Psychodrama Apple TV+ Zatłoczony pokój spogląda wstecz na dzieciństwo Danny'ego w tym tygodniu, aby przyjrzeć się początkom jego kłopotów i traumy.
Problemy Danny'ego zaczęły się, gdy był młody, w obecności tajemniczego brata bliźniaka, nieobecnego ojca, nowego ojczyma i mamy zmęczonej byciem pokonanym przez życie. Dodaj do tego przypadek wykorzystywania seksualnego i chorobę psychiczną Danny'ego, a otrzymasz przepis na katastrofę – i program, który biegnie aż do linii wielkości, zanim się wycofa.
Zatłoczony pokój podsumowanie: „Zbawiciel”
Sezon 1, odcinek 4: W odcinku zatytułowanym „Zbawiciel” psycholog kryminalny Rya (grany przez Amanda Seyfried) chce się dowiedzieć czegoś o Dannym Sullivanie (Toma Hollanda) dzieciństwo. Jako chłopiec (Zachary Golinger) Danny był w złym stanie, ponieważ jego tata odszedł od rodziny i zabrał ze sobą brata bliźniaka Adama. Miał problemy z łobuzem w szkole (Wyatt Axel), a doradca zawodowy (Sam Breslin Wright) próbował pomóc mu lepiej się dostosować.
Mama Danny'ego (Emmy Rossum) nie wiedziała, jak poradzić sobie ze swoim niespokojnym chłopcem, a fascynacja Danny'ego matką graniczyła z kliniczną. Ona również całkiem wyraźnie (spoiler nadchodzi, ale tylko jeśli w ogóle nie zwracałeś uwagi) nie wiedziała, co zrobić z naleganiami Danny'ego, że jego brat bliźniak został odesłany… dlaczego? Ponieważ Danny najwyraźniej nie miał brata bliźniaka.
Pewnej nocy Danny był w barze, w którym pracowała jego mama, kiedy weszły dwie czarne pary i jacyś rasiści rozpoczęli z nimi bójkę. Danny został pokryty krwią nieznajomych i postrzegał upuszczanie krwi jako rodzaj rytuału, coś, co sprowadziło zło do jego życia. Wkrótce potem jego mama poznała i zaczęła flirtować z psychologiem dziecięcym / wagarowiczem Marlinem (Will Chase), który został jej mężem.
Marlin wydawał się idealnym dodatkiem do ich domu, poza tym, że Danny chciał, żeby jego rodzice znów byli razem, a Marlin zamierzał to uniemożliwić.
Pewnego dnia, kiedy Marlin odbiera Danny'ego ze szkoły, doradca zawodowy odciągnął Danny'ego na bok i zaczął go dotykać i siadać między jego nogami. Marlin wiedział, co się dzieje, nawet jeśli Danny nie. Wyczuwając krew w wodzie, Marlin zabiera Danny'ego do stodoły po drugiej stronie miasta i molestuje go. Robił to przez lata, chociaż Danny wierzył, że dzieje się to z Adamem.
Proszę, mamo
Emmy Rossum jest całkiem dobry w Zatłoczony pokój. Nie ma zbyt wielu okazji poza programem Bezwstydny, na którym była regularna przez coś, co wydawało się wiecznością. Mam nadzieję, że nadal będzie mogła mierzyć się z rolami takimi jak ta (chociaż byłoby lepiej, gdyby była główną postacią, a nie teksturą).
Dyrektor Kornela Mundruczó udaje mu się sprawić, że sceny z dzieciństwa Danny'ego z matką wydają się prawdziwie idealistyczne i urocze, zagubione we mgle złamanych obietnic. Problem polega na tym, że musimy wrócić do rzeczy, które bezpośrednio odnoszą się do doświadczeń Danny’ego Starszego.
Sceny, w których Rossum zakochuje się w Marlinie, są cudowne. Po prostu idealne przedstawienie flirtu leniwego, słonecznego dnia, a Rossum ze swoimi rozmarzonymi oczami i bujnymi włosami ma idealny wygląd do takiej sceny. Mundruczó wykonuje świetną robotę, kiedy nie mówi Zatłoczony pokój”główną historię, pozwalając obrazom jego postaci opowiadać własne historie. Co oczywiście oznacza, że jest w złym miejscu (telewizja). Jednak jako reżyser filmowy strzela sobie również w stopę, nalegając, aby napisał własne scenariusze, które okazują się dydaktyczne i tropowe.
Rykoszet beztroski między idyllicznym liryzmem a tępą traumą (nie mniej dla dzieci) nie jest po prostu huśtawką tonalną, którą ten program może wywołać bez wydawania się obrzydliwym, zwłaszcza dlatego, że wciąż trzyma się idei, że zaburzenie osobowości Danny'ego jest tajemnicą, co do tej pory nie jest. Ostatecznie jest to nieszczęśliwe medium… i szalenie niedoskonały program.
★★☆☆☆
Oglądać Zatłoczony pokój na Apple TV+
Nowe odcinki z Zatłoczony pokój przyjeżdżają w piątki na Apple TV+.
Ocenione: TV-MA
Uważaj:AppleTV+
Scout Tafoya jest krytykiem filmowym i telewizyjnym, reżyserem i twórcą wieloletniej serii wideoesejów Niekochany Do RogerEbert.com. Napisał dla The Village Voice, komentarz filmowy, The Los Angeles Review of Books I Magazyn nylonowy. Jest autorem Cinemaphagy: O psychodelicznej klasycznej formie Tobe Hoopera I Ale Bóg uczynił go poetą: oglądanie Johna Forda w XXI wieku, the reżyser 25 filmów fabularnych oraz reżyser i montażysta ponad 300 esejów wideo, które można znaleźć na stronie Patreon.com/honorszombie.
