Film Tetris marnuje historię, by skupić się na okazjach [recenzja Apple TV+] ★★☆☆☆

Nowy film Apple TV+ Tetris jest częścią trendu, który mam nadzieję przeminie — kręcenia filmów o postępach w kapitalistycznych innowacjach. Być może najmniej interesujący temat, został oddany sprawiedliwości dokładnie raz w przypadku Davida Finchera Sieć społeczna, ponieważ zrozumiał, że za każdym „geniuszem” kryje się gra w skorupki, w którą gra nieodpowiedzialny tchórz. I zaufaj mi, Tetris nigdy nie osiąga szczytów tego konkretnego przykładu.

Film zbyt zainteresowany celem podróży, by cieszyć się podróżą, Tetris opowiada o sprzedaży najbardziej wszechobecnej gry wideo na świecie. Film, którego premiera odbyła się dzisiaj w serwisie streamingowym Apple, ma kilka drobnych zalet, ale ma duże problemy.

Tetris recenzja filmu

Na początku filmu jest koniec lat 80., a holenderski przedsiębiorca Henk Rogers (w tej roli Tarona Egertona) jest w potrzasku. Jest głęboko w banku po serii katastrofalnych decyzji finansowych, głównie podsycanych jego nieustającą wiarą w branżę gier wideo. Właśnie stworzył grę opartą na

Japońska gra kamienna i planszowa Go kiedy na targach oprogramowania w Vegas odkrywa Tetris, wciągająca gra logiczna oparta na spadających cegłach. Po zakochaniu się w grze Henk kupuje wyłączne prawa do jej sprzedaży w Japonii, ostatnim miejscu, w którym nie została sprzedana.

"Grałem Tetris przez pięć minut” – mówi Henk. „Wciąż widzę spadające klocki w moich snach.”

Prowadzi grę do Hiroshi Yamauchi (Togo Igawa), szef amerykańskiego oddziału Nintendo. Yamauchi jest pod takim wrażeniem, że pozwala Henkowi zrobić własny Tetris konsole wykorzystujące branding firmy. (W zamian Nintendo dostanie część akcji.) Bank zgadza się sfinansować marzenie Henka za 3 miliony dolarów. Kiedy Henk mówi swojej żonie i dyrektorowi finansowemu, Akemi (Ayane), nie jest zachwycona. Nie chce jednak zniweczyć marzenia męża, więc niechętnie się zgadza.

Tetris uderza jak tona cegieł w ZSRR

Tymczasem człowiek, który stworzył Tetris, Aleksiej Pażytnow (ur.Nikita Efremow) znajduje się w gorącej wodzie. Jego gra spowalnia produktywność w całym ZSRR, a Komitet Centralny zauważył. Jego członkowie Również zauważył gruby czek licencyjny, który Alexey otrzymał od kupującego grę Roberta Steina (Toby'ego Jonesa) oraz przyszłe dochody, które obiecuje.

Jednak Stein sprzedał prawa Robertowi Maxwellowi (Rogera Allama) i jego dupkiem, Kevinem (Anthony'ego Boyle'a), który właśnie został dyrektorem generalnym własnej firmy zajmującej się grami, Mirrorsoft. Kevin dowiedział się o zakupie przez Henka japońskich praw do Tetrisi szybko sprzedał prawa do gry zręcznościowej rywalowi Nintendo, firmie Sega. To sprawia, że ​​plan Henka jest dość skomplikowany, ale Yamauchi ma zapasową grę.

Niedawno Nintendo przedstawiło swój najnowszy prototyp: przenośne urządzenie do gier o nazwie Game Boy. A Henk ma kolejny genialny pomysł: Sprzedaj Tetris dla Game Boya i natychmiast się przyjmie. Leci więc do Londynu, aby kupić prawa do urządzeń przenośnych od Maxwellów. Oczywiście nie są właścicielami praw przenośnych — nawet nie wiedzą, co to znaczy.

