Komedia science-fiction na Apple TV+ Nagroda Wielkich Drzwi, o maszynie, która odczytuje potencjał ludzi i być może ich przyszłość, przygląda się w tym tygodniu postaci, którą być może najtrudniej polubić w zespole.
Beau wyrusza na polowanie na oszusta. Giorgio kontynuuje swoją misję pokonania Dusty'ego. Trina ma okropną świadomość. A Jacob jak zwykle ponosi ciężar tego wszystkiego. Odcinek zatytułowany „Beau” zapewnia całkiem niezły występ obsady i scenarzystów. To jeden z najlepszych w tym sezonie.
Nagroda Wielkich Drzwi podsumowanie: „Beau”
Sezon 1, Odcinek 6: Beau Kovac (grany przez Aarona Romana Weinera) przechodzi kryzys znacznie gorszy i bardziej zawstydzający niż ktokolwiek inny w mieście, chociaż dyrektor Pat (Kakaowy brąz) uległa wypadkowi motocyklowemu i wyszła za mąż za pierwszą i jedyną osobę, która przyszła ją sprawdzić.
Beau był typem faceta, który nigdzie nie szedł (tony Kushner mógłby nazwać go „nie może być rasy kaukaskiej„) zanim pojawiła się maszyna Morpho, aby rozpocząć rozdzielanie potencjałów. Żona Beau go zostawiła, potem jeden z jego synów bliźniaków, Colton, zginął w wypadku samochodowym. Nagle jego życie polegające na jeździe Zamboni na skromne życie i oglądaniu telewizji co wieczór nie wydawało się satysfakcjonujące.
Następnie udał się do Morpho, aby odkryć swoje przeznaczenie. Słowo, które mu dał: „Szeryf”.
W odpowiedzi rzucił pracę i zaczął piłować meble, aby zrobić… mniejsze meble… aby zrobić salon Old West w swoim garażu. Jego wciąż żyjący syn Jakub (Sammy'ego Fourlasa), jest wstrząśnięty tym nagłym i impulsywnym pokazem życia. A tym bardziej, że stało się to po tym, jak Beau odkrył coś niepokojącego w swoich synach.
Zdjęcie: Apple TV+
Jacob miał dziewczynę Coltona, Trinę (Djouliet Amara) na jego urodziny, a kiedy Beau zaczął wypytywać o Coltona, Trina wypuściła coś: zdradzała go. Nie powiedziała jednak, że to z Jacobem, a jeśli Beau się dowie, prawdopodobnie nigdy więcej nie porozmawia z synem. Jacob próbuje porozmawiać o tym z Triną. Chce, aby ich związek nie był już tajemnicą, ale ona nie jest na to gotowa.
Więc Jacob jest złapany między młotem a kowadłem. Jeśli będzie spotykał się z Triną, jego tata straci to. Oczywiście Trina wyszukuje dla siebie kolejną szansę na bycie nieszczęśliwą męczennicą, kiedy jej była bliska przyjaciółka Savannah (Elżbieta Hunter) wciąż rzuca niezbyt subtelne wskazówki, że chce umówić się z Jacobem. Trina, zdając sobie sprawę, że nie może zapewnić Jacobowi takiego związku, jakiego chce, postanawia zachęcić Savannah, by zaprosiła Jacoba na randkę.
Skakanie przez obręcze
Na tym też problem się nie kończy. Beau pyta Jacoba, z kim on myśli Trina zdradzała Coltona. Jacob kłamie i mówi, że ktoś z drużyny koszykówki Coltona. Potem, kiedy dyrektor Pat wzywa Giorgio (Josh Segarra) następnego dnia jako zastępczy trener koszykówki, wzywa do pomocy swojego byłego kolegę z drużyny. Ten kolega z drużyny? Amant.
Dyrektor Pat Również wciągnął Dusty'ego Hubbarda (Chrisa O'Dowda) na miejsce trenera koszykówki, nie mówiąc ani jemu, ani Giorgio o nakładaniu się. To niezręczne, ponieważ Giorgio kocha żonę Dusty'ego, Cass (Gabriela Dennis.)
