Touch Bar MacBooka Pro był w swoim czasie cudem technologicznym. Wprowadził magię wielodotyku do systemu macOS, a wraz z jego samodzielnym Chipset T1, umieścił Apple Silicon oparty na ARM w MacBooku, gdy chip M1 wciąż był tylko błyskiem w oku Cupertino.
Bez wątpienia był to sprytny kawałek inżynierii, ale okazał się niepopularny wśród profesjonalnych użytkowników. Wielu przegapiło dotykową reakcję tradycyjnego klawisza Escape i klawiszy funkcyjnych.
Apple zmienił rzeczy w zeszłym roku, zmniejszając pasek dotykowy, aby zrobić miejsce na fizyczny klucz ucieczki, ale było za późno. Wielu ucieszy się, widząc, że Touch Bar działa, ale będę tęsknił za tym małym skrawkiem magii wielodotykowej na górze mojej klawiatury.
Dotychczasowe osiągnięcia Apple w zakresie złomowania popularnych funkcji sprzętowych
Steve Jobs znienawidzone grupy fokusowe. Nie wierzył w pytanie konsumentów, czego chcą, ponieważ uważał, że jest im zbyt trudno wyobrazić sobie produkt, którego nigdy nie widzieli. Lubił cytować Henry'ego Forda, który podobno powiedział kiedyś: „Gdybym zapytał ludzi, czego chcą,
powiedzieliby szybsze konie.”Apple stara się dawać konsumentom to, czego potrzebują, a nie to, czego chcą. Ta strategia często wiąże się z robieniem dużych zakładów i zastępowaniem popularnych funkcji nowymi, nieprzetestowanymi.
Na przykład Jobs upierał się, że w oryginalnym iMacu nie powinno być stacji dyskietek, gdy w tamtym czasie był to standardowy element każdego komputera. Podobnie iPhone był pierwszym dużym smartfonem, który zrezygnował z maleńkiej plastikowej klawiatury. Niedawno Apple złomowane gniazdo słuchawkowe na iPhonie 7.
We wszystkich trzech przypadkach ludzie krzyczeli na niebiesko i upierali się, że Apple jest skazany na zagładę. Ale te śmiałe decyzje okazały się prorocze, a reszta branży wkrótce poszła w ślady Cupertino.
Ale sprawy nie zawsze tak się układają. Wraz z uruchomieniem M1 Pro/Max MacBook Pro w tym tygodniu Apple wycofał kilka kontrowersyjnych decyzji, przywracając MagSafe, port HDMI, gniazdo kart SD i klawisze funkcyjne.
To była świetna wiadomość dla wielu profesjonalnych użytkowników, ale dla fanów Touch Bar, takich jak ja, oznaczało to koniec ery.
Cupertino w końcu ponownie pokazał Macowi trochę miłości
Kiedy Apple po raz pierwszy wprowadził pasek dotykowy w 2016 roku, byłem oszołomiony. To było tak nieoczekiwane. Apple był tak zafiksowany na swoim rozkwitającym biznesie iPhone'a, że Mac został prawie zapomniany. Niektóre modele, takie jak Mac Pro i Mac mini, nie były aktualizowane od lat. Ich szybkości procesorów były tak daleko w tyle za konkurencją, że było to krępujące. Nawet popularne modele, takie jak MacBook Pro i iMac, miały tylko sporadyczny wzrost prędkości.
Wraz z wprowadzeniem rewolucyjnej nowej funkcji, takiej jak pasek dotykowy, w 25. rocznicę pierwszego notebooka Apple, Cupertino wydało mocne oświadczenie: Mac powrócił.
Kiedy wielodotyk w końcu pojawił się na Macu, nie było to tym, czego oczekiwała większość użytkowników
Ekrany dotykowe od lat są podstawą notebooków z systemem Windows. Wielu analityków uważało, że Apple jest w tyle w tej dziedzinie i zastanawiało się, czy firma planuje połączyć macOS z iOS w celu stworzenia wielodotykowego MacBooka. Nawet gdy Craig Federighi, wiceprezes Apple ds. inżynierii oprogramowania, dał jednoznaczny „nie!”, nie udało się powstrzymać spekulacji.
