Serial Apple TV+ Krople Boga, o dwóch ekspertach od wina rywalizujących o zdobycie bezcennej piwnicy i przychylność ich zmarłego ojca, odbywa w tym tygodniu podróż w przeszłość.
Alexandre i Marianne Léger przeżywają na nowo swoje pierwsze udręki, a także decyzję o przeprowadzce do Japonii. A matka Isseia pamięta swoje pierwsze spotkanie z Alexandrem i to, jak ostatecznie zmienił jej życie.
To trochę rozczarowujące, że odcinek zatytułowany „Fundacja”, odbiega od głównej akcji serialu. Jednak ten pięknie zagrany i dobrze wyreżyserowany objazd okazuje się mimo wszystko bardzo dobry.
Krople Boga podsumowanie: „Fundacja”
Sezon 1, odcinek 4: Na początku odcinka Issei Tomine (grany przez Tomohisa Yamashita) i Camille Léger (Fleur Geffrier) przygotowują się do sesji zdjęciowej towarzyszącej reportażowi z ich dziwnego, sensacyjnego konkursu. Wystawiają swoją wiedzę o winie na próbę, a zwycięzca otrzymuje fortunę i prywatną piwnicę z winami ojca Camille, Alexandre'a Légera (Stanleya Webera).
Obaj rywale wcale się dobrze nie znają i nie zamienili ze sobą więcej niż kilka słów, ale dzieje się coś, co sprawia, że Camille podoba się Isseiowi. Mówiąc po japońsku, fryzjerka Isseia zaczyna mówić o tym, jak krępujące musiało być dla Camille przegranie pierwszego wyzwania. A potem Camille odpowiada jej po japońsku. Fryzjer nie wiedział, że Camille rozumie język. Issei uśmiecha się, ale stara się nie robić z tego wielkiego pokazu.
Obaj zawodnicy rozmawiają ze sobą mroźno podczas sesji zdjęciowej. Do niedawna Issei nie wiedział, że Camille istnieje, mimo że była jedną z najbliższych osób jej ojca, Alexandre'a. Wygląda na to, że ona oznaczał coś do starca, Léger by o niej wspomniał. Może była po prostu złym dzieckiem – niewdzięcznym wobec swojego ojca, którego Issei uważał za genialnego i zastępczego ojca.
Oczywiście, ponieważ zarówno Alexandre, jak i Camille mieli błędne wrażenie, że żadne z nich nie chce cokolwiek wspólnego z drugim (z powodu kłamstwa wymyślonego przez jej matkę), nie rozmawiali przez 20 lat. Co oczywiście oznacza, że Camille też nie miała pojęcia o Isseiu.
"Co robi twój ojciec myśli? szydzi z niego.
Ten konkurs ma swoją historię
Cóż… to trudne. Naciskana przez własnego ojca, Noboru (Masane Tsukayama), matka Isseia, Honoka (Makiko Watanabe) wysłała swojego męża Hirokazu (Satoshi Nikaido), aby odwieść Isseia od wzięcia udziału w konkursie. Wyglądało to niegodnie, gdy spadkobierca udziałów w diamentach uganiał się za pieniędzmi obcokrajowca.
Hirokazu zobowiązał się z miłości do swojej żony, najbardziej wyniosłej, onieśmielającej osoby w jego życiu. Kiedy mu się nie udało, a Issei podjął pierwsze wyzwanie, zadzwoniła do Hirokazu i go przeżuła. Powiedziała, że trochę bardzo paskudne rzeczy. Następnie Hirokazu włożył wszystkie swoje rzeczy osobiste do koperty i odszedł, prawdopodobnie po to, by się zabić.
Kiedy przychodzi koperta Hirokazu zwiastująca jego śmierć, w domu jego żony pojawiają się prochy Alexandre'a. Poprosił o rozłożenie ich w winnicy należącej do Philippe'a Chassangre'a (Gustaw Kervern), gdzie Alexandre pracował przez większą część swojego życia.