Beau zaczyna polowanie drużynę koszykówki, aby spróbować znaleźć gracza, z którym Trina mogła zdradzać Coltona. Zaprasza nawet zespół do swojego nowego salonu garażowego. Oczywiście, ponieważ nie ma nic do odgadnięcia po bardzo zdezorientowanych koszykarzach, Beau spędza cały dzień na robieniu z siebie głupka i nękaniu dzieci. Jeden z nich w szczególności, Tucker (Andrzej Dicostanzo), dostaje szczególnie nędzne traktowanie. W międzyczasie Giorgio upija Dusty'ego, aby go zawstydzić.
Kiedy Cass i Trina przyjeżdżają odebrać Dusty'ego, jego córka korzysta z okazji, by zakraść się do pokoju Jacoba i oficjalnie z nim zerwać. Kiedy odchodzi, Beau ją widzi i ostatecznie składa wszystko w całość. Przez chwilę jest wściekły, ale później podchodzi do Jakuba i go pociesza. To jeden z przyjemniejszych momentów, jakie ten program jeszcze zaaranżował.
Oddzielanie mężczyzn od chłopców
Zdjęcie: Apple TV+
To był w większości bardzo uroczy odcinek Nagroda Wielkich Drzwi, z nieoczekiwanym ciężarem i mnóstwem dobrych kawałków Chrisa O'Dowda. Chemia jego i Gabrielle Dennis, nawet w scenach, w których nie są po tej samej stronie, jest niesamowita. O'Dowd może być świetnym graczem użytkowym, ponieważ jego styl aktorski wymaga tak wielu reakcji i dynamiki puzzli. Wie, gdzie zająć miejsce w rozmowie i jak uzyskać komentarz tak szybko i cicho, jak to możliwe, aby mieć pewność, że przebieg sceny nie zostanie przerwany.
Mój ulubiony moment w tym tygodniu nastąpił, gdy Giorgio zdradził, że jego tata jest Portorykańczykiem i to był jego ojczym który był Włochem. Dusty, pamiętając, że cała tożsamość Giorgio w mieście jest związana z jego włoską restauracją, mówi z maksymalnym niedowierzaniem: „Nie jesteś nawet Włochem?!
Mimo to, tak jak lubię O'Dowd jako centrum, tak myślę Nagroda Wielkich Drzwi rozwija się, gdy jest z boku jako tekstura, a nie w pełni skupiony. Dusty po prostu nie jest najbardziej przekonującą postacią dla centrum wystawowego. Pomimo występu O'Dowda, scenarzyści po prostu nie mogą sprawić, by słabostki Dusty'ego były tak przymilne, jak powinny. Więc kiedy on się skończy Tam zamiast martwego punktu, nadal czerpiemy korzyści z kotletów aktora, nie zastanawiając się, czy nie ma większych problemów, którymi moglibyśmy się zająć.
Tylko ten odcinek dał nam wiele najważniejszych wydarzeń, które nie skupiały się na Dusty'm:
- Beau i Jacob godzą się po cichu.
- Bardzo dobrze zagrana, choć nieco przerysowana, rozmowa wśród koszykarzy o presji oczekiwań rodziców.
- Cass próbuje wydostać się z cienia swojej matki w mieście.
- Pięknie zrealizowane rzeczy z Triną i Savannah, i jak delikatnie łamie to serce.
Na pokazie np Nagroda Wielkich Drzwi, wiele może się zdarzyć, gdy trochę pomieszasz.
★★★★☆
Oglądać Nagroda Wielkich Drzwi na Apple TV+
Nowe odcinki z Nagroda Wielkich Drzwi pojawiać się w każdą środę w Apple TV+.
Ocenione: TV-MA
Uważaj:AppleTV+
Scout Tafoya jest krytykiem filmowym i telewizyjnym, reżyserem i twórcą wieloletniej serii wideoesejów Niekochany Do RogerEbert.com. Napisał dla The Village Voice, komentarz filmowy, The Los Angeles Review of Books I Magazyn nylonowy. Jest autorem Cinemaphagy: O psychodelicznej klasycznej formie Tobe Hoopera I Ale Bóg uczynił go poetą: oglądanie Johna Forda w XXI wieku, the reżyser 30 filmów fabularnych oraz reżyser i montażysta ponad 300 esejów wideo, które można znaleźć na stronie Patreon.com/honorszombie.