Stel je een iPad Air voor die in tweeën is gesneden. De bovenste helft pelt omhoog en onthult een haarscherp scherm met hoge resolutie. De andere helft heeft een volledig toetsenbord dat bijna plat is.
Dit is de nieuwe MacBook. Zoals gewoonlijk verdeelt de nieuwste, waanzinnig dunne laptop van Apple de technische punditsphere.
Omdat er maar één poort is, vinden sommigen deze machine te radicaal, te nieuw. Het wordt een verheerlijkte netbook genoemd - weinig functies en, om het echt in te wrijven, hoog in prijs.
Maar ik ben geslagen. We hebben er hier een in de Cult of Mac-kantoren, en ik heb het uitgeprobeerd. Dit is wat ik heb gevonden.
TL; DR
Het is een schoonheid en je zou er een moeten kopen.
Intro
De nieuwe MacBook is de dunste en lichtste laptop van Apple tot nu toe. Het is niet overdreven om het te vergelijken met de iPad Air, die zelf bijna anorexia heeft.
Maar sinds de onthulling bij Apple's Persevenement “Spring Forward” in maart
, er is veel gejammer en tandengeknars geweest over hoe de machine dit of dat niet doet. De lijst met klachten omvat:- Geen USB-poorten
- Geen geheugenkaartsleuf
- Trage CPU
- Afschuwelijk toetsenbord
Ik ben al jaren een MacBook Air-gebruiker. Ik heb twee generaties van de MacBook Air gehad - de voorganger van deze machine - en in al die jaren is dit waar ik nooit aan heb gedacht of waar ik om gaf:
- USB-poorten
- Geheugenkaartsleuf
- CPU snelheid
- Het toetsenbord
Ik gebruik nooit de USB-slots. Met de opkomst van de cloud is de wereld draadloos geworden. We hebben geen draden of sleuven meer nodig. Foto's, muziek, video en software worden allemaal online gestreamd. Als je iets wilt delen; dat is ook draadloos. Als ik iets vanaf mijn computer deel, is dat via Dropbox, AirDrop of AirPlay.
En ik zou een giller kunnen geven over de processorsnelheid. Het is niet relevant voor wat ik doe. Ik surf op internet, lees en schrijf e-mail en open duizend tabbladen in Safari en Chrome. Ik bewerk geen foto's en ik doe niet veel video. Processorsnelheid heeft een minimale invloed op wat ik doe, maar de hoeveelheid RAM wel. Meer RAM = meer tabbladen.
De nieuwe MacBook is bijna net zo radicaal als de eerste MacBook Air, die een shitstorm veroorzaakte omdat hij geen cd/dvd-station had. In die tijd werd geen enkel optisch als waanzin gezien.
Het is altijd hetzelfde met elke nieuwe Apple-machine die verouderde technologie dumpt.
Deze sloot er een paar af, maar hij krijgt ook een aantal geweldige nieuwe.
Ontwerp
Pak het op en het is onmogelijk om je niet te verbazen dat het heel, heel dun is. Het meet iets meer dan 13 mm dik, wat ongeveer hetzelfde is als mijn iPhone in zijn hoesje. Het is gek. Het lijkt onmogelijk slank. Hoe kan het zo dun zijn? Het is nauwelijks dikker dan de koptelefoonaansluiting - de enige opening aan de rechterkant. (De enige andere opening is de USB-C-stroomsleuf aan de linkerkant.)
Het is een knappe machine. Het is zowel hoekig (aan de randen) als afgerond (op het deksel en de basis). Er zijn geen lelijke poorten, deuren en kleppen die de look verpesten. Het glanzende chromen Apple-logo ziet er subtiel en geweldig uit. Het heeft kwijl-appeal in schoppen.
Zilver, goud of spacegrijs?
Welke kleur moet je krijgen: goud, zilver of spacegrijs?
Zilver is klassiek en ziet er altijd goed uit. Het goud is stijlvol en niet opzichtig, maar het is buiten mijn comfortzone voor een laptop. Mijn keuze is Space Gray, wat knap en stealth is. Het is lang geleden dat Apple een laptop in een donkere kleur aanbood, en het is een geweldige terugkeer naar vorm.
