexander//Wolumy/MyBook/backup/alexander
Skrypt odzwierciedla zawartość mojego folderu domowego z wyjątkiem pamięci podręcznych (pamięci podręczne Google Earth są duże i niepotrzebne do tworzenia kopii zapasowych) i wyznaczony folder o nazwie „nobackup”, którego używam do filmów, które oglądam droga. Prosto, tanio i niezawodnie.
W zeszłym roku, kiedy mój świeży MacBook zmarł z powodu awarii dysku twardego, uratowało mi to życie. Zamieniono wewnętrzne dyski twarde, ponownie zainstalowałem system OS X, przywróciłem kopię zapasową i ponownie zainstalowałem aplikacje. Gotowy do pracy w niecałe 2 godziny.
francuskiArnaudmówi:
Dzień dobry,
Mam zewnętrzny dysk twardy FW400-USB2, na którym tworzę kopię zapasową wszystkich plików z mojego laptopa i laptopa mojej dziewczyny.
Osobiście używam darmowego oprogramowania do darowizn iBackup. Pierwszy raz jest długi, ponieważ trzeba „utworzyć” pliki kopii zapasowej, ale potem jest już tylko synchronizacja. Możesz nawet zapisać „profile” dla konkretnych kopii zapasowych (jeden dla mnie, jeden dla niej, jeden dla wszystkich używanych przez nas aplikacji…) to oprogramowanie jest łatwe w użyciu!
Pozdrawiam.
Pete Mortensenmówi:
Tak, Shaun, znowu używam Camino. 1.5.1 wydaje się być wyjątkowo solidny pod OS 10.4.10. Nie miałem ani jednej awarii w aplikacji, nie mówiąc już o całym moim systemie. Nie wiem, czy używałeś 1.5.0, czy jest po prostu dziwna niekompatybilność. Dziwne…
TomDibblemówi:
BARDZO polecam dwa zestawy narzędzi.
1. Utworzyć kopię zapasową. Pobierz ChronoSync (wspomniany powyżej) i skonfiguruj automatyczną synchronizację, która ma się odbywać raz na godzinę w folderze dokumentów i raz dziennie w folderach [System i użytkownik] Biblioteka, Muzyka i Zdjęcia. W folderze Biblioteki możesz wykluczyć całkiem sporą liczbę folderów ze względu na szybkość, takich jak pamięć podręczna. Pamiętaj też, że powinieneś zarchiwizować zmiany, co najmniej jedną (archiwizuję ostatnie pięć zmian późniejszych niż miesiąc), a także usunięcia. Ponieważ prawie zawsze jestem podłączony do sieci, po prostu tworzę kopię zapasową na dysk sieciowy.
Po co archiwizować zmiany? Cóż, ponieważ przynajmniej trzy ostatnie awarie HD, przez które przeszedłem, awaria HD była poprzedzona losowym uszkodzeniem folderu. Jeśli tworzysz kopię zapasową uszkodzonych danych, przywrócenie uszkodzonych danych niewiele dla Ciebie zrobi. Będziesz chciał cofnąć się w czasie i spojrzeć na poprzednie wersje tych zmienionych plików, aby znaleźć ostatnią nagraną wersję, która nie została uszkodzona.
Zauważ, że istnieje cała masa innych rozwiązań do tworzenia kopii zapasowych. Najważniejszą rzeczą, której nie znalazłem w żadnym z nich, jest możliwość tworzenia kopii zapasowych w sieci, ale radzenie sobie z tym z wdziękiem gdy ta sieć nie jest dostępna (moja główna maszyna to laptop i łączy się z pracą, domem i tuzinem innych) miejsca). Kiedy oceniasz narzędzie do tworzenia kopii zapasowych, praktyczną zasadą nr 1 jest to, aby naprawdę z niego skorzystać: wykonaj kopię zapasową za pomocą narzędzie, a następnie ponownie ręcznie wykonaj kopię zapasową, a następnie usuń wszystko z dysku i przywróć za pomocą pierwszego utworzyć kopię zapasową. Jeśli nie napotkasz żadnych problemów po tygodniu przy korzystaniu z przywróconych danych, to wszystko się sprawdza.