Ale wielodotykowego Maca nigdy nie było na kartach, ponieważ Apple wierzyło, że ma już lepsze rozwiązanie: pasek dotykowy. Apple zamierzał dać użytkownikom to, czego według nich potrzebują, a nie to, czego chcą.
W 2016 roku, kiedy Apple wprowadził Touch Bar, Phil Schiller (wówczas wiceprezes Apple ds. światowego marketingu) dał wywiad z Przewodowy. Wyjaśnił, że Apple rozważało komputery Mac z ekranem dotykowym, ale po prostu nie będą działać.
„Czy możesz sobie wyobrazić 27-calowego iMaca, w którym musisz sięgać w powietrze, aby dotykać i robić różne rzeczy?” powiedział Schiller. „To staje się absurdalne”.
Interfejs użytkownika komputera Mac jest zasadniczo innym paradygmatem niż iPhony i iPady, które zwykle trzymasz w dłoniach. W przypadku komputera Mac cała interakcja użytkownika odbywała się wokół klawiatury i gładzika.
„Nie możesz zoptymalizować dla obu”, powiedział Schiller, zręcznie rzucając trochę cienia na sposób Microsoftu. „To myślenie o najniższym wspólnym mianowniku”.
Zamiast więc próbować zmodernizować wielodotyk na ekranie komputera Mac, Apple szukał sposobu na wprowadzenie go na klawiaturze.
Zrzuty ekranu: Kult Maca
Dlaczego pasek dotykowy wydawał się wtedy dobrym pomysłem?
Klawisze funkcyjne były podstawą komputerów od lat 70. XX wieku, kiedy były używane na klawiaturach terminala uniksowego. Te ogólne klawisze mogą być powiązane z wykonywaniem różnych poleceń w różnych programach, takich jak skrót klawiaturowy. Ponieważ ich funkcja była konfigurowalna i różniła się w zależności od używanego programu, zostały ponumerowane ogólnie.
Przewiń do lat 80. i nakładki na klawisze funkcyjne stać się popularnym. Twórcy aplikacji, tacy jak twaróg oferował te wycinane kartonowe paski, które można umieścić wokół klawiszy funkcyjnych, aby wskazać, co każdy z nich zrobił w swoich aplikacjach.
Mając to na uwadze, konfigurowalny ekran dotykowy wydawał się logicznym ulepszeniem. Zamiast wyświetlać ogólne i nic nie znaczące liczby, takie jak „F1”, klawisze funkcyjne mogą wreszcie wyświetlać to, co faktycznie zrobiły i zmieniać się w zależności od kontekstu. Podobnie jak klawiatura na iPhonie oferuje przydatny klawisz „.com” podczas wpisywania adresu internetowego.
Użytkownicy Pro są wyjątkowi
Problem polegał na tym, że użytkownicy pro nie są zwykłymi użytkownikami. Gdyby Apple wprowadził Touch Bar na swoich notebookach i komputerach stacjonarnych, sprawy mogłyby potoczyć się zupełnie inaczej. Zamiast tego Cupertino podjął tragiczną decyzję o wprowadzeniu go na MacBooka Pro — wysokiej klasy stację roboczą.
Mac jest popularną platformą wśród twórców oprogramowania od czasu wprowadzenia systemu Mac OS X, opartego na podstawach Uniksa. Deweloperzy pokochali zgrabny graficzny interfejs użytkownika komputera Mac w połączeniu z możliwością uruchamiania aplikacji wiersza poleceń systemu Unix w Terminal. Dla tych użytkowników klawisz Escape i klawisze funkcyjne są niezbędne.
Apple pomyliło funkcję premium z funkcją pro.
Po pojawieniu się paska dotykowego tylko MacBook Pro o najniższej specyfikacji były dostarczane z klawiszami funkcyjnymi, tworząc dziwną sytuację, w której profesjonalni użytkownicy nie mogli kupić maszyn o wysokich specyfikacjach, których potrzebowali.