De behuizing is van metaal, maar het geparelstraalde oppervlak is niet koud en metaalachtig. Het geanodiseerde aluminium is zacht en aangenaam om aan te raken.
Foto: Jim Merithew/Cult of Mac
De machine is ongeveer driekwart van de grootte van de bestaande 13-inch MacBook Air en weegt slechts twee pond - ongeveer een pond lichter dan de Air, die al licht en luchtig is met een gewicht van 2,96 lb.
Het is behoorlijk ragfijn. Het is zo licht dat ik er echt moeite mee heb om het op mijn schoot te balanceren. Het dwarrelt rond.
De bouwkwaliteit is natuurlijk super. De toleranties zijn krap. Ik kan de naad rond het trackpad niet echt zien.
Ondanks het geringe gewicht is het nog steeds mogelijk om het deksel met één hand te openen. Het is een staaltje van verborgen techniek dat een bron van stille trots is voor Jony Ive en zijn team. Het scharniermechanisme heeft een speciale koppeling die het deksel optilt zonder de basis mee omhoog te brengen.
Het is mooi en subtiel en een van de redenen waarom je een premie betaalt voor de apparaten van Apple. Maar naar mijn mening zo de moeite waard.
Toetsenbord
Van alle veranderingen is het toetsenbord het meest controversieel. De haters haten op het toetsenbord. Het is voor sommigen een dealbreaker.
Om het zo dun te maken, heeft Apple het toetsenbord opnieuw ontworpen met bijna platte toetsen en een nieuw mechanisme.
Apple heeft zijn oude "Chiclet" -stijltoetsenbord vervangen. In plaats van een "schaar" -mechanisme, dat nogal wiebelig is, heeft het nieuwe toetsenbord een "vlinder" -ontwerp dat alle bewegingen elimineert, behalve recht op en neer. Zoals Apple zegt, het is stabiel en nauwkeurig. Dit leidt tot beter typen, zegt Apple, omdat toetsaanslagen worden geregistreerd, waar je vingers ook raken.
Hoe voelt het toetsenbord aan? Niet slecht. Het is zeker even wennen. In het begin is het alsof je op glas typt - maar glas dat onverwachts klikt. Er is bijna geen verplaatsing, alleen een stevige klik bij elke toetsaanslag. Het klikken is een beetje vreemd.
Ik raak er nog steeds aan gewend. Op de lange termijn weet ik zeker dat het goed komt, en misschien zelfs prettig. Ik hou nu al van de strakke precisie ervan.
Maar mijn collega heeft er een hekel aan. Het geluid en het gevoel doen hem denken aan mensen die hun knokkels kraken. Het laat zijn huid kruipen.
Het toetsenbord is verlicht en omdat elke toets wordt verlicht door zijn eigen LED, is er weinig lichtlek. Het is heel netjes en precies.
Force Touch-trackpad
Het trackpad is ook opnieuw ontworpen en hernoemd. Het is nu het Force Touch-trackpad en het heeft geen bewegende delen - het is allemaal digitaal. En het is heel raar.
Het trackpad is voorzien van sensoren die detecteren hoeveel druk er wordt uitgeoefend en feedback via de Taptic Engine van de Apple Watch.
Ook al beweegt het niet, de Taptic Engine geeft het het gevoel dat het doet. Druk erop en het voelt als een klik. Druk er harder op, wat nieuwe op druk gebaseerde gebaren mogelijk maakt, en het voelt als een diepere, dubbele klik.
Maar het trackpad beweegt helemaal niet; het is de Taptic Engine die met je vinger tikt om de illusie van beweging te geven. Je voelt het zelfs als je je bewust bent van wat er gebeurt, en je kunt het niet ongedaan maken. Het is een beetje griezelig en raar.
