Dickinson, feministyczna bajka Apple TV+, powraca w piątek na zakwalifikowane okrążenie zwycięstwa. Pierwsze trzy odcinki trzeciego i ostatniego sezonu serialu pojawiły się dzisiaj, niecały rok po zakończeniu ostatniego.
Szkoda, gdy nie będziemy już mogli cieszyć się świeżymi odcinkami przedstawiającymi antyczną poezję serialu i zremiksowane pasterstwo.
I podczas gdy Dickinson nadal nie wyszło dokładnie jaka jest jego tożsamość, pocieszająca dziwność jego środowiska była środkiem wzmacniającym w trudnych czasach, nawet jeśli serial miał sposoby iść, zanim zdoła sensownie zmagać się z teraźniejszością. Mimo wszystko ostatni sezon podpowiada, co… Dickinson mógł zrobić niezmiernie cóż — gdyby jego showrunnerom dano trochę więcej miejsca.
Dickinson recenzja: Sezon 3
W otwieraczu sezonu 3, zatytułowanym „„Nadzieja” to rzecz z piórami”, młoda poetka Emily Dickinson (w tej roli Hailee Steinfeld) zaczął pisać o wojnie secesyjnej, ponieważ jest to wszystko, na czym każdy może się teraz skupić. Setki ofiar wojny zgłaszają każdego dnia. Rzeczywiście, zmarłych jest tak wielu, że ksiądz ledwo może znaleźć czas na uroczystość celebrującą życie pani. Siostra Dickinson (Jane Krakowski).
Józef (Gus Halper), niegdysiejsza narzeczona siostry Emily Lavinia (Anna Barysznikow), umiera też. A to wpędza ją w spiralę. Postanawia, że musi wziąć ślub w pośpiechu, czując się szczególnie jak panna młoda teraz, gdy grupa jej dawnych chłopaków nie żyje.
Nie tylko ona przeżywa kryzys. pozwać (Ella Hunt) ma urodzić Austina (Adrian Enscoe) kochanie, a ona chce uciec z Emily i razem go wychować. Emily jest spokojna w ich romansie, odkąd Austin zaszła w ciążę, dzięki czemu ich związek jest bliższy, niż ona chce. A Austin nie pomaga, ponieważ w między sezonami stał się pijanym podżegaczem do motłochu.
Tyle kłopotliwych związków
Jego romans z Jane, gorącą wdową (Gus Birney) rozkwitła, ale ona też chce to odwołać teraz, gdy on będzie ojcem. (Dodatkowo bogaty kupiec zaproponował, że się z nią ożeni.) Pani. Dickinson pomaga przy porodzie, ale od razu jest w konflikcie z Sue, kiedy nie pozwala jej trzymać dziecka tak długo, jak chce.
Pijany wybuch Austina podczas kolacji daje panu Dickinsonowi (Toby Huss) zawał serca, z którego wychodzi z nowym celem. Krawcowa Dickinsonów Betty (Amanda Warren) wciąż czeka na wiadomość od swojego męża, Henry'ego (Chinaza Ucze), która stoi za liniami Konfederacji, pomagając sprawie wolności. Fantom Emily Fraser Sterns (Will Pullen) w końcu łączy się i odchodzi. Abolicjonista Przybysz Prawda (Ziwe Fumudoh) przyjeżdża do miasta, a Betty pomaga jej pisać wspomnienia, ponieważ nie potrafi czytać.
Prawda
Zdjęcie: Apple TV+
Dickinson był skomplikowany zegarek dla mnie tak długo, jak to zakrywam. Toczy wojnę z tym, jak bardzo chce pokazać historię, która ją zainspirowała, jak bardzo chce ją obalić i skomentować, i jak bardzo chce wprost wymyślać.
Trudno jest w pełni zaangażować się w taki pomysł — oto, co się wydarzyło, oto dlaczego był świetny, ale też okropny, i oto, co myślimy powinnam zdarzyło się — bo to oznacza, że pokaz o nazwie Dickinson musi omijać jej centralny charakter i to, za czym stoi.
Pisarze rozsądnie postanowili pozwolić światu wpłynąć na serial, tak jak to miało miejsce w przypadku poezji Emily. Ale używanie największych hitów abolicjonizmu jako dekoracji okna podróży białego poety jest zarówno wygodne, jak i przygnębiające.
Inny rodzaj przedstawienia o abolicji
Przypuszczam, że można argumentować, że współczesne programy o abolicji (Pod ziemią, Dobry Lord Ptak, kolej podziemna) osiągnął ograniczony zasięg. Więc rzucenie kolejnego mogło nie być tak skuteczne, jak zewnętrzne i współczesne podejście feministyczne poezja Emilii Dickinson, z jedną z najbardziej bankowych i utalentowanych młodych jej aktorek Pokolenie.