Kiedy przychodzi koperta, przywołuje retrospekcję do lat 90., kiedy Tomines (obecnie grani przez Nanami Kameda I Kotaro Uchiyama) najpierw udał się do Francji i spotkał Aleksandra. Honoka był już wtedy trudnym przypadkiem, ale Alexandre wyciągnął coś wyjątkowego — butelkę zwykle otwieraną tylko na specjalne okazje. Była pod takim wrażeniem, że zaproponowała, że kupi 50 skrzynek tego materiału. W ten sposób otrzymali zaproszenie na wieczorne przyjęcie w winnicy.
Wyjazd do Tokio…
Alexandre zostaje w krótkim czasie wyrzucony ze społeczności winiarskiej we Francji po złożeniu pracy magisterskiej, w której piętnuje rosnący francuski rynek wina jako gniazdo żmij. Przeprowadza się do Tokio, aby rozpocząć nauczanie, przywożąc Marianne (grana przez Margaux Chatelier w retrospekcjach).
Na jego pierwszej lekcji pojawiają się Tomines. Są problemy. Uczniom powiedziano, żeby nie pili na lekcjach, więc nie może od razu zacząć od próbowania wina. Zamiast tego planuje potajemne spotkanie w winiarni poza zajęciami. Honoka jest jego pierwszym ochotnikiem, który przeprowadza ślepy test węchowy i zdaje go śpiewająco, co przełamuje lody wśród innych uczniów.
Gdy Alexandre uczy Honokę więcej, zbliżają się do siebie znacznie bardziej, niż zamierzali, podczas gdy zazdrosny Hirokazu patrzy żałośnie z boku. Pewnej nocy zbytnio się upija i traci przytomność na ulicy, a wraca do college'u, który odwołuje zajęcia Alexandre'a. On i Honoka rozpoczynają romans, gdy Marianne rzuca mu koło ratunkowe, zdobywając wydawcę proponowanego przez niego przewodnika po winach, tego, który wyrobi jego imię.
Marianne mówi również Alexandre'owi, że jest w ciąży z Camille. Tam są kłopoty… Honoka też jest w ciąży. Idzie do Hirokazu, żeby płakać z tego powodu, a on zgadza się ją poślubić i wychować dziecko. To z pewnością rzuca małpim kluczem do konkursu, prawda?
Jestem tu po moje dziedzictwo
Zdjęcie: Apple TV+
Szkoda, że musimy opuścić główną akcję Krople Boga przez większą część godziny, ponieważ właśnie wchodziłem w rytm serialu. Ale powiedziawszy to, wciąż jest to przyzwoita godzina telewizji, ze świetnym klimatem i zwykłą grupą zaangażowanych wykonawców.
Dynamika między młodą Honoką i Alexandre jest całkiem dobrze zrealizowana, a jej bagaż kulturowy początkowo powstrzymuje ją przed poddaniem się pasji, zanim przejmie ją tęsknota. Tego rodzaju rzeczy bardzo często ulegają skrótowości i stereotypom, ale Krople Boga scenarzyści, reżyserzy Odeda Ruskina, a aktorzy dają mu oddech jak każdemu dobremu winu. Mimo to będę podekscytowany powrotem do głównego dramatu serialu w przyszłym tygodniu.
★★★☆☆
Oglądać Krople Boga na Apple TV+
Nowe odcinki z Krople Boga przyjeżdżają w piątki na Apple TV+.
Ocenione: TV-MA
Uważaj:AppleTV+
Scout Tafoya jest krytykiem filmowym i telewizyjnym, reżyserem i twórcą wieloletniej serii wideoesejów Niekochany Do RogerEbert.com. Napisał dla The Village Voice, komentarz filmowy, The Los Angeles Review of Books I Magazyn nylonowy. Jest autorem Cinemaphagy: O psychodelicznej klasycznej formie Tobe Hoopera I Ale Bóg uczynił go poetą: oglądanie Johna Forda w XXI wieku, the reżyser 25 filmów fabularnych oraz reżyser i montażysta ponad 300 esejów wideo, które można znaleźć na stronie Patreon.com/honorszombie.