Ta gra jest warta poważnych pieniędzy

Robert Stein jest jednak w pokoju i wymknęli się, że jest uniwersalnym posiadaczem praw Tetris. Więc Henk oferuje mu 25 000 $ poza budynkiem w tajemnicy. Teraz ten Stein wie To Tetris jest tyle wart, mówi Atari, a firma oferuje mu 100 000 $.

Wiedząc, że został zgarnięty, Henk leci do Rosji z wizą turystyczną, aby się z nim spotkać Elorg, firma, w której Alexey pracował, kiedy uzyskał licencję Tetris. Kiedy Henk przybywa, KGB podsłuchuje go i odkrywa, że ​​robi interesy nielegalnie (potrzebuje do tego osobnej wizy). Zabierają Henka i grożą mu po jego pierwszej próbie rozmowy z kimś w Elorg.

A następnego dnia Kevin Maxwell, który ma wszystkie właściwe wizy, pojawia się. Teraz Henk musi pokonać Kevina w prawach w ciągu około 12 godzin — inaczej straci wszystko.

Jaka jest prawdziwa historia Tetris?

Kłopot z A działka filmów o początkach późny kapitalizm to historie, które opowiadają, już się zaczęły, zanim zaczęliśmy je oglądać. Nie chodzi mi o to, że firmy takie jak Uber i Lyft są tak bardzo wtopione w społeczeństwo, że stały się z gruntu nieinteresujące lub że WeWork jest teraz puentą, o której nikt nie pamięta (z wyjątkiem osób nadal korzystających z powierzchni biurowej. jestem prawie pewien, że się nie śmieją).

Problem polega na tym, że producenci tego typu filmów zazwyczaj obliczyli, że cała pojedyncza fabuła to zbyt wiele, aby widzowie mogli sobie z tym poradzić. Ostatni (i całkiem niezły) film Bena Afflecka Powietrze nawet nie pokazuje, jak Nike zaczęło, zamiast tego po prostu podaje nam tydzień umowy z Michaelem Jordanem, w wyniku której wyprodukowano tytułowy but. W praktyce oznacza to, że kiedy Henk mówi rzeczywisty opowieść o Tetris do swojego bankiera, o Aleksieju Pażytnowie Właściwie tworzenie Tetris w tajemnicy, a zwierzyna rozprzestrzeniała się lotem błyskawicy w Związku Radzieckim, mimo że w całym kraju mieszkańcy nie powinni mieć gier wideo, w Henk's to nic więcej niż 10 sekund film.

Osobiście uważam, że historia gry wideo staje się popularna w tym, co było w dużej mierze nieodpowiedzialnym gangsterem stan bardziej przekonujący niż kupowanie go przez jakiegoś Amerykanina, zwłaszcza jeśli mam oglądać, jak to się rozwija przez dwie godziny godziny. Ale Tetris przechodzi obok tego interesującego fragmentu do rzeczy, która ma największe znaczenie dla scenarzystów: sztuki zawierania umów. Gdyby poświęcili minutę na wchłonięcie atmosfery danego pokoju, film mógłby rozwinąć większą tożsamość.

Ostra rozmowa i legalizm z Sowietami

Tetris w końcu zaczyna się gotować, gdy skupia się na intensywnych negocjacjach za żelazną kurtyną o prawa do Tetris. Całe prawnicze (według mnie dobre pisanie scenariuszy) jest traktowane jak najważniejsza rzecz na świecie. Tak jak dobry cover piosenki sprawia, że ​​zapominasz o oryginale, tak dobry film oparty na prawdziwej historii sprawia, że ​​zapominasz, że nie obchodzi Cię, jak powstał Facebook ani Tetris został sprzedany.

Jestem przez całe życie Tetris (waham się użyć słowa „fan”, czy można kogoś nazwać „fanem” Tetrisa?), a nawet mnie to właściwie nie obchodzi. Problem polega na tym, że zbyt szybko wypuścili powietrze z balonu po ostatecznym napompowaniu go. Świetna scena zakulisowej polityki zaraz potem uspokaja się, co jest wystarczająco dobre w teorii, ale film nie jest tak interesujący, gdy nie gramy o wyższe stawki.