Wada w myśleniu Apple
Apple na początku nie widział problemu. Dzięki Touch Barowi aplikacja Terminal oferuje teraz 20 klawiszy funkcyjnych! Znacznie więcej niż 12 dostępnych na standardowej klawiaturze Mac.
Ale w tym rozumowaniu była zasadnicza wada. Gdy profesjonalni użytkownicy korzystają z komputera Mac, ich oczy są zawsze skierowane na ekran. Nigdy nie patrzą na klawiaturę lub gładzik, ponieważ dotykowy. Aby to zrobić, musisz wyczuć klawisze, co nie jest możliwe na ekranie dotykowym.
Właśnie dlatego na specjalnym wydarzeniu w tym tygodniu Shruti Haldea, menedżer linii produktów Mac firmy Apple, wyjaśniła, że nowe klawisze funkcyjne oferują „znajomy wyczuwalne w dotyku klawisze mechaniczne, które uwielbiają profesjonalni użytkownicy”. To, co dziwne, stało się standardową funkcją prawie każdej klawiatury, która kiedykolwiek brzmiała jak rakieta nauki ścisłe. To nie jest tak, że profesjonalni użytkownicy „kochają” ten dotyk. Po prostu nie byli w stanie bez niego wykonywać swojej pracy.
Osobiście znam wielu programistów, którzy od lat czekali na upadek Touch Bara. Zamówili te nowe maszyny w momencie, gdy Apple je ogłosił. Podejrzewam, że Apple zabije w tym kwartale dzięki stłumionemu popytowi na wysokiej klasy maszyny z klawiszami funkcyjnymi.
Dlaczego pokochałem Touch Bar
Zdjęcie: Graham Bower/Cult of Mac
W tym momencie możesz założyć, że jestem hejterem paska dotykowego. Bynajmniej. Osobiście to uwielbiam — i stało się integralną częścią mojego przepływu pracy. Tak bardzo, że czuję ambiwalentny stosunek do aktualizacji w tej chwili, ponieważ wiem, że będę za tym bardzo tęsknić.
Zarabiam na życie jako pisarz i grafik. Nigdy nie używałem klawiszy funkcyjnych, więc nigdy ich nie przegapiłem. Obsługa paska dotykowego w aplikacjach Adobe Creative Cloud jest doskonała.
Na przykład, gdy chcę zmienić rozmiar pędzla w Photoshopie, po prostu dotykam i przytrzymuję kontrolkę na pasku dotykowym i automatycznie zamienia się w suwak, dając mi precyzyjną kontrolę, gdy obserwuję, jak pędzel zmienia się na ekranie w rzeczywistości czas.
Kiedy piszę, przydatne są przewidywane sugestie tekstowe na pasku dotykowym. W Safari uważam, że to najszybszy sposób na odwiedzenie moich ulubionych. A w Wiadomościach jest to najłatwiejszy sposób na wybranie emotikonów.
W rzeczywistości tak bardzo kocham pasek dotykowy, napisałem „40 wskazówek, które sprawią, że pokochasz Touch Bar”.Jeśli masz MacBooka Pro z paskiem dotykowym, powinieneś to sprawdzić.
Czy pasek dotykowy może wrócić z grobu?
Upadek paska dotykowego rodzi ważne pytanie. Czy to oznacza, że dotyk nigdy nie pojawi się na Macu?
Moim zdaniem wydaje się to mało prawdopodobne. Dotyk stał się podstawową formą interakcji użytkownika. Pokolenie Z dorastało grając Minecraft na iPadach. Nigdy nie znali świata, w którym nie można dotknąć ekranu komputera. Nawet czasami sięgam po link w Safari, zapominając, że jestem na Macu, a nie na iPadzie.
Dlatego uważam, że upadek paska dotykowego to nie tyle koniec pewnej ery, co początek nowej. Problem z paskiem dotykowym nie polegał na tym, że był to z natury zły pomysł. Firma Apple skierowała się do niewłaściwych odbiorców. Mamy nadzieję, że kolejna próba Apple z wielodotykowym komputerem Mac będzie odrobiną geniuszu.