Forceer klikken, de nieuwe rechtsklik
Het Force Touch-trackpad maakt een nieuwe beweging mogelijk met de naam "Force click" die wordt aangeroepen door te klikken en vervolgens te duwen. Het is even wennen, maar wordt al snel intuïtief. Dankzij Taptic-feedback voelt het als een dubbelklik waarbij de tweede klik iets dieper gaat. Nogmaals, het gevoel is illusoir.
Tot nu toe heb ik het meestal gebruikt als vervanging voor rechts klikken, hoewel het meer doet.
In e-mail is geforceerd klikken best goed voor het controleren van links zonder een browservenster te openen. Klik gewoon met kracht op de link en er verschijnt een overlay met de pagina. Hetzelfde met trackingpakketten.
Ik vond het ook handig voor het bekijken van bestanden. Forceer klikken op het pictogram van een bestand in de Finder en er verschijnt een Quick Look-voorbeeld. Het is best handig en een stap eenvoudiger dan de oude manier om het pictogram te selecteren en op de spatiebalk te drukken.
Geforceerd klikken kan worden gebruikt in het Dock, Safari, Kaarten, Foto's en een heleboel andere apps. Apple belooft meer en heeft de API opengesteld voor ontwikkelaars.
Wat betreft haptische feedback, er is nog niet veel, maar ik heb er wel mee gespeeld in de nieuwe Foto-app. Bij het draaien van een foto geeft het een kleine klik op nul graden. Om eerlijk te zijn, het was niet zo boeiend, maar ik kan zien hoe dit soort feedback nuttig zou zijn bij het uitlijnen van tekst van foto's in een tekstverwerkingsapp, bijvoorbeeld. Je krijgt een klik als iets goed is uitgelijnd.
Wanneer het op grotere schaal wordt uitgerold, gaat het erg handig en bespaart het veel tijd.
USB-C
De gloednieuwe USB-C-stekker lijkt veel op de Lightning-connector van de iPhone/iPad. Het is klein en compact en omkeerbaar. Het knalt met een mooie klik.
Aan de positieve kant zijn het snoer en de steen een stuk kleiner en gemakkelijker te dragen dan eerdere stroomadapters. Aan de negatieve kant plakt het als lijm aan de machine.
Ondanks al mijn vooruitstrevende enthousiasme voor deze MacBook, zal ik de oude Magsafe-lichtnetadapter missen, die via magneten wordt bevestigd. Mijn blunderende kinderen struikelen altijd over kabels en ik zie de MacBook een gewelddadige trip door de woonkamer maken.
Het is de eerste keer dat Apple een niet-gepatenteerde voedingsadapter gebruikt. Apple heeft niet uitgelegd waarom, maar het bedrijf lijkt USB-C als standaard te ontwikkelen, wat het zou kunnen helpen met wetten in de eurozone die eisen dat elektronicabedrijven standaard oplaadapparaten gebruiken.
De USB-C-stroomaansluiting heeft verschillende functies. Naast voeding biedt hij USB 3.1-connectiviteit en drie verschillende video-uitgangen: DisplayPort, HDMI en VGA.
Apple biedt een aantal USB-C-dongles aan voor het aansluiten van HDMI- of VGI-schermen, die ook als standaard USB-adapters fungeren. Voor $ 79 per stuk zijn ze natuurlijk duur. Een USB-C naar USB-adapter is beschikbaar voor $ 19.
Ik weet dat het vooruitzicht om nog meer dongles te kopen sommige mensen woedend maakt. Ik heb zelf een lade vol. Maar ik heb nog nooit een dongle of adapter voor mijn iPad en iPhone gekocht - alles is draadloos - en ik ben er vrij zeker van dat het hetzelfde zal zijn voor de MacBook.
Het is helemaal draadloos.
Scherm
Het 12-inch Retina-display is prachtig. Het is haarscherp en levendig. Het is meteen duidelijk dat het een Retina-display is, wat betekent dat individuele pixels niet kunnen worden onderscheiden op normale kijkafstanden. Heck, ik kan niet onderscheiden dat ze van dichtbij loensen.