Jednak widząc, ile czasu ostatecznie pokaże? chce poświęcić się innym sprawom poza podróżą Emily, tym jaśniejsze staje się to Dickinson nigdy nie będzie w stanie w pełni osiągnąć wyznaczonych celów. Nie można, powiedzmy, sprawić, by przerażenie Lavinii związane z jej statusem starej panny wydawało się tak samo ważne jak Sojourner Truth piszące jej wspomnienia, więc po co się męczyć?
Sztuki i fałszywych ekwiwalentów
Wystawa jest, co prawda, zafascynowana ideą fałszywych ekwiwalentów i tym, czy sztuka naprawdę coś zmienia. Powiedzenie to w formie tego, co w zasadzie jest sitcomem (wybuchowym, ale wciąż), równie mocno trafia w sedno sprawy. Czy to najlepsze miejsce na takie dyskusje? Może tak, ponieważ niewiele osób będzie oczekiwało czegoś, co wygląda na zewnątrz, jak nonszalanckie ćwiczenie z rewizjonistycznej historii.
Wszystko to wciąż niespokojnie wypracowywane to trochę wstyd, ponieważ pod koniec drugiego sezonu i na początku nowego sezonu, pisarze naprawdę znaleźli nowe sposoby, aby historia Emily i jej rodziny była wreszcie tak interesująca i natychmiastowa, jak zawsze grozili zostać.
Emily Dickinson: poetka wojny secesyjnej
Częścią tego jest otwierane urządzenie do kadrowania, w którym Dickinson twórca Alena Smith tworzy przekonujący wizualny dowód, że nie myślimy o Emily Dickinson jako poecie wojennej, ponieważ nie walczyła. Język, w którym wylądowali, jest trochę poklepany, ale to świetny argument. Dickinson, podobnie jak wielu innych, został całkiem wyraźnie unicestwiony przez rzeczy zgłoszone z pól bitewnych podczas wojny secesyjnej. Z jej poezji wypływał ogromny smutek z absurdalnej niesprawiedliwości wojny, jak źle opatrzona rana. Poruszający i jasno sformułowany argument.
Spektakl stara się także (przynajmniej na chwilę) zaznajomić współczesną publiczność z rzeczywistością życia w czasie wojny secesyjnej, utożsamiając ją z COVID-19. Słusznie, ale showrunners wprowadzili koncepcję w pierwszym odcinku sezonu 3 i porzucili ją w trzecim, więc nie jestem jeszcze pewien, ile zrobią z metafory.
Plotkarze z Amherst na zmianę wymieniają się oczekiwanymi frazesami na ten temat: „Może to jest nowa normalność?” "Dlaczego czy to musi się dziać po dwudziestce?” Myślę, że mądrzej jest nie zawyżać sprawy poza tę jedną część dialog. Ale chcę zobaczyć trochę więcej z tym urządzeniem.
W tym tygodniu w tysiącleciu przemawiaj
Piątkowy trzyodcinkowy ostrzał otwierający z Dickinson jest załadowany rolkami do oczu. „Nie pal mnie gazem”, mówi pani. Dickinson po tym, jak rodzina próbuje zakręcić katastrofalny skrócony pogrzeb. Lavinia opisuje swoją imiennika, ciotkę Lavinię, jako „ikoniczną”.
Jane wyjaśnia, że jej nowa narzeczona próbuje sprowadzić francuski handel do Wietnamu. „Brzmi bardzo problematycznie” – mówi Austin. A mieszkańcy Amherst „odwołują” Jane za odsyłanie pocztówek z Wietnamu z kulturowo przyswojonymi obrazami. Krąg krawiecki Lavinii chce „gorąca plotka.”
Te rzeczy są nadal najsłabszym ogniwem serialu. Poza tym niespokojnie żartuje z rozmów o śmierciach wojennych i niewolnictwie.
Dickinson sezon 3 na Apple TV+
Pierwsze trzy odcinki Dickinson'a trzeci sezon pojawia się 5 listopada na Apple TV+.
Oceniono: TV-14
Uważaj:Apple TV+
Scout Tafoya jest krytykiem filmowym i telewizyjnym, reżyserem i twórcą długoletniego cyklu esejów wideo Niekochany dla RogerEbert.com. Napisał dla The Village Voice, komentarz filmowy, The Los Angeles Review of Books oraz Magazynek nylonowy. Jest reżyserem 25 filmów fabularnych, autorem ponad 300 esejów wideo, które można znaleźć na Patreon.com/honorszombie.