2. Powrót do zdrowia. Jeśli masz dobrze działającą kopię zapasową, odstęp czasu utraconego w wyniku awarii HD jest niewielki, więc odzyskiwanie może być proste i tanie, jak po prostu kopiowanie plików z powrotem (i ponownie, po prostu skopiuj biblioteki muzyki i zdjęć z powrotem) nienaruszony. Tracisz DUŻO, jeśli dokonasz ponownego importu, w obu przypadkach, i prawdopodobnie nie będziesz wiedział, co straciłeś przez długi czas!)
Jednak moja ostatnia awaria HD miała miejsce pod koniec długiego dnia pracy bez połączenia z siecią, na prezentacji, która musiała być gotowa następnego ranka. To wtedy potrzebujesz narzędzi do odzyskiwania.
Jeśli masz na dysku cenne dane bez kopii zapasowej, nie wierz geniuszowi Apple, który twierdzi, że Twoje dane są upieczone. Sprawdzą przy pomocy najmniej czasochłonnych narzędzi, aby dojść do tego wniosku. Jeśli masz „skórę w grze”, czas wyciągnąć bardziej zaawansowane narzędzia do odzyskiwania.
Narzędzie 1: Ratowanie danych II. To absolutna oszczędność życia. Użyj tego najpierw, ponieważ nie próbuje pisać na uszkodzonym HD. Kosztuje 99 USD, chociaż istnieje podstępnie zły program shareware (możesz go użyć do przeskanowania dysku i widzisz wszystkie swoje dane, ale możesz uratować tylko JEDEN z tych plików i tylko wtedy, gdy ma on mniej niż kilka MB duży!). Moja ostatnia awaria Data Rescue zdołała odzyskać moją prezentację (jak również resztę mojego HD) w około trzydzieści minut. Inne narzędzia działały na nim przez trzy dni, zanim dysk wrócił do porządku.
Narzędzie 2: Wojownik dysków. Disk Warrior robi tylko jedną rzecz (odzyskiwanie indeksu woluminów HPFS i „optymalizacja), ale robi to dobrze. Często jest bardzo szybki (wolniejszy niż Data Rescue II, ale szybszy niż, powiedzmy, Tech Tool Pro) w naprawianiu błędów woluminów, a niektórzy przysięgają, że jest to jedyne narzędzie, jakiego kiedykolwiek potrzebują. Jeśli jednak natkniesz się na zły problem z „zakresami alokacji” na dysku, udokumentowano, że Disk Warrior działa przez ponad trzy tygodnie bez ukończenia (ponownie, w takich przypadkach Data Rescue II wkracza, aby uzyskać szybkie dane w mniej niż godzinę powrót do zdrowia). Znowu Disk Warrior to narzędzie za 99 USD. Jeśli jednak Disk Warrior „naprawi” twój dysk, nie powinieneś uważać, że dysk działa. Coś sprawiło, że przeszło na boki i często jest to podstawowy problem fizyczny. Disk Warrior po prostu sprawia, że można go zamontować, dzięki czemu możesz skopiować pliki na nowy dysk.
Narzędzie 3: Tech Tool Pro. To wielki kahuna, który „naprawia” schorowane napędy. Często naprawi to, czego nie potrafił Disk Warrior. Jednak może również całkowicie podnieść dysk, jeśli nie postępujesz dokładnie i dokładnie zgodnie z instrukcjami. Kolejne narzędzie za 99 USD, chociaż jego aspekty zapobiegawcze (skanowanie w poszukiwaniu uszkodzonych sektorów, sprawdzanie całości) regularna wydajność systemu itp.) sprawiają, że jest to coś, co jest przydatne, nawet zanim HD zniknie południe.