Het scherm heeft een resolutie van 2304 x 1440 en een beeldverhouding van 16:10. Het scherm en de deksel zijn extreem dun. Apple noemt het 'papierdun', wat niet overdreven is. Het glas meet slechts 0,5 millimeter en het hele deksel is slechts 0,88 mm dik. Hoewel het dun is, is het stijf. Het buigt niet. In feite is de hele machine behoorlijk stevig en inflexibel.
Omdat er geen ruimte is, laat de MacBook het geliefde gloeiende Apple-logo achterwege. In plaats daarvan is er een glanzend ingelegd Apple-logo zoals het logo op de iPhone en iPad. Ik vind het leuk. Het is stijlvol.
Opstelling
Een van de dingen die ik me niet realiseerde, is hoe gemakkelijk het is geworden om een nieuwe machine in te stellen.
In tegenstelling tot vroeger, toen u een back-up maakte en bestanden kopieerde van de ene machine naar de andere of naar externe schijven, is dit nu allemaal met een paar klikken gedaan.
Veel dingen worden overgebracht via iCloud, inclusief al uw internetaccounts - e-mail, Twitter, Facebook en LinkedIn. Het is een enorme opluchting om deze instelling niet één app tegelijk te hoeven invoeren. Als u Apple's iCloud-services zoals iCloud-fotobibliotheek en iTunes Match gebruikt, worden uw foto's en muziek ook overgebracht.
Er is nog steeds het vervelende karwei van het downloaden van apps (te beginnen met Dropbox en 1Password), maar als ze zijn gedownload van de Mac App Store, het is doodeenvoudig om je lijst met "gekochte" opnieuw te installeren apps.
Wat vroeger enkele uren in beslag nam, is nu een klus van 30 minuten.
ingewanden
De MacBook is de eerste Apple-notebook zonder ventilator, dankzij Intel's energiezuinige Core M-processors en geïntegreerde HD 5300 graphics. Het logic board is indrukwekkend klein. Zijn dichter bij een iPad-logica dan die van een laptop.
De nieuwe MacBook wordt geleverd in twee configuraties, elk met Intel Broadwell-processors van de 5e generatie, die zijn geoptimaliseerd voor de levensduur van de batterij boven de verwerkingskracht. Het $ 1.299-model heeft een 1,1 GHz dual-core Intel Core M-chip. Het $ 1.599-model heeft een iets snellere 1,2 GHz dual-core Intel Core M.
De chips zijn voorzien van Intel's Turbo Boost-technologie, die snelheden kan verhogen tot respectievelijk 2,4 GHz en 2,6 GHz. Turbo Boost is als overklokken op aanvraag. Wanneer geactiveerd, springt de chip naar de hoogste prestatiestatus.
Wat de prestaties betreft, laten benchmarks zien dat de 1,1 GHz-machine op één lijn staat met de MacBook Air uit 2011 - een grote stap achteruit. De 1,2 GHz-machine doet het beter, met CPU-prestaties die vergelijkbaar zijn met de MacBook Air uit 2014 (zij het de low-end modellen). Er is een op bestelling gemaakte 1,3 GHz-machine, maar deze wordt nog niet verzonden en de benchmarks zijn nog niet beschikbaar. De benchmarks meten echter geen grafische prestaties, die dankzij de Intel HD 5300 grafische kaart aanzienlijk verbeterd zouden moeten zijn ten opzichte van een machine uit 2011.
Ik koos voor de instap-CPU en tot nu toe is alles in orde. Critici zeggen dat het net zo zwakke processors zijn die voor tablets zijn ontworpen als voor pc's en niet krachtig genoeg zullen zijn om aan de behoeften van de meeste normale gebruikers te voldoen. Ik ontdekte echter dat webpagina's onmiddellijk worden weergegeven en dat honderden e-mailberichten snel worden geladen. Ik heb de draaiende strandbal maar één keer gezien, toen ik voor het eerst de nieuwe Foto's-app in Yosemite opende. Het was vooral, denk ik, omdat het een enorme fotobibliotheek op de achtergrond laadde. Het is niet de meest pittige CPU, maar van dag tot dag ben ik er vrij zeker van dat het goed komt.