Dyrektor Jon S. Baird nie jest zły czy cokolwiek. Po prostu ma wszystkie swoje pomysły z drugiej ręki. Tutaj robi a Davida Finchera wrażenie (wraz z fałszywą oceną Trenta Reznora dostarczoną przez Lorne Balfe) iść z nim Danny'ego Boyle'a/Alex Cox wrażenia z Brud. I oczywiście warto wspomnieć o dobrych rzeczach Tetris nie zaczyna się przez pełne pół godziny.

W rzeczywistości montaż otwierający film jest sprawiedliwy okropny. Ludzie mówią deklaratywnymi fałszywymi okresami. („Ta gra jest sDobrze!” ktoś w pewnym momencie mdleje.) Słuchaj, urodziłem się w 1989 roku, ale mogę stwierdzić ze 100% pewnością, że w latach 80-tych nikt tak nie mówił. Później bankier Henka mówi z dziecinnym niedowierzaniem Sobotni wieczór na żywo parodia reklamowa z lat 90., „The Roberta Maxwella? Miliardowy potentat medialny? (Boże, właśnie o tym pomyślałem.)

Sprawy wyglądają na lepsze po powolnym starcie

Film robi lepiej, ale to wyboista droga do lepszego. A gdy już tam dotrzesz, musisz zająć się m.in śmiesznie napompowana narracja Wschód kontra Zachód i zły ojciec. (Henk dosłownie tęskni za wielkim recitalem swojej córki — więzieniem. więzienia dla tego pisarza).

Aktor Taron Egerton nie ma możliwości wcielenia się w postać Henka Rogersa, częściowo ponieważ Tetris pisarz Noah Pink nigdy nie zadał sobie trudu, aby dowiedzieć się, kim jest Henk. Czy jest nieudacznikiem i marzycielem, który zaryzykował swoją finansową przyszłość, wiosłując jak diabli pod spokojną taflą swojego życia? Czy jest wysoko mówiącym wizjonerem, który jest mądrzejszy niż wygląda?

W pewnym momencie ktoś nazywa Henka „kowbojem”, a on jest tak przekonującym kowbojem, jak Ryan O'Neal dawno temu Kierowca, ale przynajmniej byłby to kierunek dla postaci, która go nie ma. Egertona zawsze można oglądać, ale po zobaczeniu go Czarny ptak, Chcę zobaczyć jego bardziej skoncentrowaną pracę.

Ale to jest charakterystyczne dla całego projektu: cały ten cel dla czegoś, co po prostu nie jest zbyt interesujące. Baird też o tym wie. Wymyśla pościgi samochodowe (które wstrętnie odwraca w grę wideo podczas gdy to się dzieje, żeby nam przypomnieć, że nie ma historii wartej opowiedzenia. To próba, aby film spodobał się dzieciom lub ludziom tonącym we własnej nostalgii.). Poza tym kończy film nagraniem, na którym prawdziwy Henk i Alexey się dogadują… co oczywiście zadaje kłam całemu filmowi, który właśnie obejrzeliśmy.

Jakieś historie? Okazuje się, że tak naprawdę nie trzeba im mówić, ponieważ nikt, komu ufasz, by im powiedzieć, nie przyjąłby tego zadania. A kto by chciał, nie chciałby powiedzieć prawdy.

★★☆☆☆

Oglądać Tetris na Apple TV+

Tetris Premiera w piątek na Apple TV+.

Ocenione: R

Uważaj:AppleTV+

Scout Tafoya jest krytykiem filmowym i telewizyjnym, reżyserem i twórcą wieloletniej serii wideoesejów Niekochany Do RogerEbert.com. Napisał dla The Village Voice, komentarz filmowy, The Los Angeles Review of Books I Magazyn nylonowy. Jest autorem Cinemaphagy: O psychodelicznej klasycznej formie Tobe Hoopera I Ale Bóg uczynił go poetą: oglądanie Johna Forda w XXI wieku, the reżyser 30 filmów fabularnych oraz reżyser i montażysta ponad 300 esejów wideo, które można znaleźć na stronie Patreon.com/honorszombie.