Batterijduur
Het grootste deel van de zaak wordt ingenomen door grote batterijpakketten. De batterijen - er zijn er meerdere - zijn geschakeld om de maximale hoeveelheid binnenruimte efficiënt te vullen.
Apple noemt het een batterij die de hele dag meegaat en schat tot negen uur surfen op het web of tot 10 uur iTunes-films afspelen.
Sommige vroege recensenten kregen minder dan dit - ongeveer zeven uur - maar ik kreeg 11 uur algemeen gebruik, wat boven de schatting van Apple ligt.
Toegegeven, het deed niets belastends zoals het afspelen van HD-video's of het genereren van Mandelbrot-sets. Ik was aan het schrijven, surfen en e-mailen. Maar ik deed; t dim het scherm of dergelijke batterijbesparende trucs.
Ik vind het best geweldig. Ik haat het om met een oplader te sjouwen. Ik ben ervan overtuigd dat de MACBook de hele dag kan worden gebruikt - en dan bedoel ik de hele dag, van zonsondergang tot zonsopgang, zonder dat er een oplader nodig is.
Geheugen, opslag, camera en connectiviteit
De MacBook wordt geleverd met 8 GB RAM, wat niet enorm is, maar het is voldoende. Mijn oude MacBook Air had 4 GB en hij zou af en toe stikken als ik een bijzonder flagrante binge van browsertabs had. Apple is altijd zuinig geweest met RAM en er is geen RAM-upgrade beschikbaar bij het bestellen of na de markt; het is erop gesoldeerd. 8 GB is alles wat je krijgt, en daar zul je dankbaar voor zijn.
Opslag is solid-state en snel. De MacBook start in een oogwenk op en apps worden direct geopend. Je kunt kiezen tussen 256GB of 512GB. Wi-Fi is 802.11ac (ook erg snel) en er is de nieuwste Bluetooth 4.0.
De FaceTime-camera is slechts 480p, wat een lagere resolutie is dan de MacBook Air en Pro, maar wat maakt het uit? Ik gebruik het sowieso zelden.
Het heeft stereoluidsprekers en dubbele microfoons. De luidsprekers op de laptops van Apple zijn nooit een sterk punt geweest, maar deze luidsprekers zijn verrassend goed.
Verzending
Shocker: de MacBook is schaars.
Toen ik vorige week naar de Apple Store ging om wat Apple Watches te passen, was er bijna net zo'n grote menigte rond de nieuwe MacBooks. Ze zijn te zien, maar helaas niet op voorraad. Men kan niet zomaar een Apple Store binnenlopen en een nieuwe MacBook ophalen. Het is alleen online beschikbaar en de meeste modellen hebben weken nodig om te verzenden.
Het is het gemakkelijkst om een vooraf geconfigureerde Silver MacBook te krijgen. Beide modellen worden volgens de online winkel binnen één tot drie dagen verzonden. De Gold- en Space Grey-modellen nemen drie tot vier weken in beslag, evenals aangepaste bestellingen met de 1,3 GHz-processorupgrade.
Conclusie
De technische industrie heeft de neiging om waarde gelijk te stellen aan functies. Meer functies is gelijk aan meer waarde. Dus wanneer Apple dingen zoals USB-slots weghaalt, wordt dit gezien als minder waardevol.
Maar wegnemen is Apples manier om verder te gaan, en daarom zijn de machines die de grootste technologische sprongen maken het spannendst.
Het feit dat Apple deze machine simpelweg 'de MacBook' noemde, in plaats van een achtervoegsel toe te voegen, zoals de Air of de Nano, suggereert dat dit de toekomst van zijn laptops is.
Dat is het vrijwel zeker. De wereld is draadloos en de nieuwe digitale hub is de cloud. De iPhone en iPad zijn puur draadloos. Ze hebben geen USB-poorten en hebben ze ook niet nodig. De laptop is eindelijk aan het inhalen.
